متاسفانه منم این اخلاقو دارم
و همیشه تا قبل این تاپیک فکر میکردم رفتار انسانی و خوبی دارم
یادمه یه همکلاسی داشتم که خیلی سعی میکرد بهم نزدیک بشه رو گونه هاش پر کک مک بود چشمای پف کرده دندونای زرد و از لحاظ شخصیتی هم خنثی بود
من از اونجایی که نمیخواستم دلش رو بشکنم و ناراحتش کنم هرگز این موارد رو به روش نمیووردم و در حد خوش و بش و باهاش خوب و خوش رفتاری میکردم
اما هرگز به عنوان دوست صمیمی نمیدونستمش
گذشت و گذشت اواسط ترم اول من سر یه سوزن کوچیک ساده که تو کف پام رفته بود جراحی سرپایی شدم و ۲ ماه خونه بودم تو این ۲ ماه که از همیشه تنها تر بودم و بیرون نمیتونستم برم
و منتظر دوستان صمیمیم بودم اما اونا هرگز نیومدن اما اون همکلاسی که هرگز دوست خطابش نمیکردم و صرفا خوب معاشرت و رفتار میکردم و منو دوست خودش میدونست با کمپوت و آبمیوه اومد عیادتم
و من تو دل خودم واقعا شرمنده شدم 🥲