ناخواسته بود من تنبلی داشتم شدیدم بود احتمال بارداری کم بود دیگ پیشگیری خاصی نمیکردیم دکترمم گفته بود ۱ سال قبل اون تایمی ک میخوای اقدام کن چون دیگ طول میکشه باردار شی و نیاز به درمان داری
واسه همین سوپرایز شدیم و انتظارشو نداشتم از طرفی مامانم خودش بچه کوچیک داره و الان بهم گفته میتونم نگهش دارم بری دانشگاه سنشم زیاد نیست بگم حوصلش نمیکشه
ولی خودمون آمادگی نداشتیم از لحاظ زندگی و روحی روانی
هیچی حسی ندارم فقط یکم بیشتر مراقب خودمم دلمم نمیاد چیزیش بشه
خیلی دچار دوراهی و تناقض شدم نمیدونمچطوری با مسئله کنار بیام و به عنوان یه هدیه خدا بهش نگا کنم