میشه نظرتون رو در این باره بپرسم. اصلا یه زن خانه دار که شاغل هم نیست. کارهای خونه رو انجام میده. یعنی مدیریت داخل خانه با ایشونه. مرد هم میره کار بیرون و پول درمیاره. و کمی رو بابت خرج خودش و بچه ها و خانمش میده. الباقی رو پس انداز میکنه. بعد چند سال آقا صاحب اموال هست و خانم رو طلاق میده. و خانم صاحب هیچ چیز.
مثال شما مثل اینه بگید تو شرکت به آشپز هم غذا میدن پس حقوق نگیره
اگه توخونه کارمیکرد بایدبه زن پول داده میشد....نمیگم الان نبایدپول بده ها...الانم بایدبده...الانم بایدازسرعشق ومحبت ولطف به همسرش بهش پول بده براش لباس بخره و...
ولی اینکه این انتظارتوی ماباشه که من الان کارمیکنم ومیتونم براخودم لباس بخرم ولی بگم وظیفه شوهرمه این منطقی نیس
درضمن هزینه هابایدمشترک باشه ونسبت به حقوقی که هرکدوم میگیرن هزینه کنن وخلاصه عشق وحال کنن واموالم نصف ونصف بنام دوطرف بشه
بشکل طلا برای بچه اگه داری پس انداز کن وام بگیر قسط بیار که ولت کنه 🙈🙉🙊 من اینکاروکردم چون دست خودشون نیست البته شوهرمن خونه و ماشین قسطی خرید با کلی وام که گرفت واقعا گرفتاره.. یه کم کمکش میکنم ولی خرج خونه نود درصد وقتا بااونه لباسم اکثرباخودمه اون سالی دوسه بار لباس و کادو میگیره یه ذره شل کنم پررومبشه 🙈
من برخلاف بعضیا نظرم اینه خرج کردن مرد یه نوع محبته تازه به احساس قدرت و مسئولیت خودشم کمک میکنه . منکه وقتی فقط کلامی محبت میکنه میگم خب سوپرایزم کن چیزی که دوست دارم بخر... اونم دیگه بخودش میاد زندگی با هیجان خوبه. باهاش حرف بزن درست میشه عزیزم
حق با توعه
یه چاله برای پولات بکن
ماشینی ،زمینی
نزار پولات خرج بشه
