چرا مردا محبت کلامی ندارن

زبان عشق هر کس متفاوته ولی اگه هیچ جوره نشون نمیده یک چیزی هست

والا ما هم اوایل نث همه زن و شوهرا گاهی خوب بودیم گاهی بد

فاصله سالیمون یک ساله

خب اون موقع کم سن بودیم و لجباز 

منم خیلی خام بودم و با خانواده همسرم لج میکردم و به جشم قوم شوهر نگاشون میکردم

ما حتی سر اینکه عید اول خونه کدوم نامان بریم یا کانال تلوزیون دعوا میکردیم

با گذشت زمان و اومدن بچه ها تو زندگیمون و سختی ها پخته شدیم فهمیدیم فقط ما دوتا برا هم میمونیم دیدیم خیلی از روزای خوب و به قهر گذروندیم

با هم تصمیم گرفتیم آگاهانه رفتار کنیم قبلا هم باهم زیاد عهد و پیمان می‌بستیم اما از رو بچه بازی و اینا

اما دیدیم بچه ها دادن تو آسیب بزرگ میشن و با هم شروع کردیم کتاب خوندن تمرین شکرگزاری کردن 

الان خودش و خانوادش عشق منن و فهمیدم چقدر اشتباه فکر میکردم

البته همسرم هم به اشتباهاتش پی برد و قبول کردیم باید تغییر کنیم

حدود چهارساله که زندگیمون روال عالی داره الانم ناراحت میشیم اما بیشتر از یه ربع طول نمیکشه و طاقت قهر نداریم و همسرم همیشه با احترام و جانم صدام میکنه میگه ما الگوی بچه هاییم

خلاصه زندگی پیچیده نیست اگر خودمون سخت نگیریم

چه قشنگ