یه رفیقی داشتم همه بهش گیر دادن چرا با فلانی ازدواج کردی قیافه نداره و شغل بالایی نداره و … ولی مینشست کنارم ساعت ها از خوبیه شوهرش برام میگفت که مثلا با حوصلست اگه ده ساعتم ببرمش بیرون دنبال کارام غر نمیزنه
خیلی دیر عصبانی میشه و با اخلاقه و با درک،،،، همیشه میخندیدم تو دلم میگفتم این شوهرش هیچ جایگاهی نداره که بخواد از پولاشو موقعیتشو خونشو اینا تعریف کنه ببین چه چیزای چرتی تعریف میکنه … تا اینکه ازدواج کردم و فهمیدم حق با رفیقم بود اون مسائل مهم ترینن
همسرم هررربار که منو برد بیرون سر یه مسئله کوچیک بحث راه انداخت و غر زد و زهرم کرد
سر چیزای کوچیک از کوره در رفتو عصبی شد
و به شدت بی درک
فهمیدم که رفیقم خیلی پخته بود که همیشه نصیحتم میکردو میگفت اخلاق مهم ترینه نه پول و جایگاه ….
