صفر درصد
البته اینکه جدا شدمم بی ربط نیس
سبک زندگی هرکس به خودش مربوط ما میتونیم رفت و آمد محدود کنیم
خیییلی متاسفانه. خیییلی اثر دارن و همش هم تقصیر شوهر نافهمم هس.
اگه شوهرت مذهبیه و خوبه احتمالا می تونی طاقت بیارس. ولی اگه شوهرت هم رفتارشمثل خانوادش هس و شما هم خیلی رو این مسایل حساسی کار برات سخت میشه
خب فعلا نامزدی دیگه
دوره شناخت بیشتره
عزیزم اگر خود همسرتون با شما از نظر مذهبی بودن مثل همین ارتباطتونو با خواهرها و عمه ها محدود کنین، ولی بعید میدونم خانواده کسی با خود فرد خیلی تفاوت داشته باشن
وقتی شوهرت گفته دفعه بعد ماهم بریم پس همچین مذهبیم نیس بنظرم بعدهاجدا از خانوادش باخودشم دچار اختلاف نظر میشین اختلاف فرهنگیتون زیاده بهم نمیخورید
فقط اون جمله اولت که گفتی من و "همسرم" مذهبی هستیم
من چون شوهرم تک فرزنده توکل تصمیمای دوتا خانوادمون نظر میدم واونام استقبال میکنن
منم بهشون احترام میزارم درکل بستگی داره تاثیراتشون برامن وشوهرم خوب باشه یابد اگه حس کنم چیزی اذیتم میکنه فقط به مادرشوهرم میگم نمیزارم دلخوریارو شوهرم بفهمه اونم همینطوره دوسال باهم بودیم بعد منو مادرشوهرم تنهایی راجب اینکه اگه دیر بشیم رابطمونم قشنگتر میشه ودوستیمون بهتره تصمیم گرفتیم خونه هارو جدا کنیم وبا پدرشوهرم وشوهرم حرف زدیم بعد یه ماه خونه هامون جداشدن دوساله که جداییم ورابطمونم مث قبله
