اصلا مثله قبلا خوشم نمیاد ازش مدام فکو فامیلامو میزنه تو روم که خالت فلانه عمت اینجوره و.... روزایی که سرکاره همون تایمی که خونس خودمو تو اشپزخونه یا گوشی مشغول میکنم یا هم میرم حموم تایم کمتری پیشش باشم چون هر حرفی میزنیم تهش میشه دعوا همش با کنایه و تیکه تمسخر حرف میزنه یبار جدی راجب چیزی با من مشورت نکرده .روزای جمعه هم که خونس یا معمولا میریم خونه مادرم. یا مادر شوهرم اما اگه خونه باشه مثله امروز جروبحث میکنیم .خسته شدم این چه زندگیه .نه یه بیرون رفتن نه حرف زدن .کاش اختلافات خانوادگی رو از اول به شوهرم نمیگفتم . گفتیم اقا اینجوریه قبول داری با جلو بعدا هر دفعه یچیز نگی .هر حرفی میزنم میگه تو دنیا از کی بدم میاد توهم مثل اونی همش اولیت زندگیش خانواده اش.ازش بدم میاد دوسش ندارم اون همه عشقو علاقه که داشتم .رفته همش به جوونیم که داره با اون میگذره فکر میکنم حسرت چه چیزایی که مونده به دلم
تا کی میخوای اینطوری زندگی کنی؟؟؟؟ خودت باهاش حرف بزن از چیزایی که دوس نداری بهش بگو یا برید مشاوره
سبک سنگین کن اگه نفعی تو این ازدواج نیست
ولش کن
حیف روزهای خوب جوونی هست
واسه همین که میگن
به شوهرهاتون حرفی از گذشته خودتون و خانواده تون نگید
از اختلافات ، اوضاع مالی ، هیچی و هیچی نباید بگی
شوهرم فقط این نیس اخلاقش خیانت میکنه از روز اول هر دفعه با یکی .پنهان کاره .تنها نفع این ازدواج اینه که من تو شهرم به همه چیز هر کلاس و درسی برم محدودیت ندارم .
خونه پدرم تو روستاس بابام خیلی بد اخلاق و مودیه همش جرو بحث و دعواس اونجا هم .نمیدونم کجا برم ارامش باشه خسته شدم
اول در موردت رابطه خودتون بگم ک ی غذای خوب درست کن .ی دوتا فیلم از نت بگیر باهم ببینین یا بهش بگو عزیزم عصر بریم تو خیابون ی کم قدم بزنیم لباس خونه قشنگ تو خونه بپوش واسش ببین واکنش داره در برابر این کارات یا خیر ...دومن ک زندگیه هر کسی ب خودش مربوطه و ادم زنده وکیل نمیخاد ک اگه حرفی از عمه و یا خالتون میزنه با احترام بهش بگو عزیزم اون زندگی خودشونه و تو خرجشونو نمیدی ک مثلن ازشون ایرادبگیری یا بخای درستشون کنی اگه تغییر نداره تو رفتارو گفتارش تو هم مث خودش یکی دوبار فامیلشو بکوب توسرش تا دیگه بی خیال شه.ببخشید طولانی شد