ببین من داستانم خیلی طولانیه.
من هیچ مشکلی نداشتم، شوهرم تعداد اسپرم و حرکتش کم بود، دی اف آی هم بالا بود.
سه بار iui کردم و نتیجه نداد ، خودمون گفتیم زودتر ivf رو شروع کنیم.
پانکچر اول، فکر کنم ۱۰-۱۱ تا تخمک داشتم، ۷ تا جنین تشکیل شد، یکیش فقط بلاست شد. اونم زنتیک تست کردن و گفتن مشکل داره. دکتر گفت احتمالا تخمکت کیفیت نداره. چون وقتی جنین تشکیل میشه، اسپرم کار خودشو کرده و بلاست شدن به کیفیت تخمک ربط داره.
خلاصه بخوام بگم ۴ بار پانکچر کردم، دفعه های بعدش دو بار ۲۰-۲۱ تخمک داشتم که ۱۳-۱۴ تاش جنین میشد. ولی هربار یک یا دو تاش بلاست میشد. یکبار برای اینکه بفهمیم مشکل از تخمک هست یا اسپرم، اسپرم اهدایی گرفتیم. با اسپرم اهدایی هم از ۲۰ تا تخمک ۱۴ تا جنین شد و نهایتا فقط دو تا بلاست. اینجوری فهمیدیم با اینکه ظاهرا همه چیز خوبه ولی کیفیت تخمک پایینه.
ایران هم رفتم یکبار انجام دادم و با سرم مثبت شد ولی سقط شد.
آخرش هم نفهمیدم چی شد که شد. دیگه خدا خواست… سرم هم نزدم چون دکترم میگفت اصلا اازم نداری. دکترم هم گفت باید پشتکار داشته باشی و انقدر انجام بدی تا بشه
فقط دفعه آخر دو بار هیسترو کردم و دکتر چسبندگیها رو کامل خارج کرد.
اونم شاید تاثیر داشته
کلا نباید از گرفتن تخمک یا جنین اهدایی ترسید. باید همه چیز رو امتحان کرد.
خیلی از پوستان فکر میکنند مشکل از اسپرم هست و چون مشکلات تخمک ظاهرا معلوم نیست، نمیفهمن که تخمک مشکل داره. هیچکس مثل من با اسپرم اهدایی سالم امتحان نکرده.