تعریف کن برامون
یبار اون ور خیابون قابلمه بزرگ شربت جلو درمغازه بود وتولد امام زمان .توی قابلمه یه ملاقه بزرگ جوری که دستش از قابلمه بیرون بود هیچکس اونجا نبود ولی ملاقه کاملا داشت میچرخید توش
بچه ها من زمان کنکورم بود یعنی همون سالی بود که کنکور داشتم.
خیلی استرس داشتم که رشته مورد علاقمو میارم یانه.
یکی از شب های محرم وقتی رفتیم هیئت از امام حسین قول گرفتم که امشب حتما بهم بگه چی میشه.
تو خواب دیدم به خاک افتاده بودم ، یعنی زانوهام زمین دستامم زمین ولی سرم بالا بود .امام حسین رو به روم بود ازشون پرسیدم میارم یانه. امام خودش جواب نداد ولی یک نفر با عصبانیت انگار بگه دیگه کمتر بگو خستمون کردی گفت آره آره میاری.
واقعاامام حسین رو دیدم که چقدر با عظمت روی تخت پادشااهیشون نشسته بودن ، وجودش سراسر نور بود.
نتونستم چهررشون رو درست ببینم.
وقتی به زمین افتاده بودم یک نفر رو مثل خودم دیدم یعنی انگار خودم بودم که از پشت اون مکان داشت رد میشد و یک سبد پر از میوه دستش بود.
سریع رد شد رفت از خواب پریدم.
واقعا همون دانشگاه هم قبول شدم.
داداشم فوت شده عکسش رو دیوار هرشب قبل خواب عکسشو میدیدم صلوات فاتحه واینا میدادم.ساعت دوشب بود زل زده بودم به عکسش شاید باور نکنید حق دارید ولی یهو انگار از عکس دوید اومد بالاسرم زیرگوشم گفت من نمردم من زندم واین من زندم شاید میلیون ها بار تکرارشد.رفتم زیر پتو تافردا بعدظهر نیومدم بیرون
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
19 ثانیه پیش
19 ثانیه پیش
20 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز