۶.۷ساله باهمیم بچمون ۴ونیم ساله.اوایل خوب بود سه سال دشمن میبینه منو .پشت سر من دروغایی میگه ب خاهرش خاهرم مادرم و خدامیدونه کیا تو دعوا منو زد برا دفاع ناخنم خورد صورتش رف همجا گف زنم صورتمو چاقو خط انداخت ب همه میگه زنم بی محبت زن بودن بلد نیس .همه کارهای خونشو بچشو خودش لباسا غذا گرم میاد رخت خاب اماده میکپه لباسای تمیز خونه برق میزنه خودم خرجی نمیده زیاد بخودم نمیرسم اما باچیزای ک دارم مرتبم بوی خوب میدم اما ب خاهرم گفته خاهرت عطر نمیزنه ... فقط دنبال بهونهای الکیه بامن.زندگیمو جهنم کرده غذاکوفت میکنه یه تشکر نمیکنه .اخه محبت چیه باهمه چیش ساختم کم توقع شدم نخوردم نپوشیدم قسط خونه بریزه پس من چکار کنم میگه من ب تو میگم نفهم تو ساکت باش نپر ب من جواب نده چون تو زنی.بخاطر بچه موندم و نبود حامی پناه
