خیلییی سخته خیلی خستم اینکه هیشکی رو نداشته باشی یک ساعت بچه رو بزاری پیشش بری دکتری درمانگاهیی
غربت و بی کسی خیلی بهم فشار آورده
امروز دست رو بچه شونزده ماهه خودم بلند کردم خیلی اذیت میکنههه همش نق نمی‌خوابه حتی دستشویی هم نمیتونم تنها برم همش نصفه نیمه میام بیرون یا ساعت ها شده خودمو نگه داشتم خلاصه که خیلی خستم گاهیی میگم خدایا جونمو بگیر ولی بعد میگم بچم حدااقل منو داشته باشه فردا مثل من بی کس نشه
کاش پیشت بودم
تحمل کن بزرگتر بشه درس میشه
وقتی بدون فکر مادر بشی همین میشه
همسرت نیست کمکت کنه؟؟
درکت میکنم منم تو غربت دوتا پشت سر همی داشتم خیلی سختم بود ولی خب میگذره
هعی
باید بسپاری به همسرت
حتی اگه کارش سنگینه و میگی خسته میشه باید یه تایمی بچه رو بهش بسپاری تا عادت کنه و یاد بگیره..وقتی همش بگی خسته ست خودم میگیرم و فداکاری بیش از حد کنی یه جا میبری
بزرگ میشه خودش همدمت میشه ...بهش عشق بده تا اونم دوست داشته
حق هم داری تنهایی خیلی سخته
فقط مواظب باش باز حامله نشی
منم مث تو ام با این تفاوت ک ۷ ماهه هم باردارم خستمممممممم پاره ام درد امونمون بریده هفته ای یبار میرم خونه مامانم ولی انقد پسرم شیطونه باید دنبالش بدو ام همه رو عاصی کرده
موقعی که مادر شدم خوشبخت ترینم فرد رو زمین بودم چون همسرمو داشتم که بارداریم حتی نمیذاشت یه لیوان آب بردارم
زد و خودش مریض شد الان علاوه بر بچه داری مریض داری هم میکنم (پیوند کبد شده)از لحاظ جسمی که نمیتونه بچه رو برداره از لحاظ روحی هم که داغون و افسرده است اصلا تحمل بچه رو ندارع
عزیزم 🥺نزنش میدونم خسته ای ولی بزرگ میشه من مادرم هست ولی تامیام بچمو بزارم پیشش و برم دکتر بابام میگه بچتو ببر ماحوصله نداریم پرستار بچت بشیم چندبارم جلو بعضی اقوام گفته عموم گفت دختر باید دوماه یبار بیاد خونه باباش بعدم مگه مادرت کلفت توعه!دیگ فهمیدم بابام بهش گفته دیگ دکتر نمیرم اگ برم هم باخودم میبرمشون
