با شوهرم دعوا کردیم اونم منو زد دوبار زد تو سرم از خونه زدم بیرون رفتم خونه داداشم بعد زنگ ب شوهرم زدن بیا خونه براش شام درست کردن بعد شام گفتن مشکلتون چیه ولی طرف منو نگرفتن چون عصبانی بودم خیلی بد باهاش صحبت کردم جلو داداشم بعد اونا میگفتن تو‌باید کوتاه بیایی اصلا براشون مهم نبود منو زده داداشم میگفت‌عصبی بوده الان چند روز اومدم خونه خودم ولی متنفرم از شوهرم هرچی داداشم و زنش هم زنگ میزنن دیگه جوابشونو نمیدم دیگه کاری ب کار شوهرم ندارم فقط ب خاطر دخترم ک چهارسالشه موندم و میگم فکر کن پرستارشی ولی دیگه نمیخوام با شوهرم حرف هم بزنم
همه خودشون مشکل دارن و حوصله مشکلات دیگران رو ندارن ، خوشیا برای خودتونه قهر و دعوا میکنید میرید خونه دیگران . بازم گلی به جمالشون که پیگیر هستن و زنگ می زنن
مجبورن
پشتیبانی بدن که زندگیت خراب میشه کار خوبی کردن
خونواده منم همینن
پ من چی بگم ک خانوادم میگن اگ باهات خوبیم بخاطر شوهرته
چرا زندگی و به خودت سخت میگیری.دنیا دوروزه.
نمیخوایش طلاق بگیر.ولی آشتی میکنی عزیزم.ببین سنتون که بره بالا میخندید به این روزاتون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
8 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز