شما جای من بودید با این شرایط می موندید

معلم کلاس اولم، ارشد روانشناسی دارم، همیشه فانتزیم این بود رواندرمانگر بشم. تو حیطه ی روانشناسی خیلی مطالعه ام بالا بود، چون علاقه داشتم. یه روزی خالم برای مامانم اطلاعیه ی استخدام معلمی گذاشت و به مامانم گفت که به من بگه تو آزمون شرکت کنم. من اون موقع خیلی علاقه مند به این کار نبودم. ولی با اصرار های پدر و مادرم تو آزمون شرکت کردم و با وجود اینکه فقط یکماه برای آزمون وقت گذاشتم ولی نمره ی کتبیم بالا شد و دعوت شدم به مصاحبه. خوب من تجربه ی معلمی نداشتم و از طرفی پول نداشتم که پک های مصاحبه بخرم. روم هم نمیشد از پدر و مادرم درخواست پول کنم. بخاطرهمین نمره ی مصاحبم پایین شد.نتایج اومد و مردود نهایی شدم. سر نمرات مصاحبه کلی اعتراض شد و همه کسایی که رد شده بودن ادعا داشتن که نمرات سلیقه ای بوده. امتحان علاوه بر رقابتی بودن، نمره ی حدنصاب هم داشت. من با وجود نمره ی پایین در مصاحبه، به خاطر نمره ی بالای کتبیم حدنصاب رو کسب کرده بودم. بعد از مردودی منم یه کارگاه روانشناسی شرکت کردم که بعد بخوام برم کارورزی و بعد برای مجوز کار اقدام کنم. با اینکه علاقه ی خاصی به معلمی نداشتم، سر رد شدنم کلی گریه کردم ولی خیلی سریع باهاش کنار اومدم و خودم رو با مباحث روانشناسی سرگرم کردم. تا اینکه یکماه بعد آزمون، تکمیل ظرفیت گذاشتن و از اونجایی که به نمرات مصاحبه اعتراض شده بود. گفتند براساس نمره ی کتبی جذب میکنن و البته باید حدنصاب کلی (کتبی و مصاحبه) رو داشته باشید. منم در تکمیل ظرفیت شرکت کردم. نتایج اومد و در کارنامه ی تکمیل ظرفیت قبول شدم. خودم حدس میزدم چون براساس نمره ی کتبی دارن میگیرن، من قبول بشم. کلی خوش حال شدم،تا اینکه درگیر کد گزینشی شدم و گزینش من رو قبول نکرد. کلی رفتم گزینش و بالاخره با مصاحبه ی مجدد در گزینش و تعهد، بعد یکسال قبول شدم و بهم کلاس دادن. یادمه همه بهم میگفتن کلاس اول برنداریا، خیلی سخته. منم همش میگفتم آخه درس های کلاس اول کاری داره. کلا معلم های با سابقه کلاس اول برنمیدارن، چون بچه های کلاس اول درکی از قانون ندارن و همینطور هیچی بلد نیستن.معلم ها براساس امتیازاتشون انتخاب مقطع می کنن و من چون فاقد سابقه بودم، بخاطرهمین امتیازم پایین بود، یعنی اداره هرچی می گفت باید قبول میکردم. رفتم اداره و اداره بهم گفت کلاس اول برمیداری، منم قبول کردم. بزرگترین اشتباهم این بود که نظام دوری رو قبول کردم. نظام دوری یعنی اینکه باید تا کلاس سوم معلم یک کلاس باشی، منم پیش خودم فکر نکردم که شاید با کلاسم به مشکل بخورم. بالاخره رفتم مدرسه، چالشی که داشتم بیشتر مدیریت کلاس بود. چون خیلی مهربون بودم و نمی تونستم سختگیری کنم، بچه ها از رفتارم سواستفاده میکردن. همش تو کلاس موقع درس دادن شلوغ میکردن. و همین شد شکایت اولیاها که این معلم اصلا اداره ی کلاس بلد نیست. هیچ وقت سر درس دادن چالشی نداشتم. حتی خیلی از درس دادنم تعریف میکردن. ولی این شلوغ بودن کلاس و اینکه بچه ها سر این شلوغی، درس رو خوب تو کلاس متوجه نمیشدن و اینکه بچه ها تو کلاس با هم دعوا میگرفتن و اولیا معتقد بود چون من مدیریت کلاس بلد نیستم این اتفاق ها میفته. جالبه من حتی به خاطر اینکه فضای کلاس شلوغه و بچه ها تو کلاس درس هارو متوجه نمیشدن، مجدد میومدم تو اپلیکیشن شاد درس میدادم و اولیاها متوجه شده بودن من درس دادنم اوکیه. امروز دو  تا اولیا اومده بودن پشت سر من پیش معلم کلاس دوم و سوم که این معلم، اصلا بلد نیست کلاس رو مدیریت بکنه. بارها شنیدم اولیاهای دیگه هم سر این شلوغی کلاس رفتن پیش مدیر شکایت کردن و من رو مقصر گرفتن. حالا شما جای من باشید، سال بعد هم معلم کلاس دوم همین کلاس میشید یا نه؟ خودم اصلا دوست ندارم، سال بعد معلم این کلاس باشم.