من حقیقتا اگه جنس مخالف اطلاعات عمومی بالایی داشته باشه دوست دارم باهاش ساعت ها بحث کنم
ولی رابطه نه
اصلا دوست داشتن و من چه می‌دونم این لوس بازی های رابطه هارو درک نمیکنم
فقط عاشق بحث کردن راجب همه چیزم
مامانم همیشه میگه تو باید دختر فراستی میشدی 🤣🤣
ارهه اینم هست ولی واقعا نمیدونم انگار بحث همه چی هست اصلا با یه نفرم پنج ده سال بگذره بازم حس میکنم بهش علاقه مند نمیشم....هر چقدرم بگه بخاطر این حسمم هست یه حس اینکه هر چقدرم واقعی باشه بازم دروغهه حس نا امنی دارمم
منظور منم همین هست ولی رایج شده دیگه از نظر اونا من ادم عجیبی ام چون تعریف نمیکنم از خودم جدی ولی خب قیافه و هیکلم خوبه نسبتا و خیلی خود دار و با ملاحظه ام نسبت به خیلی از دخترایی که تو این چیزا واردن ولی نه اخلاق دارن نه ظاهر
بخاطر همین هی بهم میگن یه روزی یکیو پیدا میکنیو و اینا ولی انگار اینطور نیست ادمش میاد هم خودم نمیذارم
نه چیزیت نیست اوکی ای
من سی سالمه از نظر من تو اصلا ابدا کیس دوستی نیستی
کیس ازدواجی
اونم با عقد محرمیت یک ساله فقط شناخت.
تا هم اعتماد کنی هم باور کنی طرفو
سراغ دوستی با پسر بری به تقلید از دوستات، هم حالت خوب نمیشه، هم انگار روحتو بالاتر از ظاهرت میدونی و به طرفی که با یه بار دیدن بگه خیلی عاشقه باور پیدا نمیکنی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز