شوهرم میگه باید با مادرم زندگی کنی
فکرشو که میکنم ولم میخاد خودمو بکشم 😒
یعنی نه اینکه تو ی ساختمون طبقه دیگه منظورم تو ی طبقه هست ـ خونه هم به درد نخور جهیزیمم حیفه بچینم تو همچین خونه ای
اون روز داشتن برا جهیزیم نقشه میچیدن که کجا بچینم و... بدون اینکه من حرفی بزنم مثل ادمای لال داشتم نگاه میکردم
،،
خیلی سخته
با شوهرم هر چقد حرف میزنم نمیفهمه که نمیشه تو ی خونه زندگی کرد میخام دعوا راه بندازم دیگه
واقعاً سخته تو یه خونه زندگی کردن
هر چقدر هم طرف مقابل خوب باشه بازم دلخوری و دخالت تو امور یکدیگه پیش میاد
چقدر غیرقابل تحمل بگو قبول نمیکنم این زندگی مشترک من و تو هست ن من تو مادرت مگه با مادرتم ازدواج کردی
مطمئن باش با مادرش زندگی کنین انقدر مشکل پیش میاد که حتی خدای نکرده به طلاق میرسه
من بودم اصلا تا زمانی که مطمئن شم مادرشو نمیاره زیر ی سقف نمیرم باهاش اصلا پامو خونش نمیزارم
اگر ازدواج این بود که خونه پیش مادر خودم میموندم
بلخره تو عقد باشی و نری خونه خودت بهتر از اینه که بری خونه خودت و چیزی بشه مادر شوهر هرچقدرم خوب باشه نسبت به عروس حسوده و مثل هووی خودش میدونه
افرین دمت گرم زندگی و جوونیتو حروم نکن که با مادر شوهرت ب امید اینکه مثل دوست و خواهر بشین و زیر ی سقف عین هووها با شوهرت زندگی کنین نباش لطفا
احترام و ارزش بزار برای خودت اگرم قبول نمیکنه لطفا ایندتو با یک بچه تباه نکن هیچکس هیچکس هیچ زنی مگر شاید دخترهای روستا هم دیگه اصلا قبول نمیکنن والا هیچکس قبول نمیکنه
خودتو بدبخت نکن
