زندگیمو میگم بگین چرا اعتماد به نفس ندارممممم😭

بقیه انگار با من قهرک ، بی زحمت خودت بخون

من بچه اول خانوادم و تو رشته ی دنتیست تحصیل میکنم و فعلا خودم تو یه کلانشهر هستم

دو تا داداش دبستانی دارم و مامان و بابام کارشون آزاده ، مامانم مغازه خیاطی داره و درآمد و محیط کارش هم خیلی باکلاسه اما احساس میکنم خیاطی مال بدبخت بیچاره هاس چون کلا حتی تو تی وی این مدلی تبلیغ شده و من دوس ندارم حداقل اگه مزون میزد باز بهتر بود

کار بابامم صنعتیه و نمایندگی شمال غرب رو گرفته و پایین خونمون چهار دهنه مغازه داره با شاگرد و دستگاه هایی که سرمایه اصلیشه ... کنار کار اصلیش تو کار دکوراسیون هم هست (دکوراتیو ، پارکت ، پوستر و این چیزا)

خونمون دوبلکس و ۱۵۰ متره ، اما شهرستان زندگی میکنیم با اینکه شهرمون تجملیه و کلا از مسکن بگیر تا لباس و همه چیز گرونه

محله ای که هستیم از قسمت مسکونی شهر محسوب میشه و نزدیک دانشگاه آزاد شهرمون هس

ماشین بابام پارسه اما مدل جدید ، درآمدش هم دقیق نیس اما ۵۰ تومن در نظر بگیرین اما خب از اون خانواده ها نیستیم که بریم رستوران یا جشن های آنچنانی بگیریم اما آخر هفته ها بساط جوجه یا کوبیده داریم ، از طرفی مسافرت های آنچنانی هم نداریم و یا اینکه مثلا خودم ماشین یا خونه ندارم و خوابگاه میرم زیاد اهل از سوشال مدیا نیستن خانوادم و اگه بخوام از خودم بیشتر بگم اخلاقم بد نیس و دوستام میگن آدم بالاسی هستی ولی خودم اعتماد به نفسم داغووونه ، یه پیشنهاد داشتم اما با اینکه پسره مشتاق بود من ریجکتش کردم چون از من بالاتر بود 😭😭( خواستین در موردش تایپ میکنم براتون) و الان میخوام صادقانه نظرتون رو بگین چون دوستام الکی تعریف میکنن خودمم که هیچ و رک بودن شما رو دوس دارم

اینم بگم که جا نیوفته خانواده مادریم از نظر مالی اوکی ترن و پدریم از بابت تحصیل

کمبودی هم تا حالا احساس نکردم ولی الان جلو این پسره احساس میکنم پوچ پوچم و یه دختر بدبخت که هر چی هم تلاش کنه باز تهش به جایی نمیرسه😭😭😭

فدات شم 🫂، یادم نمیره سعی کردی حالم بهتر شه

اوووم اینو راست میگین ، باید اول یکم مقاله بخونم تا ضعفم رفع بشه

ممنون گه وقت گذاشتی🫂