موقعی که بچه بودم هیچوقت فکر نمیکردم پیر بشم. هنوزم بچگیام رو یادمه.
امشب داشتم یه آهنگ از سیاوش قمیشی تو یوتیوب گوش میکردم. یادم اومد اون موقع رو نوار کاست گوش میکردیم. پوستر داریوش به دیوار اتاق میچسبوندیم. چقدر آهنگاش غمگین بودن. ولی با این حال، آدما چقدر آروم بودن. نمیدونم کسی با من هم نظره یا نه.
ولی قدیما آدما خیلی بهتر بودن. من یادمه معلما خیلی خوب بودن. پزشکا خیلی خوب بودن. ولی الان اینجوری نیست.
این دورۀ فعلی هیجان زندگی خیلی بالا رفته ولی کیفیتش دو زار نمی ارزه.
تنش بیشتر شده
از نظر من زمان هم انگار سریع تر شده
چی گوش می کردی
کدوم اهنگ
مرد نی نی سایتی چی میگی
(با مرد های نی نی سایتی حرف نزنید)
به شدت موافقم،
روزگار کودکی برنگردد دربغا
ولی من یادمه معلما اصلا خوب نبودن،انصاف رو در نظر بگیریم اصلا قابل مقایسه نیستن با معلمای الان
چقدر با دل بچه ها و خونواده ها راه میان
من عاشق دوران بچه گی خود م و کلا همه چیز دهه ی شصتی ها هستم با اینکه خیلی فراز و نشیب داشتیم ولی بازم یه چیزایی وتجربه کردیم بچه های الان با اینهمه امکانات عمرا بتو نن مزه شو بچشن
پس من چی بگم که ده سال ار شما بزرگترم، شما که به عنوان یه مرد سنی نداری
اره دقیقا دیگه اون شور وشوغ جوونی نداریم نه که فقط من حسمیکنم کلا جوونا هم همین جوری هستن یه زندگی تکراری
با همه حرفات موافقم بجز معلما .آخه معلما کجاشون خوب بودن
دهه شصت معلما خیلی سختگیر بودن ولی ماها لوس نبودیم
