بیاید خیلی خیلی پشیمونم به خواهرم اجازه ازدواج دادم

جدا از رسمتون سن خواهرتون واقعاً کمه

حالا به قول شما دیپلم می‌گرفت بعد

چقد زود ازدواج می‌کنن اونجا چخبره

عزیزم اتفاقا منم ۲۲ سالم لیسانس مو گرفتم  بود خواهرم ۱۷ سالش خواهرمو گذاشتم ازداوج کرد 

من خیلی اذیت شدم افسرده شدم واقعا دیگران اذیتم میکردن بعد ۳ سال غصه خوردن تصمیم گرفتم درس بخونم درس خوندم ارشد قبول شدم دانشگاه ملی دولتی 

بعد اینکه ارشد مو تموم کردم یک سال بعد استخدام شدم 

یک سال بعد هم ازداوج کردم ۳۲ سالم هست تقریبا ۱۰ ماه ازداوج کردم غصه نخور خدا بزرگه 

خواهرم خیلی خوشگله من معمولیم نگا بقیه بهش میفهمم حتی پدر مادرم اعتماد ب نفسم صفر کردن دیگه دانشگاه نرفتم حوصله هیچی ندارم فقط با بچه ها شوهرم خوشم..من پدر مادرمم دلم شکستن همه چیزای خوب مال خواهرم بود من سکوت میکردم تا جایی فوران کردم حقمو دادن...ولی خواهرم خیلی مهربونه رفتم کنارش خونه خریدم چون خواهر برا ادم میمونه مریض بشیم جونمون برا هم میدیم برا هم غذا درست میکنیم.. با اینکه من بزرگیم از من سرتره تو همه چی دیگه خواست خداست بیخیال چ میشه کرد هر جا هم میریم همه توجه ها مال اونه

دقیقا حق داری منم اگه جای تو بودم اجازه نمیدادم 

خواهرت تازه اول جوانیشه بعدشم بره دانشگاه هزار نفر میان خواستگاریش 

اگه الانم کیسی داشت میتونست بهت احترام بزاره صبر کنه تا اول تو نامزد کنی 

الانم غرور خودتو حفظ کن و همه جا با اعتماد به نفس باش و هرکسی هم واسه شوهر بهت چیزی گفت بهش یه تیکه مودبانه بنداز اینجوری دیگه چیزی نمیگن 

امیدوارم خواهرت بفهمه بخاطر اون از خودت گذشتی....