من یه دانش اموز سادم . مطمئنم خیلی از پدر مادر ها اینو میخونن. خواهش میکنم تا میتونید به بچه هاتون محبت کنید نزارید ناراحت باشن ، تو خودشون باشن و غمگین باشن. از وقتی چشم باز کردم پدر و مادرم همیشه در حال دعوا و .... بودن و من هم تبدیل شدم به یه آدمی که همیشه تو جمع تنهاست و غم تو تمام لحظات زندگیش دیده میشه .
نزارید بچه هاتون کمبود محبت بکشن ، کمبود محبت عامل هزار تا بدبختی مثل خودارض.... و .... هست و باعث نابود شدن اون ها از لحاظ روانی و روحی میشه.
معدل همه سالام بیست شده ولی چه فایده؟! هیچ کسی رو ندارم محبت کنه بهم ، خانواده باهم همیشه بَدَن و چشم دیدن همو ندارن ،....
حرف آخرم اینه نزارید بچه هاتون دچار کمبود عاطفی بشن اینو از من به عنوان یه پسر بچه دانش اموز بشنوید پدر مادر های عزیز🌷
