نه نه اصلا نباید با لحن دستوری بهش بگی
فقط خیلی دوستانه و با مثلای در حد فهمش متوجهش کن این کار مناسب سنش نیست باید صبر کنه بزرگتر بشه، مثلا حسشو نسبت به اون کار بپرسی چه حسی نسبت بهش داری؟ فکر میکنی چرا بهش نیاز داری؟
بعد باهاش همدردی کنی مثلا بگی میدونم دوست داری این کارو کنی منم یادمه همسن تو بودم دلم میخواست، بعد با مثال در حد سنش بهش بگی مناسب سنش نیست مثلا بگی یه بچه ی سه ساله که هنوز خیلی کوچولوعه به نظرت میتونه بیاد کنار شما تو مدرسه بشینه و درس بخونه؟
در واقع باید بهش احترام بزاری و نظر و احساسش رو محترم بشماری اینجوری خیلی بعیده که بخواد لجبازی کنه
البته بازم شیوه تربیت هرکس متفاوته باید ببینی بچهت پیگیر این کار هست یا صرفا چیزی دیده یا شنیده و همینجوری اعلام کرده