کبودی بی علت رو پا چیه

اگه مخالف نظرم هستی خواهشا با ادبیات درست ریپلای کن تا منم با احترام ریپلایت کنم ولی اگه بخواهی بی ادبانه صحبت کنی منم یکی میشم لنگه خودت اگه رو حماقتت پا فشاری کردی دیگه جوابت رو نمیدم چون جواب ابلهان خاموشیس🎄🎄🎄 هرجا زندگی برات سخت شد با خودت بگو ان مع العسر یسرا یعنی همراه هر سختی آسانی است این رو خدا برا آرامش دل ما گفت تازه دو بارم پشت هم گفته که ایمانمون قوی تر بشه 🍃🍃🍃من اصلا اسم کاربری رو نگاه نمیکنم پس اگه تو یه تاپیک باهات بحث و جدل کردم  و تو تاپیک دیگه باهات هم رای ببودم و ازت حمایت کردم اصلا تعجب نکن چون من اینجا رو جدی نمیگیرم و در لحظه حال تو سایتم 

"ارغوان میبینی؟ به تماشاگهِ ویرانیِ ما آمده‌اند..." "ملتی هستیم که هنوز خشنونت رو مردونگی، حماقت رو نجابت، شادی رو هرزگی، دزدی رو زندگی میدونیم؛ راه درازتری تا انسانیت داریم. و راه دراز تری تا آرامش و عشق." "مدرسه که میرفتیم، هربار که دفتر مشقمون رو جا می ذاشتیم معلممون میگفت: مواظب باش خودتو جا نذاری! ما می خندیدیم و فکر می کردیم نمیتونیم خودمونو جا بذاریم! بزرگ که شدیم بارها و بارها خودمونو جا گذاشتیم؛ توی یه کافه، توی یه خیابون، توی یه شعر..." 

۱ — در مورد خودم هر چی لازم بوده اینجا نوشتم البته معلوم نیست کدوم درست و کدوم غلطه ماهیت فضای مجازیه     ۲ — چرا ناراحت ؟  چرا عصباني ؟  درست بپرس جواب ميدم     ۳ —  مرزها و مهم ها  انسانیت و ادبه نه جنسیت و پول و سواد و دین و قد و پوست و قومیت و زبان و .....      ۴ —  اگر پاسخ عزیزان رو ندادم یعنی تعلیق شدم  ، تمام .

"ارغوان میبینی؟ به تماشاگهِ ویرانیِ ما آمده‌اند..." "ملتی هستیم که هنوز خشنونت رو مردونگی، حماقت رو نجابت، شادی رو هرزگی، دزدی رو زندگی میدونیم؛ راه درازتری تا انسانیت داریم. و راه دراز تری تا آرامش و عشق." "مدرسه که میرفتیم، هربار که دفتر مشقمون رو جا می ذاشتیم معلممون میگفت: مواظب باش خودتو جا نذاری! ما می خندیدیم و فکر می کردیم نمیتونیم خودمونو جا بذاریم! بزرگ که شدیم بارها و بارها خودمونو جا گذاشتیم؛ توی یه کافه، توی یه خیابون، توی یه شعر..." 

"ارغوان میبینی؟ به تماشاگهِ ویرانیِ ما آمده‌اند..." "ملتی هستیم که هنوز خشنونت رو مردونگی، حماقت رو نجابت، شادی رو هرزگی، دزدی رو زندگی میدونیم؛ راه درازتری تا انسانیت داریم. و راه دراز تری تا آرامش و عشق." "مدرسه که میرفتیم، هربار که دفتر مشقمون رو جا می ذاشتیم معلممون میگفت: مواظب باش خودتو جا نذاری! ما می خندیدیم و فکر می کردیم نمیتونیم خودمونو جا بذاریم! بزرگ که شدیم بارها و بارها خودمونو جا گذاشتیم؛ توی یه کافه، توی یه خیابون، توی یه شعر..." 

۱ — در مورد خودم هر چی لازم بوده اینجا نوشتم البته معلوم نیست کدوم درست و کدوم غلطه ماهیت فضای مجازیه     ۲ — چرا ناراحت ؟  چرا عصباني ؟  درست بپرس جواب ميدم     ۳ —  مرزها و مهم ها  انسانیت و ادبه نه جنسیت و پول و سواد و دین و قد و پوست و قومیت و زبان و .....      ۴ —  اگر پاسخ عزیزان رو ندادم یعنی تعلیق شدم  ، تمام .