بارداری با میکرواینجکشن (icsi) سال 94

2-12 منابع غنی از ویتامین k: ویتامین k از ویتامین‌‌های ضروری بدن و محلول در چربی است که برای جذب پروتئین و انعقاد خون در بدن به آن نیاز است. منابع غذایی ویتامین k: مهم ترین منابع حاوی ویتامین k عبارتند از سبزیجات دارای برگ های پهن سبز رنگ، چای سبز، اسفناج، شلغم، گل کلم، کلم پیچ، مارچوبه و کاهو. سایر مواد غذایی از قبیل جگر، پنیر، شیر و زرده تخم‌مرغ نیز حاوی ویتامین k هستند. منجمد کردن مواد غذایی باعث تخریب و از بین رفتن ویتامین k می‌ شود اما حرارت تاثیری بروی آن ندارد. سبزی‌جات مانند ریحان، آویشن به صورت خشک شده ی آن به میزان 15 تا 17 میکروگرم بیشترین میزان ویتامین k را فراهم می‌کنند. میزان این ویتامین در جعفری تازه، گشنیز، مرزنجوش و پونه کوهی 10 میکروگرم است. سبزیجات برگ دار تیره رنگ: سبزیجات برگ‌دار تیره رنگ به طور تازه برای تهیه سالاد و یا به صورت بخارپز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این گونه سبزیجات علاوه بر ویتامین k سرشار از کلسیم، نیز هستند. کلم‌ پیچ، گیاه گل قاصدک، شاهی، اسفناج، شلغم، خردل، چغندر، گل‌ کلم، کاهو و کاسنی از آن دسته سبزیجاتی هستند که هر کدام دارای مقدار زیادی ویتامین k هستند. پیازچه: 100 گرم پیازچه، 207 میکروگرم ویتامین k را فراهم می‌کند. کلم بروکسل: کلم بروکسل سرشار از ویتامین k است به طوری که تنها 100 گرم از آن مقدار 194 میکروگرم ویتامین k را فراهم می‌کند. کلم بروکلی: ویتامین k تنها یک دلیل برای افرادی است که به خوردن سبزیجات علاقه‌مندند. این گیاه همانند کلم، کاهو و ... غنی از ویتامین k است. فلفل قرمز - زردچوبه: فلفل علاوه بر ویتامین k سرشار از ویتامین‌های E و C نیز است، مصرف 100 گرم از این مواد 106 میکروگرم و در هر قاشق سوپ‌خوری از آن ها 5/8 میکروگرم ویتامین k موجود است. مارچوبه: مارچوبه بهترین نوع مصرف آن به صورت بخارپز بوده و در هر 100 گرم از آن 80 میکروگرم ویتامین k وجود دارد. خیارترشی: اگر علاقه‌مند به خوردن ترشیجات هستید اکنون دلیل خوبی برای مصرف بیشتر آن دارید. برای سلامتی بیشتر و جذب ویتامین k بیشتر در بدن مواد خوراکی حاوی سدیم کمتری را مصرف کنید. توجه توجه توجه: کسایی که دارای غلظت خون هستن و دارن آسپرین یا هپارین یا سلکسان یا داروهای مشابه برای غلظت خون مصرف می کنن، باید بدونن که در مصرف مواد سرشار از ویتامین k باید احتیاط کنن چون مقدار بالای مصرف ویتامین k میتونه اثر داروی رقیق کننده خون رو از بین ببره!!!!!!!!

2-13 ویتامین ب6: (گرداوری شده توسط خورشید92) قرص ویتامین ب 6 برای چی خوبه؟ مصرفش بدون تجویز پزشک؟ پیریدوکسین: ویتامین B6، اصطلاحی است که برای سه ترکیب مشابه پیریدوکسین، پیریدوکسال و پیریدوکسامین به کار می رود. پریدوکسین در سال ۱۹۳۴ به عنوان ویتامین B6 یا ادرمین شناسایی شد، این ماده عامل بهبود بیماری های پوستی مخصوصی بود که با بقیه ویتامین هایی که بعدا جزء ویتامین های گروه B شناسایی شدند درمان نمی شد. این ویتامین در سال ۱۹۳۸ تجزیه و در سال ۱۹۳۹ سنتز گردید. این ویتامین به حرارت و اسید مقاوم می باشد ولی حرارت های شدید مثل فرایند پختن و فراوری تقریباً ۵۰ درصد ویتامین را از بین می برد، همچنین نگهداری مواد غذایی برای مدت طولانی، کنسرو کردن، بریان کردن گوشت، الکل و استروژن از جمله عوامل از میان برنده این ماده مغذی‌اند. منجمد کردن سبزی ها باعث کاهش ۲۵% این ویتامین می شود اکسیداسیون، قلیا و نور ماورای بنفش به ویتامین B6 آسیب می رساند. اثرات کمبود: فقدان ویتامین B6 در موش ایجاد عوارضی شبیه به پلاگر می‌نماید. یعنی اختلالات پوستی همراه با تورم، زخم و خونریزی و این عوارض بیشتر به صورت قرینه بر روی پنجه‌ها یا روی پرزه و گوشها ظاهر می‌گردند. در حیوان جوان رشد متوقف گردیده، حالت ضعف و لاغری بروز می‌نماید و ادامه فقدان ویتامین به مرگ حیوان منجر می‌شود. فقدان این ویتامین در جوجه مرغ خانگی و خوک باعث کم خونی می‌شود. بنابراین به نظر می‌آید که این ویتامین در عمل بیوسنتز هموگلوبین نیز موثر است. فقدان ویتامین B6 در انسان بویژه در کودکان سبب اختلال در واکنشهای متابولیسمی سلولهای عصبی می‌گردد و موجب عوارض عصبی مانند دردهای ناحیه شکم، دشواری در راه رفتن و حملات صرع و تشنج می‌شود. عملکرد: کوآنزیم پیریدوکسال 5 - فسفات در واکنش های بیوشیمیایی گسترده ای دخیل می باشد، از جمله متابولیسم گلیکوژن و اسیدهای آمینه، سنتز اسیدهای نوکلئیک و سنتز و متابولیسم هموگلوبین. همچنین این ماده در سنتز اسفنگومیلین و اسفنگولیپیدهای دیگر و نوروترانسمیترها نقش دارد و به عنوان کوآنزیم بیشتر از صد آنزیم، نقش ایفا می کند. اسید گاما- آمینوبوتیریک یک آرامش دهنده طبیعی و تنظیم کننده فعالیت سلولهای عصبی است. فقدان ویتامین B6 سبب تقلیل مقدار این اسید در سلول عصبی می‌شود و اختلالات عصبی ناشی از این کمبود می‌باشد. تجربه نشان داده که اختلالات عصبی ناشی از فقدان B6 را می‌توان با تجویز اسید گاما بوتیریک معالجه کرد. از عملکردهای دیگر ویتامین B6 می توان شرکت در مراحلی از متابولیسم لیپیدها را نام برد این ویتامین برای تولید آنتی کور ضروری است. این ویتامین محلول در آب است بنابراین در بدن ذخیره نمی شود. مقادیر بیش از حد نیاز این ویتامین تقریبا هشت ساعت پس از خوردن غذا دفع می‌گردد. باکتریهای موجود در روده انسان می‌توانند به مقدار اندکی ویتامین B6 سنتز نمایند. با افزایش پروتئین جیره غذایی نیاز به وبتامین B6 نیز بیشتر می شود پس میزان مورد نیاز ان وابسته به میزان پروتئین رژیم غذایی است تا مقدار کالری ان در صورت مصرف غذاهای سرشار از پروتئین نیاز به ترکیبات حاوی B6 افزایش می یابد. این ویتامین در اکثر غذاها وجود دارد افرادی که رژیم غذایی متعادل شامل منابع ویتامین B6 مصرف می کنند نیاز روزانه شان به این ویتامین مرتفع شده و نیازی به مکمل های اضافی این ویتامین ندارند توصیه می شود مکمل های ویتامینی را همیشه همراه با آب، ترجیحاً بعد از غذا مصرف کنید. میزان پیشنهادی: برای افراد بالغ روزانه 2 میلی گرم B6 توصیه شده است و اگر نوزادان شیرخوار روزانه کمتر از 0.1 میلی گرم ویتامین B6 دریافت دارند عوارض کمبود ویتامین ظاهر می‌گردد- هر لیتر شیر انسان 1 میلی گرم پیریدوکسین دارد- در زنان باردار مقدار مورد نیاز بیشتر است. منابع: مخمر آبجو، جگر، قلوه، دل، کلم، تخم مرغ، گوشت گوساله، موز، غلات کامل و عسل تشخیص وضعیت ویتامین B6 در بدن: با توجه به اینکه قسمت اعظم پیردوکسین قبل از اینکه از ادرار دفع شود به اسید پیریدوکسیک تبدیل می گردد بنابراین سنجش مقدار این ماده متابولیکی در ادرار معیار مناسبی جهت تشخیص وضعیت ویتامین B6 است اگر مقدار اسید پیریدوکسیک دفع شده در ادرار فرد 1.0 تا 2.0 میلی گرم باشد نشان دهنده کمبود ویتامین است. مصرف قرص های ضد بارداری ممکن است در بدن تغییرات متابولیکی ایجاد کند و نیاز بدن به ویتامین B6 را افزایش دهد البته این عارضه با تجویز ویتامین B6 از بین می رود و چون کمبود این ویتامین منجر به تشکیل سنگ های ادراری می شود احتمال بروز این بیماری در افرادی که قرص های ضد بارداری مصرف می کنند زیاد است. ناراحتی های عصبی ناشی از مصرف قرص های ضد بارداری را به عدم تبدیل تریپتوفان به سروتونین که یک انتقال دهنده عصبی در مغز است نسبت می دهند چون مصرف قرص های ضد بارداری نیاز بدن را به این ویتامین را افزایش میدهد برای جبران کمبود ان تامین 30 میلی گرم پیریدوکسین ضروری خواهد بود. علایم و نشانه های کمبود: علایم و نشانه های کمبود ویتامین B6 شامل آنمی هیپوکرومیک و میکروستیک، تشنج، گیجی و افسردگی می باشند. کمبود ویتامین B6 در کودکان و شیرخواران، موجب اختلالات الکتروانسفالوگرافی و تشنجی می گردد. کمبود ویتامین B6 در بزرگسالان موجب چیلوز، گلوسیت، استوماتیت، آنمی، تحریک پذیری، گیجی و افسردگی می گردد. *کمبود ثانویه ویتامین B6، ممکن است در اثر سوء جذب، اورمی، سرطان، نارسایی قلبی و سیروز ایجاد گردد. خانم های باردار، الکلی ها و افراد مسن در خطر کمبود ثانویه ویتامین B6 می باشند. عواملی که منجر به کمبود یا نیازمندی به ویتامین B6 می گردد: - کافی نبودن مصرف آن در غذا - جذب ناقص ویتامین - جذب ناقص آن در روده - وجود نواقصی در عمل اکسیداسیون پیریدوکسین - دفع ویتامین B6 به مقدار زیاد از طریق کلیه در اثر غیر فعال شدن توسط داروها و افزایش فعالیت متابولیکی (بارداری، تب، ...) - افزایش مصرف پروتئین اثرات: جلوگیری از افزایش سطح هوموسیستئین: یک ریسک فاکتور جدید برای بیماری قلبی سطوح بالای هوموسیستئین در خون است؛ این سطوح بالا مربوط به فقدان اسید فولیک، ویتامین B6 یا ویتامین B12 است. بر اساس تحقیقات انجام شده سطوح بالای اسید آمینه هوموسیستئین می تواند به سلول های مغز صدمه وارد کند. تخفیف درد: در مورد عادات ماهانه پر درد مصرف موادی که حاوی منیزیم، ویتامین B6 ،B کمپلکس و بتا کاروتن هستند موثر می باشد. موثردر درمان پارکینسون: پارکینسون در نتیجه تحلیل سلولهای مغزی تولید کننده دوپامین روی می دهد. محققان در تازه ترین مطالعات به تاثیر ویتامین B6 در کاهش این بیماری پی برده اند و می گویند افزایش دریافت غذایی ویتامین B6 در کاهش پارکینسون موثر است. محققان هلندی دریافته اند احتمال ابتلا به پارکینسون در کسانی که بیشترین مصرف ویتامین B6 را دارند ۵۰ درصد کمتر از وقوع آن در افرادی با کمترین دریافت این ویتامین است. برای تعیین اثر اسید فولیک، ویتامین B6 و B12 در کاهش این ترکیب در خون و نیز کاهش وقوع پارکینسون، محققان با بررسی گروهی از افراد 55 ساله و مسن تر در مدت 10 سال دریافتند ارتباطی بین مصرف B12 یا اسید فولیک و ابتلا به این بیماری وجود ندارد اما دریافت B6 بیشتر باعث کاهش خطر پارکینسون می شود. عملکرد درست سیستم ایمنی و عصبی: ویتامین B6 برای متابولیسم پروتئین و عملکرد درست سیستم ایمنی و عصبی ضروری است. موارد استفاده ویتامین B6 شامل موارد زیر است: - بهبود علایم ناشی از کمبود ویتامین B6، این علایم شامل التهاب (قرمزی، ورم، درد)، دهان، ترک و خشک شدن لبها، تحریک پذیری، افسردگی و گیجی است. - درمان کم خونی و اختلالات سیستم عصبی ناشی از داروهای ضد سل. - درمان بیمارانی که میزان زیادی ایزونیازید (داروی ضد سل) مصرف کرده اند. - کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی (PMS). - کاهش تهوع و استفراغ در طی حاملگی. اشکال دیگر: ویتامین B6 به صورت پیریدوکسین هیدروکلرید قابل دسترسی است. این ترکیب به صورت قرص در شکل مولتی ویتامین (قابل جویدن برای بچه ها) در دسترس است. شکل ب-کمپکس یا به تنهایی به مقدارهای ۱تا ۱۵۰ میلی گرمی وجود دارد. ویتامین B6 همچنین در مولتی ویتامین هایی که به صورت قطره و مایع هستند و بچه ها استفاده می کنند نیز وجود دارد. افراد با نیازهای خاص: - شیرخوارانی که شیر مادر می خورند و در هنگام تولد، غلظت پلاسمای B6 آنها پایین است، ممکن است در خطر کمبود ویتامین B6باشند. - الکلی ها، به علت اختلال در تبدیل پیریدوکسین و پیریدوکسامین به پیریدوکسال فسفات، ممکن است در خطر کمبود ویتامین B6 باشند. - افرادی که با داروهای مهار کننده ی فعالیت ویتامین ها از جمله ایزونیازید، پنی سیلامین، کورتیکواستروئیدها و یا ضد تشنج ها تحت درمان هستند، ممکن است در خطر کمبود ویتامین B6 باشند. موارد احتیاط: ویتامین B6 وقتی به مقدار زیاد (۲۰۰ میلی گرم یا بیشتر در روز) و به مدت طولانی مصرف شود می تواند باعث مشکلات عصبی شود. قطع مصرف آن باعث بهبودی مشکلات میشود. اینم آدرس لینکش: http://www.cloob.com/timeline/answer_27430_771663

2-14 ویتامین ب12: (گرداوری شده توسط خورشید92) آمپول ب کمپلکس و ب12 مفید است؟ حقیقات نشان داده است که تزریق ویتامین ب کمپلکس بسیار موثرتر از انواع قرص یا کپسول یا شربت آن می باشد. تزریق آمپول ب کمپلکس (B complex) می تواند باعث افزایش انرژی گردد. تزریق آمپول ب12 (B12) نیز برای درمان کم خونی مفید است. ولی بایستی تزریق این آمپول ها، با تجویز و تحت نظر پزشک صورت گیرد تا از عوارض احتمالی آن ها مصون بمانیم. تزریق ویتامین ب کمپلکس: B complex (ب کمپلکس) دارای چه ویتامین هایی می باشد؟ هشت ویتامین در این گروه وجود دارند که شامل: ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیاسین) ، ویتامین B6 (پیریدوکسین)، ویتامین B5 (پانتوتنیک اسید)، ویتامین B9 (اسید فولیک)، ویتامین B12 (کوبالامین) و ویتامین B7 (بیوتین) است. اثرات ویتامین B complex بر بدن چیست؟ باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن، سوخت و ساز، رشد سلول ها و درست عمل کردن سیستم عصبی می گردد. این ویتامین باعث حفاظت میلین (پوشاننده سلول عصبی) نیز می گردد. به طور کلی ویتامین B complex باعث افزایش انرژی بدن، سلامت پوست و عضلات می گردد. تزریق آمپول B complex مفید است؟ تحقیقات نشان داده است که تزریق ویتامین B complex بسیار موثرتر از انواع قرص یا شربت آن می باشد، زیرا وقتی ویتامین B complex را به صورت قرص مصرف می کنید، سیستم گوارشی، اسیدیته معده و آنزیم ها بر ساختمان این ویتامین ضربه وارد می کنند. اما در صورت تزریق، این آنزیم ها و اسیدیته معده نمی توانند ضربه ای وارد کنند و اثر بهتری بر سلامت خواهد داشت. تزریق ویتامین B complex می تواند باعث افزایش انرژی گردد. همچنین می تواند خستگی ناشی از تخریب اعصاب، دیابت، سیاتیک، زنگ زدن گوش، استرس، بیماری های مزمن و طولانی مدت، کمبود ویتامین B12 و ... را از بین ببرد. مضرات تزریق آمپول B complex چیست؟ درد مفاصل، ادم، تپش قلب، تهوع، اسهال، مشکلات کبدی و تغییر در سوخت و ساز بدن. کمبود ویتامین های گروه B در هنگام بارداری برای جنین می تواند مضر باشد (مخصوصا کمبود اسید فولیک). لذا خانم های باردار باید در خصوص مصرف ویتامین های گروه B با پزشک خود مشورت کنند چگونه آمپول B complex را تزریق می کنند و محتویات آن چیست؟ ویتامین 100B complex ، را داخل ورید و یا داخل ماهیچه تزریق می کنند. یک میلی لیتر از ویتامین 100B complex دارای 100 میلی گرم ویتامین B1 ،5 میلی گرم ویتامین B2 ،2 میلی گرم ویتامین B6 ،2 میلی گرم ویتامین B5 ،100 میلی گرم ویتامین B3 می باشد. در آمپول B complex، مقداری فسفات سدیم، الکل بنزیل و هیدروکلریک اسید نیز وجود دارند. هیدروکلریک اسید برای تعادل مقدار PH بدن لازم است. چه موقع از آمپول B complex می توان استفاده کرد؟ در تب، سوختگی های شدید، بارداری، بالا بردن سوخت و ساز بدن، تخریب لوله گوارش، بیماری های مزمن، بیماری پرکاری تیروئید، بیماری دستگاه گوارش، مصرف کنندگان الکل و کمبود ویتامین های گروه B می توان از این ویتامین استفاده کرد. این ویتامین مخصوصا برای ورزشکاران، کودکان، گیاهخواران و بالغین بیشتر از 50 سال استفاده می شود. ویتامین B complex تزریقی، مستقیما جذب خون می شود. این نوع نیز در bypass، در مواقعی که فرد نمی تواند جذب داشته باشد، استفاده می شود. تزریق ویتامین ب12: ویتامین B12 چیست؟ ویتامین B12 (ب12) متعلق به گروه ویتامین B complex می باشد. ویتامین B12، یک ویتامین محلول در آب می باشد که در غذاها یافت می شود. به تنهایی جذب بدن نمی شود، مگر در افرادی که سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و بروکلی مصرف می کنند. ویتامین B12 را می توانید به صورت قرص، اسپری بینی و یا آمپول تهیه کنید. برای اشخاصی که بدن آنها قادر به جذب این ویتامین در روده نمی باشد، بهترین روش برای به دست آوردن B12، تزریق آمپول می باشد. اثرات ویتامین B12 بر بدن چیست؟ ویتامین B12 برای رشد سلول های خونی و نگهداری پوشش دور اعصاب لازم است. کمبود ویتامین B12 موجب کم خونی (بزرگ شدن سلول های خونی)، عدم تعادل و درست راه رفتن، خستگی، ضعف، بی رنگ شدن پلک چشم، تپش قلب، تنگی نفس، کم پشتی مو، کبود شدن بدون هیچ علتی، طولانی شدن و یا خون ریزی شدید در عادت ماهانه، لرزش، گیجی و دیوانگی می شود. تزریق آمپول ویتامین B12 مفید است؟ آمپول ویتامین B12 برای درمان کم خونی استفاده می شود. تزریق این ویتامین دارای اثرات مفیدی برای درمان بیماری هایی پوستی، کاهش استرس و خستگی، افزایش انرژی، بهتر خوابیدن، افزایش قدرت حافظه و تمرکز می باشد. همچنین تزریق این ویتامین برای افرادی که سعی در کاهش وزن دارند نیز مفید می باشد. مضرات تزریق آمپول ویتامین B12 چیست؟ سردرد، خارش و ورم پوست، معده درد، دل به هم خوردگی، اسهال، درد مفاصل و درد عصب. در موارد نادر: بی نظمی در تنفس، تپش قلب، درد سینه، افزایش وزن ناگهانی، ضعف و درد عضلات، گرفتگی عضلات، تشنگی بیش از حد، ادرار بیش از حد، درد پا، گیجی، بی حس شدن بدن، احساس سوزش داشتن، سخت قورت دادن غذا، سرفه کرن، تنفس با صدا، خستگی بیش از حد، تورم دست ها، ران ها، پاها و قوزک پاها و قرمز شدن، درد داشتن و گرم شدن یکی از پاها، قرمزی پوست و جوش. تزریق آمپول ویتامین B12 با چه موادی تداخل می کند؟ برخی غذاها دارای اثر تداخلی با تزریق ویتامین B12 می باشند، از جمله: الکل، آنتی بیوتیک ها، سایمتیدین، کلشیسین، اسید فولیک، متوتروکسایت، نئومایسین، پاراآمینوسالیسیلیک اسید (Paser)، فنوباربیتال، فنی توئین، مکمل های پتاسیم، پیریمتادین (Daraprim) و برخی ترکیبات ویتامینی. آیا تزریق آمپول ویتامین B12 موجب کاهش وزن می شود؟ هیچ مطالعه ای این موضوع را ثابت نکرده است. برخی از کلینیک های تغذیه و رژیم درمانی، تزریق ویتامین B12 را جزوی از برنامه های کاهش وزن می گذارند. تزریق این ویتامین باعث افزایش انرژی و بالا بردن سرعت سوخت و ساز بدن می گردد. اما اگر شما دارای کمبود ویتامین B12 باشید، مطمئنا تزریق این ویتامین اثری بر کاهش وزن شما نخواهد داشت. * هشدارها: 1- قبل از تزریق ویتامین B12 اگر: باردارید، شیرده هستید و یا دچار بیماری Leber (بیماری مربوط به چشم که قدرت دید کم همراه با درد دارد)، بیماری کبد، بیماری کلیه، عفونت، کمبود آهن، کمبود اسید فولیک، بیماری هایی که روی توده استخوانی اثر می گذارند و آلرژی (حساسیت) به کبالت و یا دیگر ویتامین ها هستید، حتما به پزشک خود بگویید. 2- مطالعات نشان داده است که کمبود ویتامین های گروه B در هنگام بارداری برای جنین می تواند مضر باشد (مخصوصا کمبود اسید فولیک). لذا خانم های باردار باید در خصوص مصرف ویتامین های گروه B با پزشک خود مشورت کنند. 3- اگر ادرار شما به مدت 7 روز یا بیشتر، زرد پررنگ و یا نارنجی بود، این بدان معنی است که شما در حال استفاده از یک ویتامین مخصوص می باشید. اما ادرار پررنگ همیشه به این معنی نیست، پس اگر این وضع برای شما پیش آمد، حتما به پزشک مراجعه کنید

2-15 تجربیات دوستان در مورد درمان یبوست: mona139521: دوستایی که بعداز انتقال و هایپرشدن دچار یبوست شدید میشید، یه تجربه ای که واسه خود من اتفاق افتاد و بعد از هایپر شدن شدیدا دچار یبوست شدم، این بود که گلبرگ گل محمدی رو خوب پودر کنید و با ماست یا با چایی یا آب یا دوغ بخورید عالیه، خیلی هم زود اثر میزاره! ممری: سارا جون کیوی هم خیلی خوبه، منم همیشه همین مشکلو دارم، هرروز کیوی میخورم، تابستوناهم برگشو میخورم، امتحان کن ایشالا که خوب باشه. فاطیما: سارا جون سعی کن میوه هایی که فیبر دارن رو هم استفاده کنی، مثل سیب انشاالله بهتر میشی! سارا: ظهر یک قاشق شربت منیزیم خوردم هنوز از گلوم پایین نرفته خیلی ببخشید توی دستشویی بودم . هههههههه. hana: برای مشکل یبوستت هر شب چند تا حدود ده عدد انجیر رو در نصف لیوان آب بزار تا صبح خیس بخوره، صبح ناشتا اول اونها رو بخور و‌ آبشون رو هم سر بکش، برای مشکل یبوست واقعا کمک کننده است. منم در جریان انتقالم همین کارو‌ کردم خیلی کمک‌ کرد و دیگه اینکه با هر وعده غذایی چند برگ کاهو میخوردم. کاملا مشکل یبوست را حل میکنه. elmira: فقط از وقتی شیافا رو رکتال کردم مشکل یبوستم حل شده اساسی. خودمم باورم نمی شد. راستی واسه حالت تهوع غذا هات رو له کن که راهت تر از معده رد بشه. راستی من تو همه جیز روغن زیتون میریزم حتی سوپ.

2-16 ویتامین ها و مواد موثر در بهبود ناباروری مردان و زنان: (گرداوری شده توسط بسارا) ویتامین ها و مواد موثر در بهبود ناباروری مردان: ویتامین C روزانه 500 تا 1000 میلی گرم: ویتامین C به ما کمک می کند تا با آلودگی های محیطی که با آنها در تماسیم، مبارزه کنیم. خصوصا آلاینده های شیمیایی که ثابت شده باعث کاهش تعداد اسپرم می شوند. در مطالعات نشان داده شده که ویتامین C باعث ترمیم آسیب های وارده به DNA اسپرم تا حدود 91 % میشود. همچنین باعث کاهش چسبندگی اسپرمها به همدیگر و کاهش شکلهای غیر نرمال اسپرم ها می شود. در یک مطالعه نشان داده شده که ویتامین C با مقدار 1000 میلی گرم روزانه، در طی یک هفته تعداد اسپرم ها را به 140% مقدار قبل از مصرف ویتامین افزایش داده. ویتامین E روزانه 400 تا 800 واحد: مطالعات نشان داده که ویتامین E می تواند قدرت اسپرم را 2.5 برابر کند. در دو بررسی نشان داده شد که ویتامین E قدرت باروری مردان را 20% افزایش داد، که این افزایش شانس باروری حتی بالاتر از افزایش شانس باروری است که با روشهای کمک باروری ایجاد می شود. ویتامین E را همراه با ویتامین C مصرف نمایید، البته قبل از مصرف اگر بیماری کم خونی یا مشکل انعقادی خون یا پرکاری تیروئید یا فشار خون یا مشکل کبدی دارید، با پزشک خود مشورت کنید. روی Zn روزانه 15 تا 60 میلی گرم: کمبود روی به شدت باعث کاهش تعداد اسپرم می شود. مکمل روی می تواند باعث بهبود عملکرد جنسی شود. در یک مطالعه 37 مرد که بیش از 5 سال مشکل ناباروری داشتند، مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند و آنهایی که مقدار اسپرمشان کمتر از 25 میلیون در میلی لیتر بود روزانه 60 میلیگرم روی برای مدت 45 تا 50 روز مصرف کردند، 22 بیمار کمبود تستوسترون داشتند و با مصرف این مقدار از روی در این مدت، مقدار تستوسترون و نیز مقدار اسپرم آنها بین 8 تا 20 میلیون افزایش یافت و همسر 9 نفر از آنها هم در طی مدت مصرف روی، حامله شد. اما 15 نفر دیگر که مقدار تستوسترون آنها نرمال بود، تغییری در مقدار تستوسترون نداشتند و مقدار اسپرم آنها هم اندکی افزایش یافت. توجه داشته باشید اگر برای مدتی بیش از چند هفته قرار است روی مصرف کنید باید روزانه 1 تا 3 میلیگرم مس هم به رژیم خود اضافه کنید که دچار کمبود مس نشوید. ویتامین B12 روزانه 10 تا 100 میکرو گرم و ب کمپلکس: این مقادیر به ایجاد بالانس و تعادل بین تستوسترون و LH و FSH کمک می کنند. کمبود ویتامین های ب خصوصا در افرادی که غذاهای آماده و فست فود زیاد مصرف می کنند و سیگار می کشند، دیده می شود. در یک مطالعه 27 % از مردانی که مقدا راسپرمشان کمتر از 20 میلیون در میلی لیتر بود، روزانه 1000 میکروگرم ویتامین B 12 مصرف کردند و افزایش تعداد اسپرم حتی تا 100 میلیون هم در آنها مشاهده شد. سلنیوم روزانه 100 تا 200 میکروگرم: کمبود سلنیوم منجربه شکنندگی اسپرم ها خصوصا با دم های شکسته می شود، مایع منی غنی از سلنیوم است بنابراین باید همواره سلنیوم کافی برای پرشدن مخازن سلنیوم منی مصرف شود. سلنیوم یک آنتی اکسیدان قوی است. البته توجه داشته باشید که مصرف سلنیوم به مقدار روزانه بیشتر از 200 میکروگرم می تواند باعث ایجاد مسمومیت شود ضمنا ترجیح بر این است که با ویتامین C همزمان مصرف نشود. دریک مطالعه ی بالینی، مقدار اسپرم در افرادی که مکمل سلنیوم مصرف می کردند، دو برابر شد. کوآنزیم Q10 روزانه 30 تا 100 میلی گرم: باعث افزایش تعداد اسپرم می شود و نیز آنتی اکسیدان می باشد. ال کارنیتین تا حدود 3 گرم روزانه: در یک مطالعه در ایتالیا نشان داده شد که مصرف روزانه 2 گرم ال کارنیتین برای سه ماه باعث افزایش تعداد و تحرک اسپرمها به حد قابل ملاحظه ای شد. مولتی ویتامین حاوی ویتامین A: مصرف مقادیر زیاد ویتامین آ به سرعت باعث مسمومیت می شود، اما به طور کلی ویتامین آ باعث بهبود روند تولید اسپرم می گردد. EFA یا fish oil: روغن ماهی علاوه بر این که برای قلب و عروق مفید است در زمینه ی ناباروری نیز کمک کننده است. ال آرژنین روزانه 2 تا 4 گرم: در چندین مطالعه نشان داده شده که ال آرژنین تاثیر بسیار مثبت و معنی داری در افزایش هم تعداد اسپرم و هم تحرک اسپرم دارد. ویتامین های موثر در بهبود ناباروری زنان: آهن روزانه 10 تا 20 میلیگرم: کم خونی میتواند منجر به ناباروری گردد. خصوصا در زنانی که در عادات ماهانه خونریزی شدیدی دارند مصرف مکمل آهن شدیدا توصیه می شود. ویتامین C روزانه 500 تا 1500 میلیگرم: ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که منجربه حمایت از سلولها و نیز تقویت سیستم ایمنی می گردد. ویتامین E روزانه 400 تا 800 واحد: ویتامین E منجربه افزایش کیفیت تخمک می شود در یک تحقیق روی زوج های نابارور، به زنان ویتامین E به مقدار روزانه 200 واحد و همسران آنها ویتامین E به میزان روزانه 100 واحد داده شد که این امر منجربه افزایش معنی داری در توانایی باروری آنها شد. PABA یا پاراآمینو بنزوئیک اسید: این ماده به استروژن کمک می کند و باعث افزایش قدرت باروری زن می شود. کو آنزیم Q 10 به مقدار روزانه 30 تا 100 میلیگرم: باعث افزایش کیفیت تخمک می گردد. ال آرژنین روزانه 16 گرم: نشان داده شده که باعث افزایش شانس باروری خصوصا در زنانی می شود که سیکل های ناموفق IVF داشته اند. EFA روزانه 1 تا 7 گرم: می تواند به قلب و سیستم تناسلی کمک کند، همچنین به تنظیم انسولین کمک می کند. همچنین مصرف آن در افرادی که دارای PCO یعنی تخمدان پلی کیستیک هستند مفید است. همون طور که دوستای خوبم در بالا خوندید، ویتامین های زیادی موثر هستن و توصیه شدن، در واقع ما نمی تونیم همه ی اونها رو مصرف کنیم اما با توجه به نوشته های سایتهای دیگه و توصیه ی پزشکان اورولوژی که خیلی از دوستان پیششون مراجعه کردن، بعضی از این ویتامین ها تاثیرات قوی تر و ثابت شده تری دارن، که من اونها رو اینجا براتون می نویسم: ویتامین C به صورت قرص جویدنی 250 میلیگرمی ایرانی و 500 میلیگرمی قرص جوشان خارجی وجود داره ویتامین E 100 واحدی به صورت قرص جویدنی ایرانی و 200 و 400 واحدی خارجی وجود داره سلنیوم مارک نیچرمید که 200 میکروگرمی هست. قرص ویتامین ب کمپلکس کپسول زینک سولفات آیا میدانید که حداقل 11 دلیل برای مصرف ال کارنتین وجود دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که: • ال کارنتین با انتقال تری گلیسرید ها به میتو کندریها باعث ازبین رفتن چربیها وتولید انرژی میشود. • ال کارنتین اشتها و خستگی را کم کرده واز جمع شدن اسید لاکتیک در عضلات جلوگیری میکند. • ال کارنتین در بلند مدت منجر به افزایش قدرت و حجم عضلات میگردد. • ال کارنتین فرایند پوکی استخوان را به تاخیر می اندازد. • ال کارنتین نیاز به مصرف داروهای قلبی را در افرادی که آنژین قلبی داشتند کاهش میدهد. • کلیه ها بطور طبیعی کارنتین تولید میکنند در بیماران کلیوی برای جبران کمبود آن مصرف مکمل ال کارنتین توصیه میشود. • ال کارنتین در مردان به سبب افزایش تعداد اسپرم و کیفیت اسپرم و کمک به باروری مردان توصیه میشود. • ال کارنتین به مادران شیرده کمک میکند که سریع تر به وزن طبیعی برگردند. • در بیماران دیابتی نوع دو ال کارنتین در جذب، ذخیره و اکسیداسیون گلوکز نقش کمک کننده ای بازی میکند. • ال کارنتین با از بین بردن رادیکالهای آزاد ایمنی بدن را افزایش می دهد و از بروز سرما خوردگی فصلی جلوگیری میکند. • ال کارنتین مغز را از آسیب های مرتبط به سن یا استرس محافظت کرده و مصرف آن در سالخوردگان به عملکرد مغز کمک میکند.

2-17 توصیه کاویان منش به هستی جون: گفت تا قبل از بارداری : 1- ترش نخورید 2- چای پونه با نبات روزانه 1 لیوان ( گفت تعریقو زیاد میکنه) 3- شنبلیله خشک هرشب یک قاشق مربا خوری 4-مویز بدون دانه هرروز یک قاشق غداخوری 5- زیتون با غذای ظهر 5-7 عدد و روغن زیتون با هر غذا 6-ترک مصرف ماست و دوغ 7- ورزشهای کششی روزانه 30 دقیقه 8- پرهیز از غذاهای بادزا ( فلفل، سیرخام، پیاز خام، بادمجان، کلم، حبوبات، موز، انبه) نخورید 9- بالا آوردن و عرق کردنم که گفت باید داشته باشم ====================================== حالا واسه همسرم (کبد چرب): 1-فلفل، سیرخام، پیاز خام نخورید 2-رژیم ترک ناهار به جز آب و میوه 3-سالی دوبار انتقال خون 4-دو سه بار در هفته آش آبغوره (خیلی خوشمزست مامانم جاتون خالی دیشب واسه شوهرم درست کرد) 5-کره- خامه- دانه های چرب نخورید 6-کیسه کشیدن در حمام (چون هم باید چربی از داخل بدن برود هم از پوست) 7-ویتامین بکمپلکس 100 به جفتمونم گفت بخوریم ================================================== به دوستم گفته بره طب سوزنی انجام بده دور نافش میگفت اکثر سقطا بخاطر باد زیاد تو بدنه!!!!

2-18

2-19

2-20

3-1 فهرست پستهای صفحه 3 تاپیک (تعاریف و اطلاعات خاص جمع آوری شده توسط دوستان): 1-3: فهرست پستهای صفحه 3 تاپیک 2-3: میکرواینجکشن چیست؟ 3-3: مقایسه انتقال جنین فریزی به روش هورمون تراپی و نچرال 4-3: جنین بالستوسیت 5-3: طبع شناسی 6-3: مراحل رشد جنین بعد از انتقال 7-3: درمان خروج باد واژن 8-3: علت تزریق آمپول هاش سی جی بعد از انتقال جنین 9-3: هچینگ، هیالورونیک اسید یا چسب جنین 10-3: پانزده نشانه ای که به شما میگوید کمبود ویتامین دارید 11-3: اطلاعاتی در مورد مشکل ترومبوز وریدی 12-3: سقط مکرر 13-3: آندومتریوز 14-3: انجام آی وی اف و باورهای رایج درمورد آن 15-3: کیست نابوتین چیست؟ 16-3: فازهای مختلف سیکل قاعدگی 17-3: تشکیل قلب جنین تا هفته ی چندم ممکن است طول بکشد؟ 18-3: علایم عفونت قارچی واژن شامل موارد زیر می‌باشد 19-3: انتقال جنین فریزی 20-3: دسته بندی جنین ها از گرید A تا D

3-2 میکرواینجکشن چیست؟ به طور کلی در روش میکرواینجکشن (ICSI)، یک اسپرم در محیط آزمایشگاه داخل یک تخمک تزریق می شود که به دنبال آن لقاح و تقسیم سلولی صورت می گیرد و جنین تشکیل می شود. میکرواینجکشن نیز مانند IVF شامل چند مرحله تحریک تخمدان،‌ تخمک گیری، تزریق اسپرم داخل تخمک و لقاح و انتقال جنین است. در مرحله اول برای تحریک تخمدانها، از داروهای هورمونی استفاده می شود. تزریق عضلانی آمپول HMG تخمدانها را برای رشد فولیکول تحریک می کند و تزریق عضلانی آمپول HCG باعث بلوغ تخمک ها و انجام تخمک گذاری می شود. در مرحله دوم عمل تخمک گیری با یکی از دو روش لاپاراسکوپی یا با مشاهدات سونوگرافی از طریق واژینال امکان پذیر است. که در پژوهشکده رویان این کار با استفاده از روش دوم انجام می گیرد. با استفاده از دستگاه سونوگرافی پزشک فولیکول ها را مشاهده می کند و با سوزن های مخصوص مایع فولیکولی همراه با تخمک کشیده می شودکه به این عمل اصطلاحا پانکچر می گویند. در مرحله سوم ابتدا سلولهای دور تخمک به کمک آنزیم جدا می شود سپس اسپرم به داخل تخمک تزریق می شود. در عمل میکرواینجکشن نیز برای افزایش درصد موفقیت چندین تخمک لقاح می یابد لذا تعداد جنین های تشکیل یافته زیاد است که اگر این جنین ها کیفیت مطلوبی داشته باشند تعدادی از آنها با صلاحدید زوج منجمد و نگهداری می شوند تا در صورت نیاز برای بارداری های بعدی از این جنین ها استفاده شود. در مرحله چهارم و پایانی نیز نیازی بیهوشی عمومی نیست. جنین به وسیله یک کاتتر به داخل رحم منتقل می شود و یکی دو ساعت بعد از انتقال جنین بیمار مرخص می شود. میکرواینجکشن ( ICSI ) مانند IVF و IUI یکی از روش‌های کمک باروری (ART) است. برخلاف آی یو آی (IUI) که در آن اسپرم‌های مرد توسط لوله‌ای وارد رحم خانم می‌شوند، در IVF و ICSI، تخمک خانم با اسپرم مرد در خارج از بدن، در محیط آزمایشگاه باهم ترکیب می‌شوند و پس از لقاح، جنین حاصله در داخل رحم خانم گذاشته می‌شود. تفاوت IVF و ICSI در نحوه لقاح یافتن تخمک است. در IVF اسپرم در معرض تخمک قرار داده می‌شود تا خودش وارد تخمک شود درحالی‌که در ICSI اسپرم با سوزن مخصوص به داخل تخمک وارد می‌شود. ICSI مخفف کلمه Intra Cytoplasmic Sperm Injection است که ترجمه فارسی آن تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم می‌شود. این تکنیک برای اولین بار در بلژیک در سال ۱۹۹۲ برای درمان ناباروری مردان استفاده شد و موفقیت ناشی از آن تحول عمده‌ای در درمان ناباروری با علت مردانه ایجاد نمود. خصوصاً در مواردی که امکان انجام تلقیح اسپرم به داخل رحم (IUI) و لقاح خارج رحمی (IVF) وجود نداشته و یا نتایج لقاح در سیکل‌های IVF قبلی منفی بوده باشد؛ استفاده از این روش می‌تواند امیدهای تازه‌ای در زوجین برای موفقیت ایجاد نماید. معمولاً این روش در بیمارانی که اسپرم آن‌ها از نظر تعداد و شکل دارای کیفیت پایینی است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در تمام مواردی که شرایط رسیدن اسپرم به تخمک در رحم فراهم نباشد مانند بسته بودن لوله‌های رحمی، چسبندگی‌های حفره لگنی، تعداد کم اسپرم و تحرک پایین اسپرم از روش ICSI استفاده می‌شود. میزان موفقیت این روش برای هر انتقال جنین در مراکز درمان ناباروری، بر اساس شرایط آزمایشگاه جنین شناسی و دقت متخصصین زنان در روند درمان، همچنین وضعیت اسپرم و تخمک و سن زن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. با توجه به شرایط گوناگون، میزان موفقیت در هر بار انجام عمل انتقال جنین متفاوت است و معمولاً بین ۳۰-۴۰ درصد می‌باشد. IVF شامل چه مراحلی است؟ در روز عمل، تخمک تحت یک بیهوشی کوتاه و موقت از زن گرفته می‌شود. نمونه اسپرم از مرد گرفته‌شده و در آزمایشگاه آندرولوژی شسته شده آماده استفاده برای انجام ICSI می‌گردد. اسپرم پس از آماده سازی، توسط جنین شناس به داخل تخمک تزریق می‌شود و سپس تخمک‌های تزریق‌شده با اسپرم همسر، در آزمایشگاه جنین شناسی درون دستگاه ״انکوباتور״ که محیطی مشابه رحم مادر را فراهم می‌سازد در دمای سی و هفت درجه و در محیط کشت مناسب، به مدت ۴۸-۷۲ ساعت قرار می‌گیرد. به تخمک لقاح یافته، جنین گفته می‌شود. جنین تک سلولی شروع به تقسیم می‌کند و یک جنین چند سلولی ایجاد می‌شود. معمولاً جنین پس از ۴۸ تا ۷۲ ساعت هنگامی که به مرحله۴-۸ سلولی رسید به رحم زن منتقل می‌شود تا در آنجا لانه گزینی کند و بارداری انجام شود. جهت افزایش شانس بارداری ٬ بیش از یک جنین درون رحم قرار داده می‌شود که این رویکرد گاه منجر به چندقلوزایی می‌گردد. بروز چندقلوزایی به سن مادر (در زنان جوان تر احتمال چندقلوزایی بیشتر است) و تعداد جنین‌های انتقال‌یافته بستگی دارد. در یک خانم ۲۰ تا ۲۹ ساله، با سه جنین انتقال‌یافته، احتمال چندقلوزایی ۴۶ ٪ است. به طور کلی می‌توان مراحل انجام عمل ICSI را به پنج مرحله تقسیم کرد: مرحله اول:تحریک تخمک‌گذاری مرحله دوم: جمع‌آوری تخمک‌ها مرحله سوم: تهیه و آماده سازی اسپرم مرحله چهارم:‌ لقاح و رشد جنین در محیط آزمایشگاه مرحله پنجم: انتقال جنین به داخل رحم تحریک تخمکگذاری: با تجویز داروهای محرک تخمک‌گذاری در تخمدان‌های بیمار، تعداد زیادی فولیکول حاوی تخمک رشد می‌کنند. در حالت طبیعی در هر سیکل قاعدگی تعدادی از فولیکول‌های تخمدان شروع به رشد کرده ولی در مسیر رشد تنها یکی از فولیکول‌ها به مرحله بلوغ کامل رسیده و در فرآیند تخمک‌گذاری از تخمدان رها می‌شود و بقیه در این مسیر تحلیل رفته و از بین می روند. ولی با تجویز داروهای باروری تعداد بیشتری از فولیکول‌های تخمدان رشد یافته و به بلوغ نهایی می‌رسند و زمینه برای جمع‌آوری تعداد تخمک بیشتر فراهم می‌آید. با افزایش تعداد تخمک‌های جمع‌آوری شده تعداد جنین‌های حاصل افزایش‌یافته و در نهایت شانس باروری افزایش می‌یابد. برای تحریک تخمدان‌ها از هورمون‌های مختلفی به صورت دارو استفاده می‌شود تا چندین فولیکول در تخمدان بالغ شوند. فولیکول‌ها کیسه‌های پر از مایعی در تخمدان هستند که تخمک در آن رشد می‌کند و بالغ می‌شود. تحریک تخمدان با استفاده از هورمون تحریک‌کننده فولیکولی (FSH) انجام می‌شود که به صورت خوراکی و یا تزریقی به بیمار داده می‌شود. داروهای تحریک تخمک‌گذاری در پروتکل‌های مختلفی به بیماران داده می‌شود که این پروتکل‌ها بر اساس سن و وضعیت بیمار متفاوت است این داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب باهم استفاده گردند. در اغلب اوقات داروهای تحریک تخمک‌گذاری در طی یک دوره ۱۰ روزه داده می‌شود. داروهایی که جهت تخمک‌گذاری استفاده می‌گردد شامل سوپرفکت، گنادوتردپین انسانی (HMG)، هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) و گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) می‌باشد. این داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب باهم استفاده گردد. داروهای تحریک تخمک‌گذاری معمولاً از روز دوم یا سوم سیکل قاعدگی بر اساس برنامه درمانی شروع می‌شود و از روز هشتم با استفاده از سونوگرافی سریال و آزمایش خون روزانه، فولیکول‌های بالغ شناسایی می‌شوند. در نهایت برای رسیدگی کامل تخمک و آزاد شدن آن‌ها، هورمون HCG تزریق می‌شود. حدود ۳۶-۳۸ ساعت بعد از تزریق HCG، تخمک‌گذاری رخ خواهد داد. این امر به تیم تخصصی IVF اجازه می‌دهد که زمان مناسب کشیدن یا آسپیراسیون تخمک (عمل پانکچر) را تعیین کنند. جمع‌آوری تخمک‌ها: مرحله بعدی پس از هورمون درمانی، گرفتن تخمک (عمل پانکچر) است. با تحریک تخمک‌گذاری تخمدان‌ها به اندازه پرتقال متوسط بزرگ‌شده و معمولاً در نزدیکی دیواره واژن قرار می‌گیرند این امر کمک می‌کند که پزشک تحت بیهوشی عمومی یا موضعی از طریق دیواره واژن تخمک‌ها را از تخمدان جمع‌آوری نماید. عمل پانکچر غالباً با کمک مشاهدات سونوگرافی از طریق واژن (مهبل) انجام می‌شود. در این روش از مسیر واژینال با سوراخ کردن فولیکول‌ها، محتوای آن‌ها که تخمک و مایع فولیکولی است خارج می‌گردد. پزشک درحالی‌که وضعیت تخمدان را در صفحه تلویزیونی سونوگرافی تحت نظر دارد یک سوزن بلند را از طریق واژن وارد تخمدان نموده و تخمک‌های بالغ را به وسیله پمپ مکش جمع‌آوری می‌نماید. در بعضی موارد استخراج تخمک از طریق لاپاراسکوپی انجام می‌گیرد. لاپاراسکوپی یک روش جراحی است که معمولاً نیاز به بیهوشی عمومی دارد. در این روش پزشک با استفاده از دستگاه لاپاراسکوپ قادر به مشاهده تخمدان‌ها و لوله‌های رحمی می‌شود و مستقیماً از تخمدان، با استفاده از دستگاه مکنده، فولیکول‌ها را تخلیه می‌نماید. تهیه و آماده سازی اسپرم: صبح روز جمع‌آوری تخمک‌ها، مایع منی از همسر بیمار تهیه و پس از شستشو و آماده سازی، اسپرم‌های سالم و بسیار فعال جدا می‌شوند. لقاح و رشد جنین در محیط آزمایشگاه: در این مرحله ابتدا سلول‌های دور تخمک به کمک آنزیم جدا می‌شود سپس اسپرم با سوزن مخصوص با کمک میکروسکوپ‌های بسیار پیشرفته به داخل تخمک تزریق می‌شود. صبح روز بعد، جنین شناس تخمک‌های تزریق‌شده با اسپرم را بررسی می‌کند و در صورت لقاح برای مدت ۲۴ ساعت دیگر جنین‌ها داخل انکوباتور قرار می‌گیرند تا به مرحله ۴تا ۸سلولی برسند و آماده انتقال به رحم مادر گردند. تشکیل شدن جنین و تعداد و کیفیت آن‌ها بستگی به تعداد و کیفیت تخمک و اسپرم دارد. انتقال جنین به داخل رحم: این مرحله روش پیچیده‌ای نیست و بدون بیهوشی هم انجام می‌شود. در این روش جنین‌ها در یک وسیله لوله‌ای شکل نازک قرار می‌گیرند و از مسیر واژینال به رحم منتقل می‌شوند. در موارد خاصی که انتقال جنین از راه واژینال مقدور نیست یا به صلاحدید پزشک انتقال جنین ممکن است با کمک لاپاراسکوپی انجام یابد که به این روش ZIFT گفته می‌شود. بسته به شرایط رحم، سن زن و کیفیت جنین‌ها، تعداد مناسبی از آن‌ها (حداکثر تا ۴ جنین) به داخل رحم زن انتقال داده می‌شوند. معمولاً فرد دو ساعت بعد از انتقال جنین از مراکز درمانی مرخص می‌شود در بیشتر مراکز به افراد توصیه می‌شود سه روز در منزل استراحت مطلق داشته باشند به طوری که بیشتر روز را استراحت کرده و ترجیحاً از توالت فرنگی استفاده نمایند. پس از گذشت ۱۲ تا ۱۴ روز از انتقال جنین، مقدار هورمون HCG موجود در خون بیمار اندازه‌گیری می‌شود، افزایش این هورمون اولین نشانه‌ی بارداری است. چه موقع جنین‌ها فریز می‌شوند؟ در صورتی که تعداد جنین‌های تشکیل یافته زیاد باشد، (و یا در موارد خاص همچون خطر تحریک بیش از حد تخمدان، خونریزی واژینال در هنگام انتقال یا قبل از آن و یا وجود ضایعاتی چون پولیپ و میوم در رحم که عمل انتقال را دچار مشکل نماید) به تشخیص جنین شناس و متخصص زنان، تعدادی از جنین‌ها در صورت رضایت زوجین فریز می‌شوند و چنانچه برای بار دیگر نیاز به تکرار سیکل درمانی وجود داشته باشد، تعدادی از جنین‌های منجمد شده از حالت انجماد خارج‌شده و به رحم مادر منتقل می‌گردند و در دوره‌های بعدی درمان، پروسه‌ی تحریک تخمدان و جمع‌آوری تخمک‌ها حذف خواهد شد. مصرف دارو بعد از انجام انتقال جنین: هورمون پروژسترون نقش مهمی در لانه گزینی جنین در رحم و تداوم بارداری دارد. این هورمون از طرفی باعث استحکام لایه‌های رحم شده و از سوی دیگر انقباضات رحمی را کاهش می‌دهد. لذا تزریق پروژسترون و استفاده از شیاف واژینال آن باید به طور منظم، با دستور پزشک در طول بارداری ادامه یابد. پس از انجام دومین آزمون بارداری در صورت اطمینان کامل از عدم وقوع حاملگی لازم است مصرف آن با دستور پزشک قطع شود. انجام عمل ICSI ممکن است چه عوارضی داشته باشد؟ – احساس درد در ناحیه‌ی شکم پس از انجام عمل تخمک کشی (پانکچر) ممکن است وجود داشته باشد که چنانچه با مصرف مسکن برطرف نگردد باید با پزشک مشورت کرد. – ممکن است لکه بینی یا خونریزی خفیفی طی یک تا دو روز بعد از عمل تخمک کشی دیده شود. چنانچه خونریزی به رنگ قرمز روشن و یا شدید باشد باید سریعاً با پزشک مشورت نمود. – تا ۲۴ ساعت پس از انجام عمل تخمک کشی ممکن است بیمار دچار تهوع یا سرگیجه‌ی خفیف شود که معمولاً از عوارض داروهای بیهوشی است. اگر این حالت پایدار باشد باید با پزشک مشورت کرد. – از آنجایی که در پاره‌ای از موارد تحریک بیش از حد تخمدان (هیپراستیمولیشن OHSS) رخ می‌دهد، لازم است بیمار به علائم این پدیده توجه داشته باشد. این علائم می‌تواند شامل بزرگ شدن شدید تخمدان، درد زیر شکم، تهوع و استفراغ، اتساع شکم و افزایش وزن به دلیل ورم (اِدِم) باشد. درصورت بروز این علائم، فرد باید حدود ۸ لیوان آب در روز بنوشد و بلافاصله با کارشناسان مرکز ناباروری تماس بگیرد. این پدیده گرچه بسیار نادر است ولی می‌تواند برای بیمار بسیار خطرناک باشد و با لخته شدن خون در عروق به مغز و ریه‌ها آسیب برساند. نشانگان تحریک‌پذیری بیش از اندازه‌ی تخمدان‌ها (OHSS) پی آمد پاسخ بیش از اندازه‌ی تخمدان‌ها به داروهای باروری است. به طور معمول به ۸ تا ۱۰ فولیکول نیاز هست، اما گاهی فولیکول‌های بیشتری رشد می‌کنند. این وضعیت ممکن است فقط با اندکی ورم همراه باشد یا ناراحتی‌های بیشتری پدید آورد و گاهی فرد را به بیمارستان بکشاند. پزشکان در بررسی‌های آغازین می‌کوشند آن دسته از زنانی را که ممکن است به چنین عارضه‌ای دچار شوند، شناسایی کنند. مصرف دقیق داروهای باروری نیز می‌تواند از بروز آن پیش‌گیری کند. همچنین، در جریان مصرف داروها چند بار سونوگرافی انجام می‌شود تا پزشکان روند رشد فولیکول‌ها را پی گیری کنند و اگر نشانه‌هایی از بروز نشانگان تحریک‌پذیری بیش از اندازه‌ی تخمدان‌ها، دیدند، از مقدار مصرف داروها بکاهند. – در روش ICSI مثل هر روش دیگر کمک باروری (ART) خطر حاملگی چند قلوبی وجود دارد. چندقلوزایی عاملی نامطلوب است زیرا خطر زایمان زودرس و مرگ‌ومیر را در جنین‌ها افزایش می‌دهد. – خطر بارداری در لوله‌های تخمک بر (لوله‌های فالوپ) به جای رحم نیز وجود دارد. این بارداری بیرون از رحم چنانچه تشخیص داده نشود، می‌تواند خطرهایی به همراه داشته باشد. از این رو، پس از مثبت شدن آزمون بارداری از مادر می‌خواهند که دو هفته‌ی دیگر به سونوگرافی برود تا از این راه از سلامت بارداری و این که جنین درون رحم یا بیرون از آن است، آگاه شوند. بارداری پس از لقاح در لوله‌ی آزمایش همانند بارداری معمولی پیش می رود. با وجود این، مادران ممکن است احساس نگرانی بیشتری داشته باشند. هر سال بیش از یک میلیون نوزاد در جهان به روش لقاح در لوله‌ی آزمایش پدید می‌آیند و بررسی‌های گوناگون نشان داده است که مادران آن‌ها و خود آن‌ها هیچ مشکل جدی ندارند. این روش تا چه اندازه موفقیت‌آمیز است؟ همه‌ی مراکز درمان ناباروری و نازایی امیدوارند که همه‌ی زوج‌هایی که لقاح خارج رحمی انجام می‌دهند با موفقیت و سلامتی بچه‌دار شوند. با وجود این، میزان موفقیت این روش در پیشرفته‌ترین مراکز جهان نیز کمتر از ۴۰ درصد است. میزان موفقیت در ایالات‌متحده‌ی آمریکا در هر بار لقاح خارج رحمی، به شرح زیر است: ۳۰ تا ۳۵ درصد برای زنان زیر ۳۵ سال ۲۵ درصد برای زنان ۳۵ تا ۳۷ سال ۱۵ تا ۲۰ درصد برای زنان ۳۸ تا ۴۰ سال ۶ تا ۱۰ درصد برای زنان بالای از ۴۰ سال بر اساس نتایج اعلام‌شده در انجمن جنین شناسی و تولیدمثل اروپا (ESHRE) درصد موفقیت در حاملگی در سال ۲۰۱۰ با استفاده از روش میکرو اینجکشن ۳۲/۱درصد بوده است. با وجود این، جای نگرانی نیست، چرا که کارشناسان می‌کوشند دلایل شکست را ریشه‌یابی کنند و با انجام دوباره‌ی روند لقاح در آزمایشگاهی سرانجام شادکامی را برای زوج‌ها به ارمغان آورند. مزایا و محدودیت های این عمل یکی از مزایای میکرواینجکشن این است که حتی اگر یک اسپرم سالم از مرد وجود داشته باشد این عمل قابل انجام است. مزیت دیگر میکرواینجکشن این است که اگر بیمار فاقد لوله های رحمی باشد نیز مشکلی در انجام این عمل به وجود نمی آید. اما محدودیت میکرواینجکشن آن است که میزان بارداری در زنان بالای ۴۰ سال به علت پایین بودن کیفیت تخمک های زن کاهش می یابد.

3-3 مقایسه انتقال جنین فریزی به روش هورمون تراپی و نچرال: هدف مطالعه: تعیین میزان بارداری در آماده سازی آندومتر با دو روش (هورمون تراپی و سیکل طبیعی) در سیکل های انتقال جنین فریز شده در بیماران مراجعه کننده به پژوهشکده رویان سال 78-77. مواد و روشها: نوع مطالعه آینده نگر می باشد و در این مطالعه 44 بیمار با شرایط سنی کمتر از 35 سال در سیکل انتقال جنین فریز شده قرار گرفتند و مجموعا 155 جنین فریز شده انتقال یافت. مراحل کار در دو روش فوق بدین قرار است: 1) آماده سازی آندومتر با استفاده از هورمون (HRT): در این روش ابتدا ساپوشن تخمدانها با OCP/GnRHa در سیکل قبلی صورت گرفته و در روز دوم قاعدگی با کمک سونوگرافی و اندازه گیری هورمونهای LH و استرادیول (LH کمتر از mIU/ml و E2 کمتر از 50 pg/ml) مهار تخمدانی تایید می گردد. سپس با کاهش دوز GnRHa استروژن خوراکی شروع شده (ابتدا 2mg/daily تجویز و با توجه به ضخامت آندومتر در سونوگرافی دوز آن افزایش می یابد) و زمانی که ضخامت آندومتر به 8mm رسید GnRHa قطع شده و پروژسترون 100mg/daily تجویز می گردد و چهار روز پس از شروع پروژسترون انتقال جنین صورت می گیرد. 2) آماده سازی آندومتر با روش طبیعی: در این روش بیمارانی که دارای قاعدگی های مرتب می باشند انتخاب می گردند و با استفاده از سونوگرافی واژینال – اندازه گیری درجه حرارت و LH ادراری زمان تخمک گذاری مشخص و انتقال جنین 4 روز پس از تخمک گذاری انجام می شود. نتایج مطالعه: میزان حاملگی با استفاده از تست فیشر (Fisher's Exact Test) در گروه %8HRT و در گروه با سیکل طبیعی 5.9% بود. بنابراین میزان جایگزینی در هر دو روش آماده سازی آندومتر مشابه بود و در هر دو گروه تفاوت معنی داری در حاملگی کلینیکی و ادامه دار مشاهده نشد. از این رو در ایجاد بارداری، سن بیماران در زمان انتقال جنین و تعداد جنینهای منتقل شده، مهمتر از نوع پروتکل آماده سازی آندومتر می باشد. نتیجه گیری کلی: با توجه به اینکه نتایج بارداری در هر دو روش آماده سازی آندومتر مشابه می باشد و نظر به پرهزینه بودن روش هورمون تراپی، استفاده از روش طبیعی برای آماده سازی آندومتر در سیکل های انتقال جنین فریز شده، پیشنهاد می گردد.

3-4 جنین بالستوسیت: مینا مامان: بلاستوسیت جنینی است که بعد از لقاح، مدت 6-5 روز رشد کرده است. برای رسیدن به مرحله بلاستوسیت، جنین درون انکوباتور (Incubator) در بخش جنین شناسی کشت داده می‌شود. پس از طی این زمان و رشد مناسب جنین‌ها، یک یا دو عدد از با کیفیت‌ترین جنین‌ها در مرحله بلاستوسیت برای انتقال به درون رحم زن انتخاب می‌شوند. انجام موفقیت‌آمیز بارداری مستلزم اتصال بلاستوسیت به دیواره رحم می‌باشد. از آنجا که قدرت اتصال بلاستوسیست به جداره رحم در مقایسه با مراحل تکاملی قبلی جنین بسیار بیشتر است لذا توصیه می‌گردد که تعداد جنین‌های انتقالی در مرحله بلاستوسیست کاهش یابد به گونه‌ای که امروزه در اکثر کشورهای دنیا تنها یک بلاستوسیست در هر سیکل درمانی منتقل می‌گردد. تورک آنا: بلاستوسیست رویانی است که 5 روز پس از باروری رشد نموده و به دو نوع سلول مختلف تقسیم شده است. سلولهای سطحی، تروفکتودرم نامیده می شوند و نهایتا جفت را تشکیل می دهند. توده سلولی داخلی تبدیل به جنین می شوند. یک بلاستوسیست سالم از مخاط پوششی خود (زونا پلو سیدا) در پایان روز ششم سر بر می آورد و 24 ساعت پس از سر بیرون آوردن در مخاط داخلی رحم قرار می گیرد. مطالعات اخیر ثابت کرده که رویان هایی که تا مرحله بلاستسیست زنده نمی مانند به احتمال زیاد تعدادی کروموزوم غیر طبیعی دارند. کشت رویان ها تا مرحله بلاستوسیست به میزان معنی داری تعداد رویان های غیر طبیعی را کاهش می دهد. انتقال بلاستوسیست های با کیفیت بالا به موفقیت به میزان 40 تا 50% انجامیده است. اکنون مسایل حل نشده زیادی در مورد انتقال بلاستوسیست وجود دارند. انتقال بلاستوسیست مقداری ریسک دارد و نیز برای همه زوج ها مناسب نیست. در درصد کمی از بیماران، هیچکدام از رویان ها به مرحله بلاستوسیست نرسیده و به تدریج از بین می روند. این موضوع به از بین رفتن کل رویان ها می انجامد. تصمیم گیری برای کشت و انتقال بلاستوسیست به عواملی بستگی دارد که شامل سن بیمار، سن تخمک، تعداد تخمک های بارورشده، موفقیت قبلی لقاح خارج از رحمی و شاید مهمتر از همه اینها کیفیت رویان و شمارش سلول در روز سوم انجام کشت می باشد. به نظر می رسد که کشت و انتقال بلاستوسیست برای بیماران جوان تر، بیمارانی که از اهداکنندگان جوانتر تخمک دریافت می نمایند، بیمارانی که پاسخ دهنده خوبی هستند (تخمک بیشتری تولید می کنند) و یا بیمارانی که لقاح خارج از رحمی قبلی موفقیت آمیزی داشته اند، مزایای قابل توجهی دارد. تورک آنا: پس با توجه به اطلاعاتی که آورده شده میشه به زبان ساده تر گفت، با توجه به اینکه رسیدن به مرحله بلاستوسیت در رحم مادر احتمالش بیشتر از داخل انکوباتر می باشد، لذا حتی المکان پزشکان برای رسیدن به بلاستوسیت که می تواند منجر به از دست دادن تعداد زیادی جنین شود ریسک نمی کنند مگر اینکه چاره ای جز این ریسک نداشته باشند! پس خواهشا فکر نکنین که دکتراتون در حقتون ظلم می کنن که همون اول کاری جنین بلاستوسیت براتون انتقال نمیدن! اگه اشتباه نکنم واسه شیدا جون 5 تا جنین رو گذاشته بودن به مرحله بلاستوسیت برسه ولی فقط دوتاش موفق شده بودن! پس می بینین این روشم خودش ریسک بزرگی! پس خواهشا پیشنهادشو به دکتراتون بدین اما اصرار نکنی!

3-5 طبع شناسی: چگونه طبع خود را بشناسیم؟ (گرداوری شده توسط شم شم) راههای آسان برای تشخیص طبع غالب: در مطالب قبل سخن از چهار طبع صفرا، دم، سودا و بلغم آدمی به میان آمد یاد گرفتیم که طبع پنجمی هم وجود دارد که از آن به طبع معتدل تعبیر می کنیم و بیشتر این طبع در افراد خاص معنوی و وابستگان به درگاه الهی دیده می شود اما در میان طبایع چهارگانه غلبه دم اگر چه خود یک مریضی حساب می شود ولی تقریبا آن را معادل سلامتی می دانیم و بقیه طبع ها به تناسب از طبع اعتدال دورتر می شوند. در این قسمت متذکر می شویم که: چه اشخاصی گرم مزاجند و چه اشخاصی سرد مزاج؟سپس در بین گرم مزاجان کدام گروه صفراوی مزاج هستند و کدام گروه دموی مزاج؟همچنین در بین سرد مزاجان کدام گروه بلغمی مزاجند و کدام گروه سوداوی؟ بسیاری از مردم که تا کنون این مقاله را مطالعه ننموده اند، هنوز این سوال برایشان باقی است که ایا ما سرد مزاجیم یا گرم؟ آیا صفراوی ایم یا دم؟ آیا بلغمی هستیم یا سوداوی؟ زیرا آنان با مطالعه مطالب فوق می بینند که از هر کدام از طبایع چهار گانه مطرح شده یک علامت واضح دارند !!! و به همین دلیل در تشخیص طبع غالب خود مات و حیران مانده اند. ولی شما باید در شروع کار سرد مزاجی را از گرم مزاجی تفکیک کنید. برخی از مردم فکر می کنند سرد مزاجی همان است که انسان میلجنسی اش کم شده باشد یا اینکه وقتی سردی می خورند حالشان بدتر شود یعنی خوردن سردی به آنها نمی سازد یا اینکه انگشتانشان دائما سرد است و... ولی وقتی خوب فکر می کنند می بینند که از حالات گرمی نیز چیزهایی در وجودشان دیده می شود مثلا گاهی با خوردن گرمی حالشان بدتر می شود و گاهی هم با خوردن سردی و لذا این موضوع انان را در تشخیص طبع خویش گمراه می نماید که بالاخره ما گرم مزاجیم یا سرد مزاج؟ و این مطلب را در افراد گرم مزاج هم زیاد مطرح می شود که: اگر ما گرم مزاجیم پس چرا نمی توانیم سردی را بخوریم ولی گرمی را راحت تر می خوریم؟ پس لابد ما سرد مزاجیم که گرمی را راحت تر می خوریم. و جواب این است: بسیاری از بیماری ها طبع سرد دارند و بعضی طبع گرم، چون در شرایط عادی گاهی یک، دو، یا سه و یا بیشتر از بیماری ها مثل کم خونی یا قند خون و نظایر آن به طور هم زمان در وجود کسی پیدا می شوند که هر کدام به سهم خود بر زمینه طبع غالب مریض از نظر سردی و گرمی تاثیراتی را می گذارند شما را در پیدا کردن طبع اصلی خود، در لابلای این تاثیرات گوناگون سرد و گرم مختلف گمراه می نمایند. درست مثل این می ماند که اسم اصلی شما علی باشد ولی سه چهار اسم مستعار دیگر داشته باشید و حال در بیشتر اوقات شما خود را مازیار می شناسید زیرا به آن اسم شما را بیشتر صدا می زنند و اسم اصلی علی فقط هنگامی کاربرد پیدا می کند که کار محضری یا دفتر پیدا می کنید در حالی که در اکثر اوقات شما خود را با اسم جعلی مازیار می شناسید. این جا هم همینطور است زیرا فردی که ریشه ی اصلی طبعش سودا است فکر می کند که همیشه باید مزاج سرد و خشک داشته باشد و اگر یک روز علایمی از گرمی و یا تری در وجودش پیدا شد لابد تشخیص طبع سودا در وجودش متزلزل می گردد حال انکه اینطور نیست زیرا فرد سوداوی در اکثر حالات سودا دارد ولی ممکن است در شرایطی و به طور موقت، اثراتی از هر سه طبع دیگر را نیز در خود حس کند. مثلا در حالی که سردی دارد، گاه احساس گر گرفتگی هم بنماید و گاه احساس کند بلغم هم پیدا کرده و خوردن چیزهای بلغمی مثل ماست او را بسیار تحریک می کند و یا برعکس صفرا هم پیدا کرده و با خوردن گرمی جات مانند ادویه وفلفل فورا سر و صورت کهیر می زند والی اخر... اینک قاعده ای را به شما یاد می دهیم که در ابتدا تشخیص سردی مزاج از گرمی مزاج را برای شما آسانتر نماید و آن عبارت است از اینکه: آیا در بیشتر حالات شما، لباس زیاد می پوشید یا خیر خصوصا در زمستان، زیرا کسانی که طبع سرد دارند تحمل سرما را ندارند و کسانی که طبع گرم دارند تحمل گرما را ندارند. لذا بر اساس این قاعده سه دسته از افراد را می شود شناسایی نمود: 1 – افرادی که به طور واضح سرد مزاجند و معمولا بیشتر از دیگران لباس می پوشند. 2 – افرادی که گرم مزاجند و کم تر از دیگران لباس می پوشند. 3 – و بالاخره افرادی که در زمستان لباس زیاد می پوشند و در تابستان هم کم می پوشند. و حال با توجه به تقسیمات فوق گروه اول واضحا سرد مزاجند و گروه سوم هم به طور واضح فقط در فصل زمستان یا پائیز سرد مزاج محسوب می شوند زیرا گرم مزاجان در همه ی فصول گرمی طبع دارند و زمستان هم لباس زیادی نمی توانند بپوشند. پس نتیجه می گیریم: که سرد مزاج، کسی است که یا واضحا و در همه فصول سردی طبع دارد و یا اینکه فقط در فصول سرد، سردی مزاج پیدا می کند و بر عکس، گرم مزاج کسی است که در همه فصول گرمی طبع دارد و در اکثر اوقات سال لباس زیادی نمی پوشد. حال در بین سرد مزاجان گروه بلغمی کسانی هستند که در چهار فصل احساس سرما می کنند ولی گروه سوداوی مزاج خیلی احساس سردی نمی کنند و در برخی فصول سال حتی حالت عادی از نظر احساس سرما دارند و اما در بین گرم مزاج ها، گروه صفراوی مزاج همیشه و در هر چهار فصل حرارت بدنشان بالاست و همیشه از گرما شاکی هستند اما گروه دموی مزاج، فقط در فصول بهار و تابستان از گرما شاکی هستند و در بقیه فصول خیلی احساس بدی ندارند. به طور خلاصه نتیجه می گیریم که: 1 – صفراوی ها در تمام فصول سال، خصوصا در تابستان (زیرا مزاج تابستان گرم و خشک است) حرارت بدنشان بالاست انقدر که در هیچ فصلی نیاز به پوشانیدن بدن خود ندارند. 2 – دموی ها فقط در فصول گرم سال (تابستان) حرارت بدنشان بالاست ولی در پائیز و زمستان به لباس های گرم احتیاج پیدا می کنند. 3 – بلغمی ها افرادی هستند که در تمام فصول سال خصوصا در زمستان احتیاج مبرم به پوشیدن لباس گرم دارند (زیرا مزاج زمستان سرد و تر است) 4 – سوداوی ها هم مثل دموی ها فقط در فصول سرد سال یعنی پائیز و زمستان به لباس گرم احتایج دارند و در سایر فصول بر خلاف بلغمی ها خیلی احساس سردی نداشته و حالت عادی دارند. 5 – و بالاخره گروه پنجمی وجود دارد که اگر چه با یکی از شرایط گفته شده فوق منطبق بوده ولی قسمتی از بدنشان (مثل نوک انگشتان دست) همیشه سرد است و یا همیشه گرم است (مثل کف پا). لازم به توضیح است که برخی از بیماری ها خصیصه شان این است که قسمتی از بدن را گرم و یا برعکس سرد کنند و همین امر باعث اشتباه شما در تشخیص طبع می شود مثلا کم خونی خصوصیتش این است که نوک انگشتان دست ها و پاها را سرد کند و برعکس یائسگی باعث گر گرفتگی سر و صورت، چربی خون خصوصا کلسترول باعث داغی کف پا می شود و ممکن است سینوزیت باعث احساس سردی شدید در پیشانی، ورم سر معده باعث احساس سردی زیاد در ناحیه وسط قفسه سینه گردد ولازم است شما این گونه موارد استثنا را شناسایی کنید و حساب آن را از طبع غالب خویش جدا کنید. مثلا ممکن است شما صفراوی مزاج بوده و در همه جای بدن و در همه ی فصول سال احساس گرما و حرارت نمائید اما در عین حال وسط قفسه سینه شما سرد بوده باشد و این بدان معنا است که شما علاوه بر داشتن طبع صفرا، رم سر معده یا ریفلاکس گوارشی هم دارید. و یا ممکن است که شما در همه جای بدن و در همه ی فصول سال احساس سردی بکنید ولی کف پاهایتان اکثرا داغ بوده باشد و این بدان معناست که شما بلغمی مزاج هستید ولی در عین حال چربی کلسترولتان هم بالاست. مثلا خانم 55 سال بلغمی مزاجی داریم که همیشه و در تمام فصول سال سرد مزاج است اما اخیرا به علت شروع یائسگی دچار گر گرفتگی در نیم تنه ی فوقانی بدن و نیز در ناحیه ی سر احساس گرما شدید می کند، این شخص در تقسیمات همچنان بلغمی مزاج است و احساس گرگرفتگی تنها، دلیلی بر گرم شدن مزاج وی نمی باشد مگر اینکه در همه ی فصول و در اکثر جاهای بدن به تازگی دچار حرارت بالا و هیپرترمی شده باشد و دیگر احساس سرما نکند در این صورت می گوئیم که این فرد یائسه به کلی تغییر طبع داده و صفراوی مزاج یا احیانا دموی مزاج شده است که معمولا چنین مواردی کمیاب و دور از دسترس است. معمولا درمان چنین افرادی بایستی درمان به اضداد مختلف صورت گیرد یا ممکن است یک فرد سودایی 42 ساله اخیرا دچار فشار خون و چربی خون هم شده باشد، اگر چه فرمول اصلی طبع او سودا است ولی فشار خون باعث تعریق و افزایش حرارت بدن وی شده است و چربی هم باعث داغی کف پای او می شود، در این جا هم نبایستی تصور کنید که طبع او گرم شده است زیرا طبع اصلی او همان سودایی و سرد است و این ویژگی بیماری عارض شده ی ثانوی اوست که باعث احساس گرما در وی شده است، هرچند که در مقام تشخیص این گونه افراد را ابتدا صفراوی و سپس سوداوی مزاج می شناسیم که قبل از هر چیز ابتدا صفرای عارضی آنان را درمان می کنیم. لذا به این نتیجه می رسیم که در مواجهه با تشخیص طبع غالب فریب سردی یا گرمی موضعی را نخوریم بلکه بهترین مارکر و بهترین راه برای تشخیص سردی از گرمی، همان پوشیدن و نپوشیدن دائمی لباس و در درجه بعدی احساس گر گرفتگی افراد و در درجه سوم وجود حساسیت پوستی به خوراکی های گرم مزاج در نزد آنان است. پر مسلم است که فرد سرد مزاج دوش آب سرد نمی تواند بگیرد ولی فرد گرم مزاج خصوصا صفراوی مزاج این توانایی ها را دارد. حال سوال ما این است که چه فایده ای دارد که ما بدانیم چه طبعی داریم.؟ جوابش آن است که با دانستن هر طبعی خیلی چیزها از نظر پزشکی برای ما روشن می شود لذا دانستن علم طبایع شما را با تشخیص و درمان بیماری های مختلف آشنا می سازد. **************** شناخت انواع طبع (گرداوری شد ه توسط تورک آنا) برای شناخت طبع از کف دست استفاده می کنیم. اگر کف دست (در محل اتصال انگشتان به کف دست در وضع طبیعی بدون کشیدگی یا جمع شدن زیادی کف دست شبیه دست در قنوت ) بر آمده و نرم باشد، شخص طبیعت سرد و تر را دارد و عکس آن گرم و خشک است. انواع مزاج آدمی و نشانه های آن نشانه های غلبه ی صفرا: نشانه های غلبه ی صفرا عبارتند از: تشنگی و سوزش جگر، زبری پوست صورت، زردی چشم، کدورت ادرار، عصبی شدن، ناراحتی معده، تلخی دهان، کم اشتهایی، حالت تهوع، سر درد و درد شقیقه، سیاهی رفتن چشم، سر گیجه، خشکی پوست، ترک خوردن پوست دست و پا، گرمی بدن یا داشتن تب، جوشش فم المعده، دیدن خواب های هولناک، مانند جنگ و ستیز، پوسته پوسته شدن پوست سر ( شوره ی سر ) نمایان شدن لکه های سفید یا قهوه ای در صورت یا دیگر اعضای بدن، ریزش مو، ابتلا به بیماری آلوپسی ( ریزش موضعی مو )، علاقه به نوشیدن آب یخ و خوردن یخ، یبوست مزاج و بهانه جویی و تند خویی. این گونه افراد را صفراوی مزاج گویند. همه یا اکثر نشانه های یاد شده در بیشتر افراد صفراوی مزاج دیده می شود، البته میزان بروز این نشانه ها به مقدار غلبه ی صفرا بستگی دارد. غذاهای مضر برای افراد صفراوی مزاج: چای، قهوه، نسکافه، لبنیات، تخم مرغ و غذاهای فریز شده، زودپز شده و سرخ شده، سس و رب، غذاهای چرب و پر حجم، ماکارونی، آش رشته، سیر و تمامی غذاهای گرم، ادویه جات تند، آب یخ، نوشابه، نوشیدن مایعات همراه غذا یا بلافاصله بعد از آن، شیرینی جات قنادی و مصنوعی، آجیل شور، گوشت قرمز، بریده بریده غذاخوردن، یعنی انسان مدام در حال خوردن باشد، مانند تخمه شکستن و خوردن تنقلات، خوردن بادمجان، موز همه ی غذاهای ساندویچی، مانند سوسیس، کالباس، کوکتل، سمبوسه، فلافل، پیتزا، همبرگر و خوردن خربزه، آناناس و طالبی. علت ممنوع بودن این غذاها برای افراد صفراوی مزاج این است که PH این غذاها و نیز پی اچ ( PH ) کبد بالاست. استفاده از این مواد، باعث افزایش دمای کبد و ترشح زیاد صفرا و در نتیجه، ایجاد راه بندان در مجاری کبد میشود، این حالت موجب تشکیل سنگ های صفراوی در کیسه ی صفرا می گردد و علائمی، نظیر یبوست، زرد شدن چهره و دردهای شدید در ناحیه ی سمت راست بدن در زیردنده های راست را در پی دارد. غذاهای مفید برای افراد صفراوی مزاج: همه ی مرکبات، انار، شاه توت، خیار، سیب، گلابی، آلبالو، گیلاس، آلو، گوجه سبز و زرشک برای افراد صفراوی مزاج مفیدند و بهترین دارو برای این افراد هنداونه، گرمک، کدو خورشتی، هویج فرنگی، روغن زیتون، سوپ جو با پاچه ی گوسفند و زردچوبه همراه با تعدادی آلو بخارا و سبزیجات، مانند اسفناج، گشنیز و لیمو ترش تازه و روغن زیتون است. هم چنین سیب زمینی بخار پز، قارچ، بامیه ی خورشتی، پیاز، برگه ی هلو، برگه ی زرد آلو، مغز بادام خام، برنج سفید با روغن زیتون، کدو حلوایی، نخود فرنگی، عدس، ماش، جوی دو سر، مخمر آبجو، لیمو عمانی برای کبد و افراد صفراوی مزاج بسیار مفید است. نوشیدن روزانه یک تا سه لیوان آب زرشک، نیم ساعت قبل از غذا و دو و نیم ساعت بعد از آن نیز فوق العاده مفید است. بذرهای ملین، مانند خاکشیر، اسفرزه، تخم ریحان، تخم مرو، بارهنگ و بالنگو، ترشی جات طبیعی، مغز فلوس، شیر خشت، ترنجبین، عسل به مقدار کم و همراه با لیمو ترش تازه و به صورت شربت شده که به آرامی میل شود. انگور، کاهو، مغز و تخم خیار، تخم کدوی خام، مغز تخم هنداونه، تخم کاهو، از هر کدام به مقدار مساوی مخلوط و آسیاب کنید و روزی دو بار و هر بار یک قاشق غذاخوری در یک لیوان آب مخلوط و میل نمایید. نشانه های غلبه ی خون: اگر در بدن فردی خون غلبه کند و خون کثیف شود یا بهتر بگوییم سوخته شود، نشانه ی آن سنگینی سر، خمیازه کشیدن، کندی حواس، شیرین شدن دهان، لزج بدن (کش آمدن ) آب دهان، سرخی رنگ بدن، قرمزی زبان، خارش بدن، بروز دمل و جوش های ریز در بدن به خصوص در پیشانی، پشت سر و قسمت کتف و شانه ها، گاه خون آمدن از بین دندان ها و در نهایت، کسالت و خمودگی مداوم است. افرادی را که خون در آنان غلبه می کند، دموی مزاج گویند. مهم ترین علت غلبه ی خون، پرخوری و زیادروی در مصرف انواع غذاهای سرخ شده و تند و تیز است. افراد دموی مزاج اغلب آرامش نسبی ندارند. غذاهای مضر برای افراد دموی مزاج: غذاهای سرخ شده، چرب و پر حجم، شیرینی جات قنادی و مصنوعی، پر خوری، ادویه جات تند، غذاهای شور، انواع شور ( کلم شور، خیار شور و ... )، گوشت زیاد، کره و خامه، غذاهای نشاسته ای، آب یخ، دوغ، نوشابه، تخم مرغ، نوشیدن مایعات همراه غذا یا بلافاصله بعد از آن، خرما، رطب، توت خشک، کشمش، سس، رب، ترشی جات، سرکه، سیر، چای، قهوه، نسکافه، ماست، بادمجان و غذاهای ساندویچی، در مجموع از همه ی غذاهای ممنوعه استفاده نشود و مهمتر این که نباید عصبی و دچار یبوست مزاج نشوند. غذاهای مفید برای افراد دموی مزاج: نوشیدن روزی شش لیوان آب خنک نیم ساعت قبل و دو و نیم ساعت بعد ازغذا، زرشک، کاهو، خیار، میوه جات، به خصوص سیب درختی همراه با پوست و دانه های آن، انار، سبزیجات، سوپ جو، لیمو ترش تازه، استفاده از سالاد فصل قبل از غذا، روغن زیتون، حبوبات و غلات جوانه زده مثل ( گندم، جوی دو سر، ماش، و عدس )، بذرهای ملین مانند ( خاکشیر، اسفرزه، تخم ریحان، بالنگو، بارهنگ، و تخم مرو )، عسل به مقدار کم، غذاهای خام ( میوه جات و سبزیجات )، انواع توت، به خصوص شاه توت، کدو خورشتی، نوشیدن 2 تا 3 لیوان آب زرشک که سریعا" خون را به حالت طبیعی باز میگرداند، کم خوری و استفاده از غذاهای ساده و کم کالری، مانند سبزیجات بخارپز، به افرادی که دموی مزاج هستند، و نرمش و ورزش سبک نیز توصیه می شود. نشانه های غلبه ی بلغم: اگر در بدن فردی بلغم غلبه کند، نشانه ی آن سفیدی، نرمی و سردی پوست بدن ( مانند مردم اروپا )، دیر هضم شدن غذا، آروغ ترش زدن، میل بسیار به خواب داشتن، جاری شدن آب از دهان، رقیق بودن آب بینی، کم حواسی، زیادی بول، دفع بول با فشار زیاد و حجم بسیار، سستی و بی حالی، بی حس بودن بدن، سفید شدن موی سر و ریزش آن قبل از موعد پیری، درد معده و درد پست، گرفتگی ماهیچه های پشت، کمر درد، گردن درد، پا درد، زانو درد، نقرس، فلجی، لک و پیس ( ویتیلیگو )، لقوه ( کج شدن دهان و صورت )، رعشه ( پارکینسون )، ضعف مثانه، ترش شدن دهان، به وجود آمدن لک سفید در چشم، ضعف بینایی، تنگی نفس، تپش قلب به خصوص هنگام بیدار شدن از خواب و تولید کرم های کدو یا کرمک در انتهای روده بزرگ، این گونه افراد را بلغمی می گویند. غلبه ی این خلط بسیار خطرناک است و انسان را دچار بیماری های صعب العلاج می کند. از این رو لازم است هر چه سریع تر در به تعادل در آوردن این خلط کوشید. از جمله بیماری هایی مانند آرتریدروماتوئید، بیماری های خطرناک ام.اس، بیماری لاعلاج لک و پیس یا برص و برخی دیگر از بیماری های صعب العلاجی که امروزه از نظر علم پزشکی علت آن مشخص نیست و آن ها را اتوایمیون مینامند. غذاهای مضر برای افراد بلغمی مزاج: تمام مواد لبنی، مانند شیر، ماست، دوغ، کره، سر شیر، خامه، پنیر و کشک برای افراد بلغمی مزاج مضر است. ترشی جات، سرکه، شور، برنج سفید، عدس، سیب زمینی، آب یخ، انواع نوشابه های گازدار، چای، قهوه، نسکافه، سوپ جو، آش جو، میوه جات ترش و کال، نارنگی، کیوی، گرمک، خیار پوست کنده، قارچ، ماش، جو، گوشت گاو و گوساله، انواع گوشت سفید، سس، رب، گوجه فرنگی، پرخوری، غذاهای فریز شده و زودپز شده، کدو خورشتی، تمامی غذاهای ساندویچی، شیرینی جات قنادی، همه ی غذاهای سردی بخش، استفاده از چند نوع غذا با هم، نوشیدن مایعات همراه غذا یا بلافاصله بعد از آن، آش رشته، ماکارونی و همه ی تنقلات مصنوعی، مانند پفک، شکلات، آدامس، بیسکویت، یخمک، نوشمک، چیپس و .... خلط بلغم را فعال می کند و آن را افزایش میدهد. بلغم همان سیستم ایمنی بدن است که با این نوع تغذیه ضعیف می شود و در نتیجه، بدن آدمی در مقابل انواع پارازیت ها آسیب پذیر می گردد. در واقع، سیستم ایمنی بدن علیه خود وارد عمل می شود که در اصطلاح پزشکی آن را اتوایمیون می نامند. غذاهای یاد شده باعث این نوع بیماری ها می شود که از نظر پزشکی مدرن برای آن ها درمانی وجود ندارد.بهترین درمان برای این گونه اشخاص، استفاده نکردن از غذاهای نامبرده است. یکی از مهم ترین دلایل علمی استفاده نکردن از این نوع غذاها، پایین بودن PH آن ها است که در بدن ایجاد اسیدوز می کنند. اسیدوز روی اعصاب مرکزی اثر مخربی می گذارد و این سیستم را به مرور فلج می کند. غذاهای مفید برای افراد بلغمی مزاج: تمام غذاهای گرمی بخش، از قبیل گوشت شتر و گوسفند، کبوتر، سار، گنجشک، بوقلمون کباب شده، از میوه جات: همه ی میوه های رسیده و شیرین، از ادویه جات: هل، دارچین، زنجبیل، زعفران، جوز هندی، فلفل سیاه و فلفل سفید و دانه ی فلفل، دانه ی خردل، سیر و موسیر، از ریشه ها: چغندر، شلغم، هویج، کلم قمری، ترب سیاه و سفید، از سبزیجات: همه ی سبزیجات گرم، مانند انواع کلم، ساقه ی کرفس، نعناع، ریحان، جعفری، مرزه ترخون، تره و شوید. از حبوبات: نخود، گندم، لوبیا چیتی، لوبیا کشاورزی یا کپسولی، دال عدس و لپه. در صورت استفاده از سایر حبوبات و غلات، بهتر است از ادویه جات گرم مانند: زیره ی سیاه، زیره ی سبز، زنجبیل، دارچین، هل، زعفران و کمی زردچوبه استفاده شود. از بذرهای ملین مانند تخم ریحان تخم شربتی، قدومه ی شیراز ی، خاکشیر و بارهنگ نیز میتوان استفاده کرد. از خشکبار: بادام، گردو، فندق، پسته، کنجد و ارده مفید است و از عسل و شیره ی خرما نیز می توان مصرف کرد. مصرف این نوع مواد غذایی بسیاری از بیماری های اتوایمیون، مانند بیماری روماتیسم، پارکینسون و سایر بیماری های صعب العلاج را درمان می کند، اکثر افراد مبتلا به این بیماری ها طبع سرد دارند. نشانه های غلبه ی سودا: نشانه ی غلبه ی سودا که ناشی از رسوبات خون که مرکز آن طحال است، عبارتند از: خستگی و کوفتگی بدن، لاغری، پژمردگی روح و جسم، بی نشاطی و افسردگی، یبوست مزاج، خود خوری، احساس سوزش در هنگام دفع بول، تیره بودن رنگ ادرار، مدفوع و قی، سیاه و قیری شکل بودن مدفوع، شور بودن دهان، بوی بد دهان، تاریکی چشم، تیرگی رنگ صورت، شب کوری، سوزش معده، فکر بسیار، دیدن خواب های آشفته ( کابوس )، اخلاق تند و زشت، دلتنگی و بی قراری، به وجود آمدن خارش زیاد، قولنج شدن روده ( بیماری کولیت ) نسیان و فراموشی ( آلزایمر )، حرص خوردن زیاد. افراد سوداوی مزاج اکثرا" دچار بیماری روحی و روانی می شوند و معمولا" تا آخر عمر از داروهای روان گردان استفاده می کنند. غذاهای مضر برای افراد سوداوی مزاج: بادمجان، غذاهای نمک سود، مانند ماهی دودی، ماهی شور، خیار شور، نمک زیاد، پنیر شور، گوشت گاو و گوشت حیوانات پیر، هم چنین غذاهای مانده و بیات، ماست، پنیر چای شیرین، شیرینی جات قنادی و مصنوعی، ترشی جات سرکه، شور، گوجه فرنگی، سس، رب، همه ی غذاهای ساندویچی، آب یخ، مرغ و تخم مرغ ماشینی، ماهی، برنج سفید، خوراک عدس (عدسی )، نوشیدن مایعات همراه با غذا، غذاهای سرخ شده، غذاهای فریزشده، غذاهای زودپزشده، تنقلات مصنوعی، مانند: شکلات، پفک، بیسکویت، یخمک، چیپس، کاکائو و ..... افراد سوداوی مزاج باید از نوشیدن چای به خصوص چای شیرین و هم چنین نسکافه، قهوه و دوغ جدا" خودداری کنند. معمولا" افراد سوداوی مزاج علاقه ی فراوانی به نوشیدن چای، دوغ و ماست پیدا می کنند که باید از مصرف آن ها بپرهیزند. غذاهای مفید برای افراد سوداوی مزاج: همه ی غذاهای گرمی بخش، مانند گوشت گوسفند، گوشت شتر، گوشت کبوتر، گوشت گنجشک و گوشت سار. در صورت مصرف برنج، حتما" از شوید و زیره ی سیاه استفاده شود. سبزیجات گرم، مانند نعناع، ریحان، ترخون، مرزه، جعفری، تره، انواع کلم، ساقه ی کرفس، عسل، توت کشمش، انجیر، خرما، هل، دارچین، زنجبیل، زعفران، زیره و استفاده از بذرهای ملین، مانند قدومه ی شیرازی، تخم شربتی و سایر ملین های ملایم از خوراکی های مفید برای افراد سوداوی مزاج است. توجه: افراد سوداوی مزاج بهتر است به مرور غذاهای سردی بخش را از رژیم غذایی خود حذف و از غذاهای گرمی بخش استفاده کنند تا دچار ناراحتی نشوند. توجه: مهم ترین عاملی که افراد سوداوی مزاج را رنج می دهد داشتن یبوست مزاج است! ابتدا باید یبوست را بر طرف کنند. با خوب جویدن و نوشیدن به موقع آب.

3-6 مراحل رشد جنین بعد از انتقال: روزهای بعد از انتقال جنین سه روزه : 1.جنین به رشد ادامه می دهد و از مرحله 6-8 سلولی به مرحله 16 سلولی به نام مورولا می رسد 2.تقسیم سلولی ادامه دارد و جنین از مرحله مورولا به مرحله ی بلاستوسیست (حدودا100) سلولی می رسد. 3.بلاستوسیست شروع به خروج از پوسته ی خود می کند که به این کار هچینگ می گویند. 4.مرحله ی هچینگ ادامه دارد و جنین شروع به چسبیدن به دیواره رحم می کند. 5.چسبندگی بلاستوسیست به دیواره رحم عمیق تر می شود و لانه گزینی شروع می شود. 6.لانه گزینی در دیواره رحم ادامه می یابد. 7.لانه گزینی کامل می شود، تمایز جفت و جنین شروع می شود. 8.هورمون BHCG شروع به ترشح به خون می کند. 9.تداوم رشد جنین و تداوم ترشح BHCG به خون. 10.تداوم ر شد جنین و تداوم ترشح BHCG به خون. 11. مقدار BHCG در خون به حدی میرسد که با آزمایش خون قابل شناسایی باشد. روزهای بعد از انتقال جنین پنج روزه : 1. بلاستوسیست شروع به خروج از پوسته ی خود می کند که به این کار هچینگ می گویند. 2. مرحله ی هچینگ ادامه دارد و جنین شروع به چسبیدن به دیواره رحم می کند. 3.چسبندگی بلاستوسیست به دیواره رحم عمیق تر می شود و لانه گزینی شروع می شود. 4.لانه گزینی در دیواره رحم ادامه می یابد. 5.لانه گزینی کامل می شود، تمایز جفت و جنین شروع می شود. 6.هورمون BHCG شروع به ترشح به خون می کند. 7.تداوم رشد جنین و تداوم ترشح BHCG به خون. 8.تداوم ر شد جنین و تداوم ترشح BHCG به خون. 9. مقدار BHCG در خون به حدی میرسد که با آزمایش خون قابل شناسایی باشد.