یه پسره تو دانشگاه خیلی با درک و شعوره بهم پیشنهاد داد مودبانه
پسره زیاد تایپم نبود
منم مودبانه گفتم تمایل به وارد رابطه شدن ندارم
البته خیلی هندونه زیر بقل هم گذاشتیم
ولی در نهایت هی با بهونه اومد گفت من نمیتونم بیخیال بشم
پنج ماه پیگیر بوده منو پیدا کنن
بهش گفتم نهایت باهم دوست باشیم و بدون که هیچ امیدواری ای بهت نمیدم قبول کرد گفت من مسیر اشتباهی نمیرم ک شما هم ناراحت بشین و قرارداد میبندیم که نه کسی امیدوار باشه فقط باهم دوستیم دو سه روزه چت میکنیم
پسره خیلی اهل هنره و اینا اولش خیلی سرسنگین بودم الان خیلی راحت شدیم باهم حزف میزنیم
اوکیه به نظرتون من ک امیدی ندادم اگرم نخواستم دوستم میگ بندازش اونور مهم نیست خیلی
