مادرشوهرم چند ماه پیش برای برادرشوهرم خونه و ماشین خرید. در صورتی که به ما هرگز هیچ کمکی نکرده. ما یه وام احتیاج داشتیم که خودمون خونه بخریم. میخواستیم رو سندشون وام بگیریم خودمون پرداخت کنیم.گفتن نه. ولی میخوان همون وامو بگیرن برای برادرشوهرم عروسی بگیرن. در صورتی که ما عروسیمونم شوهرم گرفت. حتی کادوی عروسیمونو شوهرم بهشون داد که بدن بهم. هزار تومنم تا حالا بهمون ندادن. ولی به برادرشوهرم خونه ماشین عروسی و طلاهای زنشو میدن. بعد انتظار دارن ما ناراحت نشیم و خم به ابرو نیاریم. آخه مگه میشه الان شوهرم لج کرده میگه نمیریم خواستگاری و نامزدی. میگه ما نتونستیم خونرو بخریم مگه براشون مهم بود که الان ناراحتی اونا برامون مهم باشه. چرا بعضی مادرا اینجورین واقعا
منم اصرار به رفتن ندارم. تازه خوشحال میشم نرم. از بس بدی کردن دوس ندادم ببینمشون. من ناراحتیم از غصه خوردنا و ناراحتیای شوهرمه
