نه خطر عفونت از ۱۳ هفته که کیسش پاره شد تا ۲۰ هفته که ریداکت کردم و قلبش از کار افتاد بود بعدش دیگه هیچ خطری نبود چون من تا ۲۰ هفته هر هفته میرفتم آزمایش عفونی میدادم که البته عفونت تو خونم بود ولی خداروشکر خیلی بالا نرفت هر هفته هم میرفتم سونو واژینال برا اندازه گیری طول سرویکس که اگه طولش کم میشد یعنی بچه ها دارن سقط میشن که خدا منو بچم و دوس داشت که اتفاق بدی نیفتاد...
یهو دکترم تو ۲۰ هفته گفت سقطشون کن این قبلش واینمیسه من دارم جون تو رو به خطر میندازم برا یه بچه با هر دکتری هم مشورت کرد اونام گفتن سقطشه بسه هرچی صبر کرد من اصلا رفتم تو شوک کار خودم شوهرم شد شب و روز گریه کردن...
قبول نکردم برا همین دکترم منو فرستاد تهران پیش استادش دکتر رحیمی شعرباف خدا عمر با عزت بده بهش گفت من برات ریداکت میکنم چون اگه نکنی ۲۵ یا ۲۶ هفته زایمان زودرس میگیری
همه اینارو گفتم که بگم خدا خیلی بزرگه خیلی هوای آدمو داره شانس آوردم که طول سرویکسم کم نشد تا اون موقع ، شانس آوردم که دکتر رحیمی رو دیدم چون همه دکترا میگفتن کورتاژ البته شانس که نه خواست خدای بزرگ...پس تو هم بچتو بسپر بخدا خودش نگهدارشه نگران هیچی هم نباش
ببخشید زیاد حرف زدما🙈