هیچ وقت فکر میکردین بچه داری اینقدر وقت گیر و سختتتتتتتتتتتت باشه

مسیحا جون من خودم این تاپیکو باز کردم ولی انگار دل تو خیلی از من پر تره . من اینقدر از بچه داری خسته شده بودم که نگو تازه پسر من الان داره یک سالش می شه فکر کنم اگه سه سالش بشه من آزادی عملم بیشتر می شه هنوز طاقت ندارم پیش هیچ کی بذارمش مگه گاهی مامانم بیاد و دو سه ساعتی نگهش داره. اما
اما
...
...
هیچ وقت ناشکر نباش . مسیحا من حتی ناشکری هم نکرده بودم و تازه اون موقع پسرم اصلا اذیتم نمی کرد....تو چهار ماهگیش بلایی سرم اومد که الان که فکرشو می کنم حاضرم بمیرم ولی یادم نیاد چه سختی و مصیبتی کشیدم پسرم مننژیت گرفت اون هم به بدترین حالت و شدتی که می شد .دو هفته با مرگ دست و پنجه نرم کرد و می تونی بفهمی تو تمام این دو هفته و چهار ماه بعدش این داغی بود که به دل من و باباش می نشست. وضعیتی برامون پیش اومد که دلمون می خواست خود کشی کنیم اما دیگه اینقدر اذیت شدن این طفل معصومو نبینیم. مسیحا جون نمی دونی حس اینکه بچه ات داره جلوی چشمات از دستت می ره چقدر چقدر وحشتناکه . چهار پنج تا دکتری که اونو ویزیت می کردن بعدا به ما گفتن که واقعا امیدی برای برگشت بچه نداشتن اما خدا معجزه کرد. و آرتین من الان حالش خوبه خیلی خوب. در طول چند ماه وحشتناکی که داشتیم یاد گرفتیم که زبان به چیز بدی باز نکنیم. چون ممکنه دوباره حادثه ناگواری پیش بیاد من و شوهرمم قبل از بچه دار شدنمان اونقدر خوش بودیم که نگو راحت بی دغدغه ولی باران راست می گه آخرش چی آخرش که باید یه روزی این مراحلو می گذروندیم کاملا درکت می کنم اما بهت التماس می کنم هیچ وقت ناشکر نباش همه اینا می گذره الان من دست تنهام با یه پسر خیلی خیلی شیطون که هر کسی می بینتش اقرار به شیطونیش می کنه گاهی فکر می کنم این بچه دار شدن دیگه چه کاری بود که ما کردیم ولی نمیشه حتی یه لحظه به نبود این فرشته کوچولو که خدا دوباره به ما بخشیده فکر کرد. گاهی ایقدر دلم می گیره که نگو چون هیچ کار نمی تونم بکنم و هیچ جا نمی تونم برم ولی دلم روشنه که خیلی زود همه چی درست می شه. عزیزم خیلی دوستت دارم غصه نخور و آرامش داشته باش

نه عزیزم اصلا ترس نداره فقط کوه بزرگی از مسوولیت رو شونه های آدم قرار می گیره که تا آخر عمر نمی شه زمینش گذاشت. و البته اونقدر لذت بخشه که یه نفر تو رو مامان صدا بزنه که حد نداره