و کار کردن شاید براشون سخت باشه ولی انصافا مگ لذت های زودگذر انسان رو از درون شاد میکنه؟اینکه تو دو ساعت اضافی بخوابی با ارزشه یا اینکه ثمره ی کارتو بگیری و احساس مفید بودن بکنی؟من به خانومای خانه دار کاری ندارم خانه داری خودش سخت ترین شغله
طرف صحبتم با کسایی که میگن زن نباید کار کنه نباید درس بخونه و....
واقعا اون حس شادی درونی رو آدم خواهد داشت؟