همش استرس دارین و نگرانین که بچه تون میره بیرون اتفاقی نیفته؟
بچه ام کلاس اوله تو ما این ور خیابان هستیم مدرسه اون طرف
چون بچه نوزاد دارم همیشه نمی تونم ببرمش،یا یه وقتایی مثل امروز که رفته اردو،همش تو فکر هستم که چیزی نشه
بزرگ تر بشه فکر و خیال من کمتر میشه؟
اگه نشه که دیوانه میشم وقتی بره سربازی...رانندگی یاد بگیره...بره مسافرت...
چیکار کنم؟
تا یک مقدار بله ولی بیشتر باعث استرس و اضطراب و وسواس فکری میشه
آره منم همینم
ولی با این نگرانی بیش‌از حد نابودشان میکنیم
بهتره رو خودمون کار کنیم
من مجردم،جدای از بحث خطر جانی از الان فکر میکنم اگر بچه دار شدم چطور تو شرایطی که جامعه دوست همه چی روی تربیت تاثیر داره بزرگش کنم🙁
مادر حتی بعد مرگشم آرامش نداره خیالت راحت منه بدبخت تا الان هزارتا توهین و فحش و تحقیرو خیانت تحمل کردم بخاطر بچم حالام ک خودش رفته برا طلاق اقدام کرده من حرفشو میشنوم ک مسئولی و بچه طلاق فلان میشه بمون سر زندگیت بگو برو زن بگیر رسما میگن بمیر دیگه خفت و خواری از این بیشترم هست مگه؟
یه سری چیزها را باید به بچه یاد داد... آموزش آشنایی با خطرات.
از خیابون رد میشی دقت کن. ماشین و موتور ممکنه بزنه به آدم.
یه ماشین جلوت نگه داشت. ازش فاصله بگیر. ممکنه بچه را بندازه تو ماشین ببره.
به غریبه اعتماد نکن. ممکنه یکی بیاد بگه مادرت گفت من بیام دنبالت.
تو اردوی دانش آموزی از گروه دور نشو. ممکنه سه تا بچه به بهانه خرید از گروه و معلم دور بشن.
همیشه سعی کن از معلم دور نشی.
مواظبت که آره
ولی دیگه رفته اردو بذار با دوستاش خوش بگذرونه
من یه دوستی داشتم دانشگاه پدر و مادرش اجازه نمیدادن اردو دانشجویی بیاد
ما رفتیم مشهد و مناطق جنگی جنوب ...قشنگترین خاطرات دانشجویی منه اون سفرها که دوستم هیچ وقت تجربه نکرد...حیفه خب...دیگه اون دوران تکرار نمیشه
مثلا خواهر زنداییم بچه بود جلوی درب حیاط بازی میکرد مینی بوس تو کوچه میخوتد دور بزنه،چون عقب دید نداشته بچه رو له کرده بوده
مادرش میگه مغز بچه ام از گوشش ریخته بود بیرون تو بغل خودم جون داد،خوب من اصلا می میرم بچه ام از ساختمون بیرون میره،حتی نصفه شب از فکر این ها بیدار میشم
