ببخشید میشه تاپیک قبلم گزارش بزنید ممنون میشم
معلومه که نه!
خونه بابامم
و میگم ک خونه بابا،تو ده سالگی با بیست سالگی با سی سالگی و...خیلی فرق دارید
فکر نکنید خونه بابا همیشه همون حس خوب بچگی رو داره
اگه مستقلید،متاهلید بدونید تو سن شما،خونه بابا هم دردسرای خودشو داره
نه. درسته که خونه بابام بهم خوش گذشت و خونه شوهر مسئولیتم خیلییییی زیاده ولی بازم نه. حوصله ندارم هر کی بهم ی چی بگه و طعنه کنایه بشنوم
بقول زن قمبر
مهمان روز اول ناز و نیاز
روز دوم نان و پیاز
روز سوم چوب دراز
حالا تو اینا رو بکن ماه اول دوم سوم
نه اصلا
از ته دلم دوست دارم
اگ‌میدونسم قراره بابامو ب این زودیا از دست بدم . بیشتر پیشش میموندم . بیشتر خنده شو میدیدم . شب میخابیدم صب با صداش بیدارمیشدم .
حتی الانم حاضرم بمیرم و برم پیشش . اما دلم بحال دخترم و مادرم مبسوزه
من مستقل بودنو دوست دارم ولی نه خونه ی همسر و نه خونه پدر کاملا مستقل نبودم
فقط از یه جهت دوست دارم نه اینکه از ازدواجم ناراضی باشم.. اما از اینکه مادرم مریض و تنهاست خیلی زجر میکشم.. چند سال بعد ازدواجم پدرم فوت کرد.. میگم کاش ازدواج نمیکردم و از مادرم مراقبت میکردم
خونه ی بابام نه ، ولی دوست دارم یه خونه از خودم داشته باشمو تنها زندگی کنم.
بستگی داره از کجا به کجا رفته باشی ، من واقعا دلم نمیخواد برگردم خونه بابام
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز