حاضرین از تهران برید شهرستان کوچیک زندگی کنید

چند وقته  از تهران اومدیم جنوب. خیلی راضیم. بخاطر شغل همسرم اومدیم جنوب. وقت تابستون هواش گرمه و شرجیه. که اونم بخاطر اینکه شرایط مالیمون خیلی بهتر شده قابل تحمل هست.‌همش میگم کاش خیلی وقت پیش اومده بودیم جنوب. 

من ۱۸ ساله از تهران امدم یک شهر کوچیک اونم دور خیلی دور 

اول ب خاطر بچم و کار همسرم امدیم قرار بود بعد ۷ سال برگردیم که نشد و موندنی شدیم 

اول اینکه اگر هر دو راضی باشید و برید سرکار مشکلی نیست 

دوم از شهر خودتون فاصله زیاد نباشه مثلا تعطیلی بتونید راحت رفت و امد کنید 

سوم همه چیز بر اساس دید شما و عادت هست 

من اوایل خیییلی سختم بود اما بعد عادت کردم الان میام تهران یک هفته ده روز میمونم شلوغی و ترافیک و .... 

اگر انجا درامدت خوبه و میتونی زندگی راحت بسازی چرا که نه 

من الان برای دکتر و مشکلات شهر بزرگ‌نزدیک یا تهران میرم اونم شاید سالی دو سه بار پیش بیاد 

ب نظرم اگر برید و بتونید پس انداز کنید خوبه 

عزیزم من حتی حوصله شلوغی . ترافیک.و فضای بی رحم استان اصفهان رو نداشتم.  نه که بگم اصفهانیا بدن. اتفاقا خیلییییی دسته گلن ماهن. جز خوبی ندیدم. منظورم فضای شلوغ و درهم برهم 

همون شهر کوچیک و تازه منطقه خلوتش رو انتخاب کردم. 

الان دیگه هر کلاس و خریدی باشه تهران و شهرستان نداره همه شبیه هم شدن. حتی حرف زدن و نوع پوششها.‌

یه وقتی تهران تهران بود که تلوزیونها سیاه و سفید بود الان کل دنیا شده دهکده جهانی

من به شخصه ترجیحم آرامش داشتنه

امروزه توی زندگی حرف اول رو میزان درآمد میزنه. شما اگه شرایط زندگیتون بهتر میشه مطمن باشید اگه نقل مکان نکنید بعدا پشیمون میشید چون روز به روز  شرایط زندگی  توی شهرهای پرجمعیت  سختتر و سختتر میشه.

اگه خونه دارید عزیزم نفروشید. 

اونجارو بدین رهن کامل. 

برید شهرستان رهن کنید. 

و اگه خاستید برید شهرستان اول تحقیق کنید کدوم قسمتش بالا شهر حساب میشه. یا فرهنگشون بالاتر.‌

من الان تنها زندگی میکنم تو اپارتمان. شهرمون کوچیک و مذهبی نامِ. 

اما این بخش از شهر فرهنگشون بالاست. در امنیت ارامش و سکوت زندگی میکنم. کسیم کاری به کسی نداره. 

با اینکه اپارتمانه اما کوچکترین صدا و بدی نداره‌ 

خوب پس غریب نیستین. 

ان شالله هر جا رفتین دلتون خوش باشه.‌

با این سن فهمیدم دل خوش داشتن بزرگترین نعمته