رفتار در محیط کار

سلام من قسمت اداری یک شرکت کار میکنم. سه تا خانم و چهار تا اقا در یک دفتریم. با مدیر مون که دفترش جداست خیلی خوبم. ولی با همکارها نه چون همش زیرآب زنی هس یا پررو بازی یا هرچی. جوری شده که فقط در حد کار حرف میزنم. من ک خیلی اجتماعی هستم شخصیت متفاوتی در محل کار پیدا کردم. سرم به کار خودمه و بی تفاوت هستم.نه لطفی میکنم نه لطفی میپذیرم. بی ادبانه اش میشه بز بودن. مودبانه اش میشه سرم توی لاک خودم بودن. اصلا دلم نمیخاد با همکارها صمیمی بشم صبونه بخورم یا حرف بزنم  چون واقعا راحت ترم.مگر در حد ضرورت. ولی درونن ناراحتم که چرا این سبک رو انتخاب کردم? البته که راحتم. فقط دلم برای یکی ازخانمها همکارم میسوزه که خیلی دلش میخاد با من قاطی شه خییییییییلییییییییی حرف میزنه. ولی خب من رویه بز بودن رو انتخاب کردم. به نظر شما کارم درسته? یا زشته? شما چطوری هستین سرکار?