عزیز دلم
پناه بر خدا
به خدا که من لایق مهربونی های شما و بقیه دوستان که پیام تشکر و دعا برام میگذارن نیستم.
من هم قبلا یه گوشه از انتظار و سختی های شماها رو چشیدم و برای همین حس و حالتون، تنهایی و جایی نرفتن هاتون، درد دلهاتون، شب بیداری و بغض هاتون، خسته شدن هاتون، دوباره با امید شروع کردن هاتون برام قابل لمسه...
منم خیلی جاها قاطی کردم ، کم اوردم... به خدا گفتم پس چرا دستمو نمیگیری... اگر قراره به جایی نرسم چرا به حال خودم رهام نمیکنی... چرا باز بهت امید دارم ... چرا هربار که شکست میخورم باز بهم توان میدی... باز بلند میشم باز شروع میکنم ...
تا وقتی از ته ته دلم به این حقیقت نرسیدم که فقط و فقط خودش باید بخواد و بس ... کارم درست نشد. و البته در کنارش تلاش و توسل
توسل به امام زمان خیلی کارسازه
زندگیتون عوض میشه
حتما امتحان کنین
ضرر نمی کنین
من که روسیاهم اما برای تو و برای همه دوستای منتظر معجزه هایی ناب از دعای امام زمان خواستارم که آقا کریم هست و از خاندان کرام...
و هیچ دستی از در خانه اش خالی بر نمیگرده
ان شاء الله...
این مرحله هم یه مرحله از زندگیه که مثل تحصیل و ازدواج و ... بالاخره تموم میشه... امتحان سختیه... مهم اینه کم نیاری
با توکل و تلاش و توسل مادر شدن همه منتظرها، شدنیه... ان شاء الله