الان تو سنی هست که واقعا نمیتونه تصمیم گیری درستی بکنه و بیشتر احساساتش براساس هیجانات دوران بلوغه
اما خودش میگه چون بیشتر بچه های مدرسه دوست پسر دارن منم دلم میخواد داشته باشم
بنظرتون چطور راهنمایش کنم که شعاری نباشه و صرفا حرفام جنبه نصیحت نداشته باشه