ما یه صاحبخونه داشتیم زوج جوون بودن ..خانمه همیشه مرتب و آراسته..لباسا خوشگل..ولی از ی طرف خیلی می ساخت تو زیرزمین زندگی می کرد ..مخارج خونه هم همینطور..سر یک سال دوباره خونه خریدن..دو نفر باهم روراست و همدل باشن سختی کشیدنشم قشنگه و باعث رشد و پیشرفت هم بشن..نه مثل من و شوهرم .از بس بهم بدی کرده اصلا نمیخوام پیشرفتی داشته باشه
بله هست نمونه اش پارتنر خودم گرچه دیگه شوهرمه کم کم دوشنبه میاد من رو بگیره
نزدیک 6 سال هست میشنامش کنارش آرامش دارم یکبار نترسیدم که یهو ولم کنه و دلم بشکنه از 18 سالگی تا 20 با همه کارای سمم کنار اومد و خیلی مسخره ام می کنه یه بارم تازه ولش کردم رفتم با همکلاسی دانشگاهم 1 ماه اون زمان اوایل 20 بودم وقتی کات کردم کنارم موند و گفت بچه بودی عیب نداره گرچه بعد کاتم 8 ماه با خودش هم هیچ ارتباطی نداشتم گفت برو خودت رو به خدا نزدیک کن و خودت رو بساز برگرد از اونجا به بعد که دوباره ارتباط گرفتیم واقعا عاشقش شدم(بار دوم رابطه مون عاطفی شد 18 تا 20 اون دوسم داشت من نه شبیه دوستم بود) و 4 سال هست که با تمام سختی ها و چالش ها و دعوا ها بازم کنار همیم...خیلی آرامش دارم حتی وقتی قهریم می دونم نمیره و بازم حواسش هست درسم بهتر شده گاهی کشیک دارم و کلی بهم انرژی میده
دعا کنید خوشبخت بشم از خواستگاری میترسم بابام چیزی بگه البته می دونم اگر مخالفتی هم بشه کنارمه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز