من لباسهای پسر بزرگمو هرکدوم نو مونده برای کوچیکه نگه میدارم
اونهایی بیرون میذارم که میدونم دیگه استفاده ای ندارم و شاید تا چند سال دیگه به درد پسر کوچیکم نخوره،میدم بره
کفش و کیف رو نه به خاطر اینکه چیزی ندارم باهاشون ست کنم میدم بیرون.بیشتر کفشهام واقعا کهنه میشن و حتی تعمیرشونم به صرفه نیست
روسری و شال هم تا جایی که بشه استفاده میکنم و اگه رنگ و روش بره یا نخ کش بشه میره برای مغازه همسرم که نیاز به پارچه کهنه برای تمیز کردن دستاش داره ....
اینکه چیزی رو بذارم واسه بچه هامو من اصلا نمیپسندم چون دقیقا این کاریه که مادرم کرد برام،دستش درد نکنه ولی چیزهایی که از جهیزیه خودش برام گذاشت یا دیگه استفاده نمیشد یا از مد افتاده بودن مثل سماور ذغالی! کلا من وقتی میرم طبیعت اهل سماور ذغالی نیستم یه فلاسک چایی میخوایم میبریم همراه خودمون و انقدر دردسر نمیکشیم...
یا یه پارچه و چوب ننو (گهواره قدیمی) از جهیزیه خودش برام گذاشته بود و استفاده نکرده بود.خب من با این نوع گهواره تو خونه های این دوره زمونه به این کوچیکی و اجاره ای چیکار کنم؟! الان یه ساعتم صاحبخونه زورش میاد بزنیم به دیوار چه برسه به ننو بچه!!
حالا کنارشم برای سیسمونیم گهواره جدید هم خریده بود.دستش دردنکنه ولی واقعا ما کی باید این روند اشتباه رو کات کنیم و فرهنگ سازی کنیم؟!
با احترام در کل در این مورد که چیزی از وسایل و جهیزیه م رو برای بچه هام بذارم موافق نیستم💕
ما اینجا هستیم تا از وسایل و لوازم و پوشاکی که واقعا برامون بلااستفاده ست دل بکنیم یا بدیم مستحقش یا مثل یه میوه خوری لب پر شده یادگاری مادربزرگمون دل بکنیم و بندازیم سطل آشغال💖
اینجا هستیم تا باهم یاد بگیریم مصرف گرا نباشیم.خریدهای هیجانی نداشته باشیم تا به جاش تو این اوضاع اقتصادی بتونیم راحتتر زندگی و تفریح های مفید و از همه مهمتر آرامش داشته باشیم و به اهداف بزرگتری برسیم و فرهنگ سازی کنیم