ب نظرتون من افسردم مشکلم چیه

من حوصله هیچی ندارم.. توسالی ک گذشت هیچ تفریحی نداشتم هیچی. نه پارک نه رستوران  همش تو خونه بودم و درحال بچه داری و پخت و پز. ذوق و شوق هیچیو ندارم باخودم میگم برم بیرون حالم و هوام عوض شه ولی حال وهوام عوض نمیشه ک هیچ بدتر حسته میشم میگم زود برم خونه.  ب لحاظ جسمی هم خیلی زود خسته میشم مثلا کمی پیاده روی کنم سردرد میگیرم. حتی دیگ دلم خرید کردن هم نمیخاد میرم بازار کلافه میشم. یه حسه پوچی و غم ته دلمه ک باعث شده هیچ وقت از ته قلبم شاد نباشم.. هیچی خوشحالم نمیکنه.وقتی یکیو میبینم میگ و میخنده برام عجیبه مثلا اینایی ک تولد میگیرن میرن ارایشگاه کلی مهمون دعوت میکنت عکس میگیرن همش میگم چطوری اینقد حوصله دارن اونقد حالم بده ک امسال برای تولد همسرم هیچی نگرفتم حتی یک کیک ساده. افکار خودکشی بیچارم کرده از هر دری میرم ب بمبست میخورم.. اخلاقم خیلی بدترشده همش سر بچه هام داد میزنم  عید داره تموم میشه هیچ جا نرفتم ار شوهرم و بچه هام متنفر شدم