اگه یه نفر از عزیزانم فوت کنند
یا خودم میمیرم یا جنونی چیزی میگیرم
اینقدر که بهشون وابستم حد نداره
چیکار کنم
بعضی شب ها اینقدر تصور میکنم چنین موقعیت هایی رو
که به خودم میام میبینم ۱ ساعته دارم گریه میکنم 😓
فقط خدا میمونه و بس
منم عین تو
عزیزم اینو همیشه با خودت تکرار کن من تنهام وتنهام میمیرم حتی پدرمادرتم فراموشت میکنن ومیرن دنبال خوشیشون
منم شبا قبل خواب اینچنین فکرها میزنه به سرم
دیوونم میکنه
سریع از فکرش میام بیرون و سعی میکنم به چیزای خوب فکر کنم
از بودن در کنارشون لذت ببرم تا بعدها حسرت نخورم
منی که توی ۴سالگی پدرمو از دست دادم اونم خیلی اتفاقی..
درسته مرگ حق ولی ذهنت درگیرشون نکن شیطون لعنت بفرست
خب عزیزم خدا صبر میده با اینکه خودمم همین فکر دارم میگم کاش با هم بمیریم تو زلزله ای چیزی
منم همیشه این ترس رو داشتم و الان دو تا از عزیزانم مریضن 😭
کاش هیچ کس این حسو تجربه نکنه
خدا برات حفظشون کنه عزیزم دربیاازاین فکرای بی خود
منم همین حرف میردم الان ۴ماه بابام رفته و من دارم زندگی میکنم 😭گاهی محکومیم به زندگی کردن من لعنتی حتی نمیتونم عکساشو ببینم فیلماشو ببینم😭😭
از بچگی به این مسئله حساس بودم ۶ سالم بود نصف شبا بلند میشدم ببینم بابا و مامانم نفس میکشن یا نه !!
۲۱ سالم بود که بابام بیماری سختی گرفت من همه اش گریه میکردم میگفتم بابام چیزیش بشه امکان نداره بتونم زنده بمونم ....
بابام رفت و من با چهل سال سن هنوز زنده ام نمردم ولی تا عمل مغز رفتم و باز خدا خواست که زنده بمونم
از اون موقع حساسیتم خیلی کمتر شده
اگه دوباره برگردم به گذشته سعی میکنم در لحظه حال زندگی کنم و قدر عزیزانمو بیشتر بدونم و هر لحظه هر کاری که از دستم برمیاد براشون بکنم مرگ هم هر وقت اومد سراغمون اومد جلوشو نمیشه گرفت😊
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز