یک سکانس در فیلم بیدمجنون هست
که آقای پرویزپرستویی قبل ازعمل وبرگشت بینایی خود یه سری تعهدات به خدا دادکه اگر مثلا بیناییم بازگشت فلان کارا میکنم (مثل خیلیهامون که اگه فلان حاجت خدا داد یا فلان خطرا گذروند فلان کارا میکنیم منظورتعهدات وقولهای پوچ به خدا )واینا بعداز اینکه بینایی اش برگشت همون سکانس که چطوری راه روی بیمارستان راطی میکرد از خوشحالی و ماجراهای بعدازاون که زرق و برق دنیا گرفته بودش و فلان
این تا اینجا
بنده یک دوستی داشتم این خانم یک شوهری داشتن که...
لایک لطفن
خب
از بخت بد این آقا به شدت بد دل و شکاک بود و این خانم را خیلی اذیت میکردن حق بیرون رفتن آرایش کردن و حتی یک گوشی ساده دستشون داده بودن و با این حال همیشه انگ خیانت کار را به این خانم میچسبوند که کار روز و شبش گریه بود و بنا بردلایلی حق طلاق و برگشت و قهر پیش خانوادشم نداشتن طفلککک
وشوربختانه اینکههه
همه فامیل این خانم لاکچری و اهل گشت و تفریح
و آرایش و عمل زیبایی بودن و این بدبخت حتی حق حضور تو مهمونیا خانوادگی و فامیلی هم نداشت همیشه کنج خونهههه
از شوهرم متنفر بود و حتی جرات اینکه خودشا بکشه هم نداشت فقط تنها دلخوشیش این بود که شوهره میره سرکار گاهی از پنجره بیرونا نگاه کنه یا تی وی ببینه همین که ی بارم داشته بیرونا نگاه میکرده ک شوهره سر میرسه و ی دل کتکم میزندش
لایک
سالها این ماجرای تاسف بار ادمه داشته و طی این سالها یک گوشی فقط اضافه شده بود که اونم چندبار تو دعواهاشون شکسته شد ولی باز براش میخرید
دیگه کم کم باورش میشه اسیر شده و هیچ راه فراری نداره خانوادشم نه تنها حمایتش نمیکردن که بخاطر اخلاق بد شوهره کامل قطع رابطه کرده بودن ازش
تا اینکه هی به خدا التماس و دعا که اگه منا از شر این آدم راحت کنی فلان میکنم و توراخدا منا نجات بدهید و هی دعا پشت دعا نذر پشت نذر
فقط دلش میخاسه نجات پیدا کنه و شوهره هم بره ب درک
تایپ کردنت
بیخیال
تا اینکه
یک اتفاق میفته و شوهره تصادف میکنه و میره توکما و امید به برگشتش خیلی خیلی کم بوده
این خانم عین همون سکانس که چطوری پرویز پرستویی تو فیلم مجنون تو راه روی بیمارستان قدم میزده وقتی بار اول میخاسه از خونه بیاد بیرون عین همون به گفته خودش البته کل کوچه را راه میره و باورش نمیشده یه جورایی تو کوچه س اونم تنهایی
خانم خوشحال از این آزادی و رهایی فقط دعا میکرده شوهره جونش بیاد بالا و بمیره
