شوهرمن كه كلاااا بچه به يسمتشم نبود كلا از مسيوليت فراريه🙄
بگو شماها كه دارين چه كار شاخي بچه هاتون براتون كردن👀😕
بخداا من ادمي بودم كه بخودم ميرسيدم از همه لحاظ روابطمونم من بودم كه وقتم ازاد بود تونسنته بودم عالي نگه دارم بعد بچه دار شدن و فشار مضاعف روم ديدم تا الان كه روابطمون گل بلبل بود پ من بودم شوهرم ادم خودخواهي نيست ولي مدلش كلا خستس و خونگي و ساكت برعكس من كه عشق بيرون و زيااادي حرف زدن و پر انرژي ام كلا سبك زندگيمون فرق كرد خصوصااا كرونا كه شد كلا خونه نشين شديم عملا و بد قلقليااا پسرم كاملاااا منم از تكاپو انداخت، حتي تا دو سالو نيمگيش من شبا خاب كامل نداشتم يهووو ساعت يك ميخابيد سه شب بالاسرم بيداااار يه حموم درست حسابي يه مر كز خريد رفتن و بي دغدغه خابيدن حتي من بعد سه سال تونستم برم موهامو رنگ كنم انقد اذيت داشت هيچكس قبولش نميكرد خودمم دلم نميومد جايي بذارمش برم
اينارو گفتم بدوني درسته بچه خوبه و داشتن نعمت ولي يكسري چيزاهم با اومدنشون تغيير ميكنه وگاهااا هم اذيت كنندس مخصوصااا اگه همسرت همكاري نداشته بااااشه
اينارووو نگفتممم بگم بچه بده خودم اين راهو رفتم خداروهزارمرتبه شكر كه پسرموو دارم ولي منظورم اينكه ميشه بدون بچه هم عاشقانه و عالي زندگي كرد خصوصااا شما شاغلي
بنظرم يكم بخودت زمان بده و با يحال خوب بازخرف زدن بازهمسرت از اول شرو كن كه بعدها نخاي خودتو سرزنش كنيدكه كاش رفته بودم شايد اينبار حواب ميگرفتم و٠٠٠
يعني الان حاضره جدا بشيد درين حد بچه ميخاد؟