با اولی داشتم صحبت میکردم که یهو همکارم که ازش خوشم می اومد (ولی فکر کردم بعد از دو سال همکاری، حتما از من خوشش نمیاد که تا حالا پیشنهاد نداده),
با دوستام مشورت کردم گفتند هر دو رو برو جلو بالاخره یکی حذف میشه.
هر دو ویژگی خوبی دارند و ایراد چندانی نمی بینم.
ولی عذاب وجدان صحبت با دو نفر داره منو میکشه، حالم از خودم بهم میخوره. حس بدیه. از طرفی هنوز ایراد خاصی از هیچ کدوم ندیدم. و اصلا نمیدونم اگر یکی رو بذارم کنار آیا اون یکی قطعی هست؛ یعنی وسطش من یا اون به این نتیجه نمی‌رسیم به درد هم نمی‌خوریم.
ولی موضوع من این هست که اصلا قشنگ نیست یکی رو به بهونه اینکه شاید اون یکی گزینه انجام نشه، کنار خودت نگه داری. مثلا اگر بعد از سه ماه فهمیدن آقای x خوب هست، چطوری به y بگم تو رو نمی‌خوام و چرا سه ماه تو رو همراه کردم
دارم خسته میشم
