ما والدین فرزندپذیریم
خانوادهای که نه با خون و ژن که با دیداری عاشقانه و پذیرفتن کودکی که در این دنیا نفس میکشد پدید آمده است.
نامش فرزندخواندگیست اما ما میخوانیم «فرزند» نه بیشتر و نه کمتر
کودکان ما قهرمانان کوچک ما هستند که در برابر ناملایمات ایستادهاند و با عشق قدم به قلبمان گذاشتهاند. ما مانند دیگر والدین آرزوها و نگرانیهای فرزندانمان را با خود حمل میکنیم اما چیزهای دیگری هم هست...
فرزندان ما در قانون ارثیه سهمی ندارند، کودکانی که با جان و دل و عشق پرورانده میشوند اما پس از مرگِ والدین، تلخیِ نداشتن رابطهی خونی سر باز میکند چرا که دورترین وراث حق بیشتری پیدا میکنند تا عزیزان جان ما.
سازمان بهزیستی سالها در تلاش بوده به نفع فرزندخوانده راه حلهایی برای این مشکل پیدا کند، اما ما چه میخواهیم؟ سهم فرزندانمان از میراثمان، مانند تمام خانوادهها.
ما خواهان اصلاح قانون هستیم و خواهان به رسمیت شناختن این رابطهی عاشقانهی والد فرزندی.
با امضای این کارزار ما را در این مهم یاری کنید و صدایمان باشید.
https://www.karzar.net/81030