وقتی فهمیدم نمیتونستم تحمل کنم. اولش سعی میکرد ماستمالی کنه ولی دروغش رو کردم بعدش دعواهامون به جاهای باریک کشید دیگه دیدم چاره ای ندارم فعلا دهنمو بستم بهش گیر نمیدم تیکه نميندازم. از وقتی دعوای شدید کردیم دختر سه سالم ناخن میجوه همش ترس دوری منو داره خیلی بهم وابسته تر شده هر جا برم چسبیده بهم😔
یه روز گفت برو گمشو از خونم بیرون منم از خدا خواسته رفتم دخترمم نبردم (پسرمم که بزرگه) تا 11 شب خونه نیومدم. بچه حسابی اذیتش کرد. یکم حساب کار دستش اومد ولی از اون موقع دخترم ترس دوری منو داره. یا همش ناخن میجوه
شهر غریبم رفتم پارک و خیابون شب که شد یواشکی رفتم سمت پشت بوم ساختمون مون تو راه پله موندم از اون بالا نگاه میکردم افتاده بود به خودش هی میومد بیرون تا بره منو پیدا کنه بچه هم باهاش بود گریه میکرد بچه میگفت بریم مامانو پیدا کنیم. یا شوهرم به پسرم میگفت زنگ بزن بگو مامان بیاد خونه. قصد داشتم شب همون بالا بخوابم ولی اتفاقی شوهرم منو دید
من ازعمق مشکلاتتون نمیدونم
ولی اگه واقعا پشتیبانی خانواده خودت نداری و شاغل هم نیستی بعد طلاق شرایط بد تر میشه برای تو
سعی کن شروع کنی به حل کردن مشکلاتت به خصوص تو رابطه باهاش گرم بگیر خودت برو سمتش اینقدر تو رابطه وابسطه اش کن که مشکلات بیرونتون هم کم کم حل بشه چون بلاخره بچه داری
من بارداری دومم هست سه ماه اول ویار خیلی بدی داشتم اصلا شرایط رابطه و هم صحبتی با شوهرم نداشتم کم کم ک حالم خوب شد یه پیامی تو گوشیش دیدم اومدم بازش کنم که گوشی ازم گرفت و گفت پاکش کرد و گفت نخون ناراحت میشی
من دیگه دنبالش نگرفتم چون شرایطی ندارم که بخوام دنبال اعصاب خوردی برای خودم باش از طرفی هم هنوز اینقدر براش مهم هستم که گفت نخون ناراحت میشی بعدش قشنگ باهاش گرم گرفتم و .... خودش بعد چند روز اومد برام تعریف کرد گفت فقط در حد پیام بوده خلاصه ماهم خیلی دعوا داریم مخصوصا از دخالت های خواهراش ولی تو رابطه شدیدا بهم وابسته هست اختیار زندگیم نسبت به سال های اول خیلی اومده دستم
