مثلا خودم به بچه هام اجازه اشتباه کردن میدم و نمیذارم کمالگرا بشن،
ویژگی های مثبتی که دارن رو یادآوری می کنم(چقد باهوشی، توانایی، بااستعدادی و...)
تو هدف گذاری و شناخت خودشون کمک می کنم،
شما چطور؟
طلا میخرم براش
ب دنیا نمیارمش!
یه تکیه گاه میشم براشون
جوری زندگی میکنم که فردا بخاطر من خجالت زده نشن
بچه ندارم ولی اگه داشتم میزاشتم اینده شغلیشو خودش انتخاب کنه
صدتا بچه نیارم که تنهاییاشو پر کنه
یکی میارم و تمام
بغلش میکنم
بهش میگم دوسش دارم
صبحانه همیشه کنارشم
وقتی عذرخواهی میکنه میبخشمش
دستاشو میبوسم
ازش تشکر میکنم
بیرون از خونه اگه دلش خوراکی بخواد میخرم
نمیزارم احساس کمبود کنه
نمیزارم عین خودم بی اعتمادبنفس بالا بیاد.حرف زور رو تحمیل نمیکنم.شعور و شخصیت رو نشونش میدم.نمیزارم اینقد ساده و مشنگ بار بیاد که هرپسری از راه اومد گولش بزنه
سعی میکنم مستقل بارش بیارم
با اعتماد و عزت نفس بزرگش میکنم بهش یاد میدم همه چی قیافه ی ظاهری نیست هیچ وقت تحقیرش نمی کنم
میزاشتم همه چیو با قلبش انتخاب کنه
حتی اگه اشتباه کنه هم مهم نیس
همین اشتباه ها آدمو قوی میکنه
بهش میگم هروقت احساس کرد ذره ای دلش گرفته فقط کافیه بیاد پیش من تا صبح باهاش حرف میزنم که حالش خوب شه
نمیزارم تنهاییو تجربه کنه نمیزارم حسرت چیزی به دلش بمونه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز