همه مامانهائی که کوچولوی متولد 85 دارن بیان با هم آشنا بشیم

سلام بچه ها منم یک عروسک 2 سال و 11 ماهه دارم بیاین بیشتر با هم در ارتباط باشیم یه جوری به همدیگه خبر بدیم واینجا جمع بشین

راستی دخترک منم ماشا.. خیلی باهوشه مهد میره از تراشه هم استفاده میکنه ...

منو بیشتر توی کلوپهای که مربوط به لاغری میشه میتونید پیدا کنید ...

سلام پری جان کدوم مرحله تراشه ها هستی و کدوم کلمه می شه قدو وزن دخترت رو بگی عسل من 2 سال و 4 ماهش هست با قد 89 و وزن 12 به نظرت قدش کوتاه نیست

سلام دوست جونا پسر من اسمش مانی هست و متولد 25 اردیبهشت 85 هست از اینکه به جمع شما پیوستم خوشحالم

سلام ماری جون
من از طرف همه دوستان مخصوصا ماریا جون به شما خوش آمد میگم ،
از پسر گلت بیشتر برامون بگو .

سلام به همگی پوریا خیلی زود جیش وپی پیشو گفتهنوز یک سالش بود جیشش رو میگفت ولی با اینحال من تا دوسالگی پوشکش میکردم ولی دیگه دوسالش که شد کامل از پوشک گرفتمش ودر اینمورد اذیت نشدم از شیر گرفتنش هم اذیت نکرد با اینکه بد غذا بود وخیلی به شیر وابسته بود ولی هنوزم بد غذاست وخیلی چیرها رو نمیخوره

الان لباسها وجوراب وکفشش رو خودش میتونه بپوشه البته اگه دلش نباشه میگه بلد نیستم فعلا چون من تو مرخصی زایمان هستم مهد نمیره واز وقتی بچه دوم اومده خیلی بهتر شده واز بهونه هاش کمتر شده مستقل شده و کمتر به من وباباش گیر میده

سلام مامانهای گل
دختر من هستی متولد بیست و هفتم مهر ماه هشتادوپنجه...
خیلی دوست دارم باهاتون بیشتر اشنا بشم و بتونیم از تجربیات هم استفاده کنیم

هستی من از تیر ماه مهد کودک میره کلی شعر یاد گرفته
علاقه زیادی به نقاشی وتلویزیون داره
فوق العاده باهوش وحساسه

جدیدا هم خیلی پرخاشگر شده اگه مخالفتی ببینه قشنگ میگه برو دوستت ندارم....
نمیدونم این پرخاشگری اقتضای سنشه یا نه؟!!
خواهشا اکه کسی تجربه مشابه داشته منوراهنمایی کنه....

راستی نظرتون راجع به بچه بعدی چیه ؟ بنظر شما بهترین فاصله سنی چند ساله؟!!!!

سلام به همه
ماریا جان مرسی کسری خوبه ، کوچولوهای شما چطورن ؟
مامان هستی جون کسری هم بعضی وقتها بداخلاق میشه ، بعضی اوقات انقدر خوب و حرف گوش کنه که حد نداره
ولی بعضی وقتها لجباز میشه فکر می کنم اقتضای سنشونه ...

نارسیس جان خیلی خوبه که پسرت تنها نیست ، تک فرزندی اصلا خوب نیست ، راستی دومی دختره یا پسر ؟

ماریلا جان خوبی ؟ پسرت خوبه ؟ مهد میره ؟

" همه والدین دوست دارند با فرزندانشان روابط خوشایند و رضایت بخشی داشته باشند، بدین منظور لازم است توانایی های متناسب با سن فرزند خود را بشناسند. بسیاری از سوء تفاهم ها و برخوردها به این دلیل بروز می کنند که والدین توقعی بیش از توانایی فرزندشان دارند، به طور مثال انتظار دارند که یک کودک دو ساله با آنها همکاری کند و یا یک کودک سه ساله ، سریع و دقیق کارها را انجام دهد، در حالی که هیچ یک از آنها نمی توانند چنین باشند.
در این مقاله انتظاراتی که می توانیم از کودکان چهار، پنج و شش ساله داشته باشیم مطرح شده است. در این گروه سنی (به ویژه دو تا چهار سالگی) ، کودکان مقاومت و لجبازی بیشتری نشان می دهند. توصیه می شود که والدین کودکان خود را آماده کنند تا بتوانند به تدریج مسئولیت های جدید و بیشتری را بپذیرند (به تنهایی لباس بپوشند، به تنهایی دست و صورت خود را بشویند، به تنهایی حمام کنند و ...) البته آنها به کمک بزرگترها نیاز دارند ولی می توانند بیشتر کارهای روزانه خود را انجام دهند.
بازیگوشی کردن کودک نوعی جلب توجه والدین و تقاضای محبت بیشتر است.
زمانی که به کودک اجازه می دهیم مهارت های جدیدی را بیاموزد و به شیوه زندگی تازه ای قدم بگذارد، با مشکلات تازه ای نیز رو به رو خواهیم شد زیرا کسب مهارت های جدید با دشواری های مخصوص به خود همراه است. در این گروه سنی، کودکان نمی توانند سرعت عمل داشته باشند. زمان بندی و تنظیم یک برنامه روزانه فشرده برای آنان مفهومی نخواهد داشت. بازیگوشی کودکان راهی غیر مستقیم است برای جلب توجه والدین، یاری خواستن از آنان و تقاضای محبت بیشتر. اگر فرزند شما تقاضای کمک می کند ، بهتر است به جای این که او را وادار کنید که کارش را انجام دهد به او کمک کنید ؛ اما مراقب باشید ! آیا او به کمک شما نیاز دارد؟ به طور مثال اگر فرزند چهار تا شش ساله شما برای بستن بند کفش خود از شما کمک می خواهد به او کمک کنید ؛ اما اگر روی صندلی نشسته و از شما می خواهد که کفش او را برایش ببرید تا بپوشد ، تسلیم نشوید، حتی اگر وضعیت را بدتر کند. زیرا در مدت کوتاهی او به کودکی تنبل و وابسته به شما تبدیل خواهد شد.
راه حل دیگری که برای حل مسئله بازیگوشی کودکان مطرح می شود این است که وقت بیشتری در اختیارشان بگذارید تا کارهای روزانه را به موقع انجام دهند. اگر لازم است می توانید یک جدول مصور تهیه کنید. تصاویری از کارهایی که از صبح تا شب باید انجام دهد تهیه کنید. مثل لباس پوشیدن، غذا خوردن، مسواک زدن، کتاب خواندن و ... و روی یک پوستر بزرگ بچسبانید. می توانید از فرزند خود عکس بگیرید و آنها را در جدول مصور بچسبانید. در یک طرف جدول عکس ماه و ستاره بچسبانید که شب را نشان بدهد و در طرف دیگر عکس خورشید را بچسبانید تا نشان دهنده ی صبح و کارهای مخصوص به آن باشد. روزهای اول که کودک به جدول نگاه می کند ممکن است کمی گیج شود اما به تدریج با مسئولیت های خود آشنا خواهد شد. می توانید شب قبل لباس های او را مرتب کنید. در این مرحله باز هم بر تحسین کردن و جایزه دادن تأکید می کنیم. بداخلاقی و ترشرویی والدین تأثیر خوبی نخواهد گذاشت.
مهمترین نکته ای که والدین باید به آن توجه کنند این است که انجام کارهای روزانه و مسئولیت های جزئی، بخش اصلی زندگی یک کودک چهار تا شش ساله را تشکیل نمی دهند بلکه بازی کردن، جالب توجه ترین بخش زندگی او به شمار می رود. او از بازی کردن با کودکان دیگر، و با کسانی که به چیزهایی نیاز دارند که او نیاز دارد، و چیزهایی را دوست می دارند که او دوست دارد لذت می برد. بازی کردن با کودکان دیگر در این سن بسیار با اهمیت است.
همیشه به خاطر داشته باشید که کودک به خودی خود از احساسات همسن و سال های خود اطلاعی ندارد، نیاز به همکاری و همدردی و کمک به آنان را درک نمی کند ؛ او باید این نوع مهارت ها را از بزرگترها بیاموزد. مهارت هایی که به او کمک می کند تا به یک موجود اجتماعی تبدیل شود. در این بخش هم تشویق و تحسین کودک راه مناسبی برای آموزش مهارت هاست. کودک نیاز به راهنمایی های شما و تمرین بیشتر دارد. همکاری کردن با دیگران، رعایت نوبت در بازی ها و رفتار عادلانه داشتن و حفظ آرامش ، مهارت هایی هستند که باید یاد گرفت و تنها یک اشاره کوچک شما کافیست ؛ ولی باید صبر کنید و تمرین داشته باشید تا به نتایج مطلوب برسید. تا سن پنج سالگی، کودکان می توانند مهارت های پایه را برای بازی های کودکانه یاد بگیرند، به ویژه آنان که از سال های قبل با بچه های هم سن و سال خود بازی می کردند . در هر صورت همه ی آموزش ها نیاز به فرصت کافی دارند.
گفتار پایانی
اغلب والدین امروزی، احساسات خود را مانند اضطراب داشتن، نگران بودن، عجله داشتن و ... در رفتار با کودکان خود منعکس می سازند. بیشتر والدین توقع دارند که فرزندانشان پیش از آنکه آمادگی کافی را کسب نمایند فرد مسئولی باشند. از فرزندانشان می خواهند که خوش اخلاق و مؤدب باشند، با بچه های دیگر مشغول بازی شوند، همکاری داشته باشند، مفید باشند، سریع راه بروند، سریع صحبت کنند و ... و بالاخره به سرعت رشد کنند و بزرگ شوند. در حالی که کسب همه مهارت های فوق نیاز به فرصت کافی دارند. دانشمندان معتقدند که بزرگ شدن فرآیندی آرام تر و پربارتر از آن چیزی است که واقعاً هست. بهتر است که فشارها را از روی فرزندانمان برداریم و به آنها فرصت کافی بدهیم تا بتوانند به آرامی و با کاردانی در مراحل رشد خود قدم بردارند. "
www.tebyan.com

ممنون از مطالب خوبت مامان کسری جون

تو رو خدا نگذارید این تاپیک دوباره از رونق بیافته تا با هم بچه های بهتری بزرگ کنیم

منم یه پسر سه ساله دارم که 30 /11 / 85 به دنیا اومده تا به حال هیچ کلاس و مهدی نرفته ولی فوق العاده با هوشه و پر تحرک و پر حرف تا اندازه ای که سر درد میاره برام تمام کلمات رو درست اداء میکنه
خیلی علاقه به جمع بچه ها داره و برای رفتن به مهد داره روز شماری میکنه
مهدی که قراره بره از اول مهر سال آینده پذیرشش میکنن
خیلی روحیه خشنی داره مدام تو بازی هاش میخواد همرو بکشه و سر همرو ببوره
یه اخلاق بدی که داره با من رابطه خوبی داره ولی وقتی باباش میاد دوست داره یه تیم تشکیل بده به هم دستی باباش و با من قهر کنه و از باباش هم میخواد که با من قهر باشه

پارمیدا جون سلام ، خواهش می کنم عزیزم منم خیلی دوست دارم بچه ها بیشتر بیان و بیشتر با همدیگه در ارتباط باشیم .
در مورد خشونت که گفتی کسری هم بیشتر اوقات تو بازیهاش میخواد طرف مقابل رو که یا دشمن فرضیه یا باباشه بکشه و از این کار خیلی لذت میبره ، من فکر میکنم بخاطر سی دی هائیه که تماشا میکنه ، جدیدا برای تماشای کارتوناش خیلی محدودش کردم .
در مورد تیم تشکیل دادن کسری بر عکسه ، از من میخواد که با باباش قهر کنم ، بعضی وقتها همه کارهای باباشو گزارش میکنه ، مامان ، بابا رو ببین رو صندلی من نشسته ، مامان ، بابا رو دعوا کن ماشینمو برداشته و ...
اصلا وقتی تنهاست خیلی ماهه ، باباش که میاد خیلی عوض میشه ، بهونه گیر میشه !!! ...

من باید برم ، فردا نیستم ، خداحافظ همگی تا سه شنبه .

سلام مامانا
مامان هستى جون پسر من 1 روز از کوچولوى شما بزرگتره :)

دقیقا پسر منم همش در حال جنگ با هیولا و آقاى بدجنسه :)) فکر میکنم به خاطر همین کارتوناى این دوره زمونه باشه منم دارم دیدن اینجور برنامه ها رو محدود میکنم ...
دیگه اینکه اگه از من ناراحت بشه معمولا میگه تو رو دووووووووست ندارم ... اما اگه از باباش ناراحت بشه معمولا کتکش میزنه !!
اتفاقا پسر منم تا وقتى با من تنها باشه خیلى همکارى میکنه اما امان از وقتى که باباشم باشه اون وقته که به قول معروف اختلاف میندازه و حکومت میکنه :))
ولى خب من یه راهى پیدا کردم واسه اصلاح بعضى کاراش و یاد دادن بعضى رفتارا : قصه !!
هر وقت که بخوام چیزى رو بهش بفهمونم از یه قصه کوتاه و توام با پیام اخلاقى :)) استفاده میکنم........

سلام به همگی نی نی دوم من یه پسر خوشگل به اسم محمدپارسا که اسمشو پوریا انتخاب کرد مامان هستی جون اگه بچه دوم میخوای تا مدرسه نرفتن اقدام کن چون وقتی برن مدرسه شما خیلی بیشتر اذیت میشی ودیگه نه به درد شما میخوره نه بچه اول خواهرم 10 سال فاصله سنی بچه هاش هست خیلی اذیت شد
پوریاهم گاهی وقتها بد اخلاق میشه وپرخاشگری میکنه مخصوصا وقتی مطابق میلش نباشه وقتی هم که حرف بزنه اگه میون حرفش بیای یا بهش بخندی ناراحت میشه وگریه میکنه آخه اون کاراش خیلی بامزه است گاهی باعث خنده دیگران میشه اونم بهش برمیخوره
پوریا هم به شمشیر بازی وتفنگ وکشتن آدمها علاقه داره وتازگیها هم که دایم سر گوسفندها رو تو بازیهاش میبره
من واسه پوریا تا به حال سی دی نگرفتم وهمیشه فقط کارتونهای تلویزیون رو نگاه کرده وخیلی هم علاقه نشون نمیداد به نظر شما خوبه که واسش سی دی بزارم تا سرگرم بشه