قشنگا من ۲۸ سالمه
۲،۳ سال متاهل بودم الان ۲ ساله جدا شدم
تنها تو شهر غریبم
اصلا این مدلی نیستم که زن حتما باید شوهر داشته باشه.خداروشکر مستقلم به کسی احتیاج ندارم اما میترسم از ۱۰ سال دیگه که تنها باشم و کیس ازدواج نداشته باشم.بنظر شما نگرانیم از وسواسه یا جدیه؟
چرا تنها زندگی میکنی؟؟
اگ نیازی نداری خوب چ اشکالی داره مجرد باشی ولی اگ میخوای ازدواج کنی آدم مناسبی بود مستقل هم بودی انتخاب کن
خب همین دیگه! تو این مدت اصلا به ازدواج فکر نکردم و الانم نمیکنم اما آدم مناسب هم ندیدم چون نمیخوام دیگه اشتباه کنم.الان زندگیم خیلی بهتر از متاهلیمه ولی از اینکه آینده هم همین باشه میترسم میگم شاید ۱۰ سال دیگه نظرم عوض شه راجب تنهایی ولی دیگه فرصتی نباشه
چه خوب افرین. منم دوس داشتم بعداز جداییم برم شهری بغیراز شهر خودمون زندگی کنم تنها انقدر ک از خانوادم بیزاربودم.اما من پول نداشتم. خیلی سختی کشیدم خیلی دوندگی کردم . تا بتونم خرجمو دربیارم چون پدرم کمکم نمیکرد. ب هرحال از سر تنهایی و بی پولی با مردی ازدواج کردم ک ازخودم خیلی کوچیکتره . خیلی چشم چرون و هیزه . و همین موضوع باعث شده ک کلا قید بچه رو بزنم. اینو گفتم ک بگم اصلا عجله نکن پیدا کردن یه انسان سالم خیلی سخت شده . ایکاش ب عقب برمیگشتمو تنها بودم.تنهایی شرف داره ب بودن با مردای امروزی.
اره منم فکر ازدواج نیستم ولی چون هیچ دوست و رفیق و خونواده ای ندارم اینجا بعضی وقتا تنهایی بهم فشار میاره به اینده فکر میکنم میترسم و چون اینجا غریبم زیاد کیس ازدواج برام پیش نیومده میترسم ده سال دیگه حسرت بخپرم که کاش تو شهر خودم میموندم و ازدواج میکردم
مرد حسابی گیرت اومد ازدواج کن
