پلاسماى تغلیظ شده خون است که دارای مقادیر فراوان پلاکت، حدود ۴ تا ۵ برابر تعداد پلاکتهای طبیعی موجود در گردش خون است. همچنین پلاکتها حاوی فاکتورهای رشدی هستند که باعث بازسازی سلولها در بدن میشوند
پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP را از خون محیطی میگیرند. ابتدا مقدار خونی که لازم است، تهیه میشود، سپس سلولهای قرمز و سفید خون جدا می شوند و از پلاکت های خون استفاده میشود. البته در تکنیک تهیه آن نیز نکات مهمی قابل توجه و نوع ترکیب آن نیز در فرآورده های مختلف، متفاوت است.
اخیرا در مواردی که زوج نابارور بیش از ۲ بار درمان میکرواینجکشن استفاده کرده باشد و بارداری رخ نداده است، استفاده از تزریق داخل رحمی PRP جهت افزایش شانس بارداری مطرح شده است .
انصاری پور درباره نحوه استفاده از این روش هم گفت: تزریق داخل رحمیPRP، معمولا ۴۸ ساعت قبل از انتقال جنین صورت میگیرد.
به گفته انصاری پور، همچنین مطالعات محدودی که انجام شده، نشان داده است در مواردی که در سیکلهای انتقال جنین فریز، بافت اندومتر رحم به صورت مناسب رشد نمیکند، PRP میتواند در رشد مناسب اندومتر مؤثر باشد و شانس حاملگی را افزایش دهد. در مطالعهای نیز از تزریق داخل تخمدانی این فرآورده در مبتلایان به کاهش شدید رزرو تخمدان و در معرض یاِئسگی زودرس استفاده شده است. در تمام این موارد نیاز به مطالعات وسیع تر مطرح است.
وی اضافه کرد: این روش برای درمانRIF (شکست مکرر در درمان های ناباروری) و سایر موارد مانند اندومتر نازک و یا افزایش رزرو تخمدان، جدید و نوپا است.