خیلی ناراحتم از ی سری آدما

دوستی که تا آدم جدید دور و برش ببینه نخاد دیگه با من وقت بگذرونه و پیامی نده تا من بدم و همیشه خودم پیامارو شروع کنم بخام بحثو بازم کنم،حدود۱۰بار اخیر،و رفتارش با یکم سرد شدن من کامل عوض شد و دیگه حتی ازم خبری هم نگرف ک حالم بده خوبه مردم یا زندم.گاهی میگم اکی بقیه کارو زندگی دارن ولی خب منم دارم حقیقتا ولی شعورم در حدی هس که جواب ادمای مهم زندگیمو ک ادعا دارن نههه ما هنوزم رفیقیم و دوستت دارم رو زود بدم ولی اونایی ک ادعا داشتن و دارن هیچ ارزشی برام قائل نیستن و جواب پیامامو ندادن تا من دوباره از سرد بودن در اومدم و خودم با کلی محبت پیام میدم و طرف انگار من هویجم،خیلی ناراحتم از ادما.هیچکی الویتش من نیستم،و ناراحتم شدیدا،از ی سری برخوردا،ینی ی نفر هم تو زندگیم نبوده ک یبار مث خودم ک ب بقیه اهمیت میدم بهم اهمیت بده و پیام بده و براش مهم باشم:( آرزو به دل شدم یکی مث خودم باشه یبار .و خب دوست ارزشمندی بوده واسم و خودش اگاه بود و هس ک من خیلی براش ارزش قائلم و یکی از بهترین ادمای زندگیمه و میدونس  و تو روش گفتم من ناراحتم ک تو هیچوقت پیام نمیدی بلکه حتی پیامامو دیر ج میدی،من بعد۱۰دیقه بعد از اینکه ایشون بعد۲روز سین کرده جواب میدم ولی ایشون لااقلش هر۱۲ساعت یادی از من بکنه.اوکب اهمیت من همینقدره و هردفعه سعی کردم اخترام نگهدارم لااقل دوستیمو ک حفظ کنم و چون واقعا ادم خوبی بود واسم بمونه و دوسش دارم رفاقتی زیادد ولی خب نخاس.و منم هرروز به این موضوعات اینکه برا خودم ارزشی قائل نیستم و هیچکی بهم اهمیت نمیده فکر میکنم بارها و بارها و دارم دیوونه میشم.راهکاری بدین