5 روز شوهرمو ول کنم برم خونه مامانم

اسی اجی اینجابچه مچه زیاده بحرف من گوش بده تازه زندگیتوشروع کردی مامانش اولش فک میکنه رقابت داره بات اومدی جاشوگرفتی مث زن دوم شدی اجی مث هوشدی این روندتاپنچ سال طول میکشه اجی تواین پنچ سال خیلی بایدصبوری کنی🫂

گاهی وقتا آدم به دوری احتیاج داره تا ذهنش آروم بشه نمیشه همش بچسبیم به شوهرمون 

مادرشوهرا هر روز خرده فرمایش دارند.شوهر تو هم ک عین شوهر من گوش ب فرمانشونه 

این سری با خشم بگو بگو ادم انقد بچه ننه میشه مگ هروز میری سینه مامانتو بگیری دیگ شیر هم نداره بهت بده بگم ازش شیر میخای  

ولی کاش میتونستی با مادرش صحبت کنی وبهش بگی که این تنهایی ناراحتت می کنه 

خب خودت زودتر برنامه بچین

از چند روز قبل بگو جمعه بلیط خریدم بریم سینما 

یه هفته بگو کار خونه دارم کمک باید بدی 

همینطوری آروم آروم کمش کن 

بعد جمعه میره تو هم برو خونه مادرشوهرت 

اینطوری هر کدوم حوصلتون سر نمیره 

عزمزم با این توصیفات راهی جز سیاست زنانه نداری 

اولا کلاسی یا کار و سرگرمی در خانه یا بیرون از خانه برای خودت فراهم کنی که همه وقتت خالی نباشه و اعصابت خرد نشه

دوم اینکه وقتی که خونه هستید اصلا رو این قضیه خونه مادرش رفتن مانور نده بهش محبت و اقتدار بده و ازش درخواست خرید و تفریح و سفر داشته باش منتها با قشنگی و لوندی 

سعی کن یه هنر یا کاری کسب کنی که دیگران جذب بشن و تو آویزون کسی نباشی 

چه ربطی داره آدم که نباید اویزون باشه همش ب شوهرش

طرف اگر بود که هیچ اگر نبود میری خودت و سرگرم میکنی

مطمئن باش اگر اسی هم ب مامانش نزدیک بود مثل همسرش میرفت هرروز ب مامانش سر میزد

ازدواج ینی اینکه بیشتر کنار زنت باشی تا خانوادت 

اسی جان برای همسرت تو خونه سرگرمی ایجاد کن حس خوب هیجان بیار تو زندگیتون

مردی که حالش تو خونه اش خوب باشه میچسبه به خونه زندگیش این و جدی میگم بهت باهاش سرگرمی مشترک داشته باش (فیلم ببینیم باهم ، بازی کنین ، آَپزی کنین و....)

اگر جواب نداد باهاش منطقی صحبت کن و بگو ک چه احساسی بهت میده باهاش از جانب تو  صحبت نکن (تو میری خونه مامانت همش و... ) از جانب من صحبت کن (وقتی من و تنها میزاری احساس تنهایی بهم دست میده یا حالم بد میشه و...)

بله ولی زن باید بتونه سرگرمی ایجاد کنه مثلا شما همسرت همش تو خونه بهت گیر بده داد و بیداد کنه سوءظن داشته باشه بهت وقتی میاد خونه دنبال فرار کردن نیستی ؟

ما خانم ها معمولا همش درحال ایراد گرفتن غر زدن گیر دادن و گلگی هستیم همینم باعث فراری شدن مردها میشه ک میرن خونه مامانشون 

چرا؟ چون قبل ازدواج مامانه این غر ها رو میزده و توقع کار داشته ازشون میومدن سمت ما و از خونشون ب قولی فرار میکردن ولی بعد ازدواج چرا مامانی میشن چون مادره دیگه غر نمیزنه ازشون کار نمیخواد ب قولی طرف ی نون هم میگیره برمیگرده میگه خدا خیرت بده پسرم چرا زحمت شیدی دست گلت درد نکنه

میشه همون قدردانیه مردا ذاتا دنبال تامین کردن نیاز و گرفتن حس تشکر و قدردانی هستن وقتی این حسه رو تو خونه خودشون دریافت نمیکنن جای دیگه دنبالش میرن(خونه مامان.خونه خواهر. پیش رفیق.خدای نکرده خیانت و...)

بله ولی رو مردا چیزی جز سیاست زنونه جواب نمیده