من قبول ندارم چون بنظر من هرکسی اختیار زندگی خودشو داره. خیلیا میگن عکس غذارو نزارید شاید یکی دلش بخواد پول نداشته باشه. لباس خوب نپوشید شاید یکی برند گرون نتونه بخره. توی پیجتون از تفریح نزارید شاید یکی پول نداشته باشه. اگر اینجوری کلا از خونه باید بیرون نریم شاید یکی که سلامت نیست، حسرت بکشه
اینجوری که نمیشه. هرکی داره باید استفاده کنه هرکیم نداره باید تلاششو بیشتر کنه نظر من اینه. نظر شما چیه
من قبول دارم و سعی میکنم چیزی نگم به خودم مربوطه اگه خوش باشم یا ناخوش
ولی من قبول دارم
میترسم بچه ای کسب دلش بسوزه و پدرش شرمنده ش بشه
من قبول دارم
بعضی نعمت ها رو اکثریت نمیتونن داشته باشن گفتنش خوب نیست
من اینم قبول دارم
از خوشی هامون نگیم خوشی هامونو جار نزنیم چون دیگه خوش نخواهیم بود
خیلی بستگی داره
من ترجیح میدم غذا نزارم چون از بچگی میشنیدم خیلی گناهه یکی دلش بخواد و نتونه حالا لزوما فقیز هم نه شاید یه خانم باردار بود
ولی لباس تفریح اینا نه
مشکلی نداره به نظرم
نظر من اینه ما اگه خوشیم برای خودم ن خوشیم چرا همه باید بدونن ما چیکار کردیم و کجا رفتیم و چی خوردیم و....
پس اخلاق و انسانیت کجا میره اونوقت ؟؟
خوشی داریم تا خوشی
لباس و تفریح رو که میفهمن ولی اگه بفهمن با شوهرت خوشی و زندگی خوبی داری شوهرت هواتو داره تمام سعیشون رو میکنن زندگیتو خراب کنن
به نطرم استفاده کردن مشکلی نداره این فخر فروشی که منع کردن
تو میتونی‌خوب بپوشی خوب بخوری خوب بگردی به کسی هم‌مربوط نیست ولی نباید این چیزارو بکنی تو چشم مردم
به نظرم حدش باید رعایت بشه
حرف شما درسته اما شاید واقعا خیلی از آدما هر چقدر ام تلاش کنند نمی‌رسن ممکنه خودشونو همش مقایسه کنم با شما یا حالا هر کسی که از لحاظ طبقاتی بالا تره و همش بگن چرا من چی کم دارم از بقیه فلان
بزارین ولی به اندازه یه جوری که هم حال خودتون خوب باشه از چیزی که به اشتراک گذاشتن هم کسی اذیت نشه
بنی آدم اعضای یکدیگرند
