عزیزم اشنای خیلی نزدیکه طبیعیه که منم واسش دلسوزی کنم
وقتی خانواده‌ش میشینن با من درد و دل میکنن و ازم دنبال راه چاره میگردن خب انتظار داری چیکار کنم
بعد نگهداری خاصی نداره خودش اوکیه
فقط مثلا یه جورایی چرت و پرت میکه یا یهو میره کلی پول میده مثلا دویست سیصد تا مهر نماز میخره
توهماش مثلا میگه فلانی (که مرده) دیروز داشتیم باهم حرف میزدیم
خیلی هم توهماش مربوط به دین میشه
ولی به نظر شما بهتر نیست اول ادم بره پیش روانشناس و وقتی جواب نگرفت دارو بخوره؟
اخه این داروها خیلی تاثیرهای مخربی دارن یه جارو خوب میکنه ده جا رو خراب میکنه... حالا چه بیماری جسمی باشه چه روحی
بعد من میگم جدا از مصرف دارو واسه بیماریهای روانی صحبت کردن و مشاوره خیلی خوب میتونه باشه
شما هیچ شناختی از بیماری روحی روانی ندارید فکر می‌کنید طرف ادب نداره یا دارو بخوره بدنش تخریب میشه
من پسرم رو سه سال روانشناس بردم نشد کاش همون از اول روانپزشک برده بودم روانشناس مثل یک مسکن موقت هست هیچ کاری نمیتونه کنه باید اصولی درمان بشه
واقعا وقتی از چیزی اطلاعی ندارید فکر نکنید بقیه نمیدونن شرایط چیه هرکسی داره میجنگه تو زندگیش برای یک موضوعی
نه بابا اصن اوضاعش خرابتر از اینه که بخواد مواد بکشه
کاش اصن معتاد بود هعی😔 حداقل میشد ترکش داد تموم شه بره
ببین یهو میاد میگه اره من خدا رو دیدم بهم این نخو داد گفت این پیشت باشه میری بهشت
خب من پرسیدم چجوری بهش بفهمونیم اینا توهمه و نباید فکر کنه بهشون
اخه خیلی باهوشه با این وضع داغونش درس هم خونده
جالب اینجاس که ایشون دانشگاه زیست خونده اما هیچوقت راجب درسش هیچی نمیگه و توهم نمیزنه
فقط از دین که خدا رو دیدم فلان امام چی گفت فلان پیامبر چیکار کرد
واقعا جای تاسف داره رفتار اطرافیان. منم دورو برم دیدم ازین رفتارا. یکی از بچه های فامیل اوتیسمه. دورو بر میگن تربیتش نکردین. نفهما و بی شعورا درک نمیکنن که وقتی عصبانی میشه حرکات و رفتارش دست خودش نیست. این برخورد اطرافیان از خود بیماری تحملش سخت تره. خدا شعور و فرهنگ بده به مردم عزیزم
